Uroczystość pierwszą swoją odsłonę miała w kościele św. Jana Chrzciciela, u ojców franciszkanów, gdzie pod przewodnictwem biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego zgromadzili się uczestnicy tego wydarzenia: bp pomocniczy Piotr Wawrzynek, bp senior Stefan Cichy, kapituła katedralna, księża, siostry zakonne, górnicy, strażacy, harcerze, liczne poczty sztandarowe oraz rzesza wiernych z całej diecezji. Na rozpoczęcie odczytana została bulla papieska „Spes non confundit”, powołująca Rok Jubileuszowy. Następnie górnicy podnieśli krzyż jubileuszowy i wyruszyła procesja do Katedry.
Wierni przeszli przez legnicki Rynek ze śpiewem kolęd. Przed drzwiami Katedry ukazany został krzyż - narzędzie zbawienia i znak naszej nadziei, który został wniesiony do świątyni. Przed rozpoczęciem Eucharystii bp Andrzej poświęcił wodę i pokropił wiernych na pamiątkę przyjętego chrztu. Następnie rozpoczęła się Msza św.
Na początku homilii przywołał moment inauguracji roku świętego w Watykanie, odniósł się także do symboliki ukazanej na drzwiach świętych oraz gestu przekroczenia przez papieża Franciszka progu drzwi.
Reklama
- Święta brama została otwarta, to zwyczaj sięgający wieków historii Kościoła. Cel zawsze jest jeden – przypomnieć tym gestem, że Słowo Boga trwa na wieki, a jest to słowo zbawienia. Przejście przez drzwi ma również głęboki sens. Odnosi się do słów Jezusa – Ja jestem brama owiec. To także wezwanie, zachęta, przynaglenie ze strony Jezusa – jeśli ktoś wejdzie, będzie zbawiony – podkreślił.
Na zakończenie Eucharystii Biskup legnicki wręczył dekrety powołanym nowym członkom Rady Duszpasterskiej, następnie przedstawicielom wszystkich dekanatów wręczył świece jubileuszowe.
W niedzielę Słowa Bożego biskup legnicki Andrzej Siemieniewski ustanowił 10 lektorów stałych. W tym gronie jest 6 mężczyzn i 4 kobiety. Uroczystość miała miejsce w Domu Słowa w Legnicy podczas nabożeństwa Słowa Bożego.
- Dzisiejszy dzień uświadamia nam głębiej, jaką rolę pełni w Kościele Słowo Boże. To, co Bóg mówił do nas zostało utrwalone na kartach Pisma św., aby budzić w nas wiarę, nadzieję i zapalać miłość. Modlimy się także o to, by Słowo Boże rozpalało serca kandydatów do posługi lektora stałego - powiedział bp Siemieniewski na rozpoczęcie nabożeństwa z udzieleniem posługi lektora stałego.
Kiedy przypatrzymy się ludzkim historiom, dostrzeżemy nierzadko problem nieznajomości ojca. Zdarza się, że zmarł, zanim urodziło się jego dziecko, lub odszedł w okresie nieświadomości swego syna lub swej córki.
Te przypadki są niewątpliwie bolesne, aczkolwiek można je zrozumieć lub jakoś łatwiej zaakceptować. Bywają jednak sytuacje o wiele trudniejsze, gdy ojcostwo z różnych względów jest niemożliwe do ustalenia albo gdy ojciec świadomie odchodzi od żony czy matki swoich dzieci, porzuca je i odcina się całkowicie od osób, dla których powinien być niemal najważniejszy na świecie. Słyszy się także o przypadkach różnie motywowanego wyrzekania się potomstwa. Takie historie jawią się jako niezwykle bolesne, a czasem wręcz tragiczne. Dziecko wie, że ojciec gdzieś jest, chce z nim nawiązać kontakt, potrzebuje go, pragnie go nad życie, a jednak jakiś przedziwny opór wewnętrzny ojca sprawia, że napotyka ono mur nie do przejścia. Osoby żyjące z taką historią często uznają ją za najtrudniejsze doświadczenie. Upływ czasu niewiele zmienia, a czasem wręcz pomnaża traumę. Znajomość ojca, możliwość poznania jego twarzy, nawet krótkie spotkanie z nim, przekonanie, że mnie kocha i nie pozwoli mi zginąć, że stanie w mojej obronie i będzie ze mnie dumny, że doda mi sił, stanowi mocny fundament „gmachu” życia. Nie ulega wątpliwości, że łatwiej mają osoby, które wychowywali odpowiedzialni ojcowie. Co jednak powiedzieć o tych, którzy tego komfortu nie mają? Czy są na straconej pozycji?
Jednym tchem przeczytałam książkową nowość pt. „O życiu, powołaniu, wierze i Kościele” stanowiącą wywiady z arcybiskupem Stanisławem Gądeckim, przeprowadzone przez ks. prof. Leszka Gęsiaka. Mocno zapadło mi w pamięć stwierdzenie wieloletniego przewodniczącego Konferencji Episkopatu, że największym problemem współczesności jest „kultura odarta z odniesienia do Boga”, która w dodatku szybko się rozprzestrzenia i pozbawia nas duchowego dziedzictwa i bogactwa. „Ślepe włączenie się w ten nurt rodzi wielkie wynaturzenia i buduje taki model Polski, który ostateczne zniszczy naszą przyszłość, ponieważ stworzenie bez Stwórcy zanika”. Mocne to słowa, smutna konstatacja.
Dobrze pamiętam, jak Ksiądz Arcybiskup zwracał uwagę na ten problem także podczas wieloletnich spotkań Zespołu ds. mediów, podkreślał, że kiedy człowiek zapomni o Bogu i żyje tak, jakby Go nie było, to szybko zaczyna postrzegać świat jako odwieczną i bezcelową grę materii. Nie ma wtedy przesłanek ku temu, by życie ludzkie mogło mieć w takim świecie jakiś cel ostateczny. Jeśli media taki obraz świata propagują, to przyczyniają się do propagowania antychrześcijańskiej wizji świata i człowieka. Przypominam sobie również, jak abp. Gądecki podkreślał, że nie można wykreślić rzeczywistości Boga i oczekiwać, że wszystko pozostanie dalej po staremu. Znamienne, że takie słowa również padają na łamach wywiadu-rzeki. Widać, że jest to wyraźna troska rozmówcy księdza Gęsiaka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
