Diakoni Mateusz Popek z parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Palikijach oraz Emilian Wolski z parafii Świętego Krzyża w Lublinie przyjęli święcenia prezbiteratu. Uroczystość odbyła się w archikatedrze lubelskiej 25 maja pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika, z udziałem biskupów: Artura Mizińskiego, Józefa Wróbla, Adama Baba i Mieczysława Cisło, a także wychowawców z Metropolitalnego Seminarium Duchownego z rektorem ks. Jarosławem Marczewskim, kapłanów, rodzin, przyjaciół i wiernych.

Nawiązując do tradycji, że to, co prawdziwe, musi być oparte na świadectwie dwóch świadków, i do rozesłania uczniów przez Jezusa z Dobrą Nowiną po dwóch, metropolita powiedział, że „Jezus posyła po dwóch, aby apostołowie stawali się wiarygodni wobec ludzi, do których zostali posłani, aby mogli się wzajemnie wspierać, pomagać sobie w potrzebie i uczyć się budowania wspólnoty i jedności współpracy”. - Drodzy diakoni, Chrystus posyła was we dwóch, ale nie jesteście tylko we dwóch. Jest z wami Chrystus, który obiecał, że będzie tam gdzie dwóch lub trzech zgromadzi się w Jego Imię; jest z wami Kościół, są z wami święci, jest z wami Duch Święty, który was namaści i pośle, abyście ogłaszali rok łaski i miłosierdzia od Pana - powiedział abp Budzik we wprowadzeniu do Liturgii.

Nim nastąpił bogaty w znaki obrzęd święceń kapłańskich, abp Budzik powiedział do wybranych, że zostali „zaproszeni przez Chrystusa do wysokich lotów”. - Na takich wysokościach trzeba wielkiej siły, ale nie bójcie się, nie lękajcie się. Jest z wami Chrystus, modli się za was Kościół. Nie jesteście sami! To wielka komunia, wielka wspólnota, która was nie opuści - zapewnił ksiądz arcybiskup, dodając odwagi wybranym do ufnej odpowiedzi na Boże wezwanie. Wyjaśniając sens kapłańskiej ofiary, metropolita w homilii przywołał historię Hansa Urs von Balthasara, który podczas Eucharystii przybliżał do mikrofonu Hostię, aby obecni wyraźnie słyszeli odgłos jej łamania. Jak podkreślił, ten wielki teolog przez całe życie „chciał być chlebem łamanym przez Chrystusa dla sióstr i braci, rozdzielanym wszystkim”.

Trwając w radości z przyjętych święceń, ks. Emilian Wolski wyraził wdzięczność wobec Boga za dar życia, łaskę wiary i powołania kapłańskiego. Przywołując słowa św. Jana Pawła II z papieskiej pielgrzymki do Lublina „czyż nie są światłem świata te wspólnoty ludu Bożego, parafie i inne środowiska, gdzie światła nie stawia się pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim”, podziękował tym, którzy na jego drodze i drodze ks. Mateusza Popka byli „solą ziemi i światłem świata”. Szczególne słowa wdzięczności wyraził rodzicom za dar życia i wychowania w wierze katolickiej, ale też rodzeństwu i krewnym, księżom i katechetom oraz wychowawcom w seminarium z ks. Zdzisławem Szostakiem, ks. Grzegorzem Ogorzałkiem i ks. Sławomirem Jargiełło.

Fotorelacja na https://www.facebook.com/profile.php?id=100079880112212