Grupa teatralna młodych z parafii Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Jaworznie-Ciężkowicach i z parafii Świętych Wojciecha i Katarzyny w Jaworznie wystawiła kolejną sztukę - „Przyjaciel Johna Wayne’a” Garbiñe Losady.
Głównym bohaterem sztuki jest Santi, opóźniony w rozwoju chłopiec, którego brat Carlos (reżyser teatralny) pozbył się, umieszczając w domu opieki. Santi ucieka i pojawia się w pracy brata, gdzie do premiery zostało kilka dni i panuje napięta atmosfera. Chłopiec wraz ze swym „przyjacielem”, wyciętą z kartonu postacią J. Wayne’a, pokazują wszystkim, co jest w życiu najważniejsze.
Premiera sztuki miała miejsce 28 czerwca. Oprócz przekazu artystycznego była formą podziękowania proboszczowi ciężkowickiej parafii ks. kan. Bronisławowi Sałudze, który udostępnił młodym dom parafialny ze sceną, a w lipcu przechodzi na emeryturę. Sztukę przygotowano pod kierunkiem ks. Wiesława Żmiji. Za reżyserię byli odpowiedzialni Aleksandra Barczyk, Mateusz Przyłęcki i Anna Nieużyła. Santi’ego zagrał Marcin Wiernek, a jego brata Konrad Jaśko. Wystąpili także: Maria Koziarz, Andrzej Stachańczyk, Iwona Paluch, Jakub Nadziejko, Iza Wróbel. - Przygotowania trwały pół roku. Większość naszych artystów to studenci, więc musieliśmy dogrywać terminy. Najdłużej wybieraliśmy tekst, który przenieśliśmy na scenę - powiedziała A. Nieużyła. Szerszej publiczności sztuka zostanie zaprezentowana we wrześniu podczas Spotkania Młodych Diecezji Sosnowieckiej.
Młodzi artyści w ubiegłym roku zajęli III miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym w Krakowie za sztukę „O mały włos”. Ks. Żmija zdradził, że po 7 latach zespół zdecydował się przyjąć nazwę: Zespół teatralny 3G - co symbolizuje trzecie pokolenie ciężkowiczan zajmujących się teatrem.
Amatorska grupa teatralna z Babic postanowiła tchnąć życie w scenariusz z 1938 roku, traktujący o zaskakująco aktualnym problemie
Media co jakiś czas donoszą o kolejnych bluźnierczych spektaklach, proponowanych widzom przez szanowane sceny teatralne naszego kraju. Powodują one słuszne oburzenie krytyków oraz publiczne demonstracje ludzi sprzeciwiających się finansowaniu tego typu „sztuki” z pieniędzy podatników. Jednak każda taka akcja niesie ze sobą skutek uboczny, w postaci darmowej reklamy. Gdyby nie atmosfera skandalu, nikt – poza wąskim gronem zainteresowanych – nie usłyszałby o tym lub innym przedstawieniu teatralnym. Na tle owych reżyserowanych skandali znakomicie wypada inicjatywa grupy teatralnej z Babic, niewielkiej miejscowości w gminie Krzywcza, niespełna trzydzieści kilometrów od Przemyśla.
Kapucyni z San Giovanni Rotondo nie byli zachwyceni, jednak Ojciec Pio wybrał projekt Angiolino Lupi i powierzył mu kierowanie budową szpitala. Lupi wywodził się z biednej rodziny. Zdobywanie wykształcenia zakończył w piątej klasie szkoły podstawowej. Nigdy nie wyuczył się żadnego konkretnego zawodu. Był obieżyświatem. Pracował jako fotograf, stolarz, malarz, tokarz, scenograf. Jednak miał w sobie coś, co wzbudziło zaufanie późniejszego świętego i powierzono mu tę niezwykle odpowiedzialną pracę. Powierzono mu ją, pomimo tego, że nie cieszył się życzliwością wielu braci spod znaku „pokój i dobro”.
Nie był jednym z nich. Próbowali ojcu Pio wyperswadować ten pomysł. Mówili w tonacji podobnej do tej, jaka wybrzmiała niegdyś z ust Jana, który zwierzył się Jezusowi: „Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w imię Twoje wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami” (Mk 9,38). Chrystus nie pozostawia złudzeń: nawet kiełkująca zazdrość prowadzi do zła. Trzeba ją rozpoznać w zarodku i nie pozwolić, by wyrosła. Trzeba się zatroszczyć przede wszystkim o własną więź z Jezusem, a nie rozliczać z niej innych. Zwłaszcza, jeśli ten „inny” dokonuje cudów w imię Boże, choć nie chodzi z nami. Bo po latach może okazać się, że był bliżej Jezusa niż kroczący za Nim orszak…
Jutro – w niedzielę 29 września – w czasie Mszy św. za Ojczyznę w sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie rozpocznie się peregrynacja obrazu Matki Bożej Solidarności.
Historia obrazu sięga roku 1984. Wówczas malarz Artur Chaciej, artysta z Podlasia, namalował obraz Matki Bożej Robotników. Tło obrazu, na którym widnieje wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej stanowi biało-czerwona flaga upamiętniająca zrywy robotnicze: Poznań ’56, Gdańsk ’70, Radom ’76, Gdańsk ’80, 13 grudnia 1981. Powstał z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego podziemnego Zarządu Regionu w Białymstoku, Stanisława Marczuka. Obraz wykonano w trzech kopiach różnej wielkości. Najmniejszy z nich otrzymał na własność bł. ks. Jerzy Popiełuszko i w prywatnej rozmowie stwierdził, że dla niego jest to Matka Boża Solidarności. Drugi z obrazów trafił do proboszcza parafii św. Brygidy w Gdańsku. Związkowcy z podlaskiej „Solidarności” największy z obrazów przekazali podczas II Pielgrzymki Ludzi Pracy na Jasną Górę w 1984 r. jako symbol spotkań u stóp Czarnej Madonny. W obawie przed represjami ze strony SB, przewieziono go pod osłoną innego obrazu z wizerunkiem świętego. Robotnicy chcieli, by umieszczona na tle biało-czerwonej flagi Matka Boska Częstochowska nosiła nazwę „Solidarności”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
