1 stycznia 2025 r.
Świat nam współczesny próbuje Najświętsze Imię Jezus albo pomijać milczeniem, albo zepchnąć na margines. A my za autorem Listu do Hebrajczyków, wierzymy, że „wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna”. Dlatego „Jezus Chrystus wczoraj, dziś, Ten sam także na wieki”. W tym Imieniu jesteśmy naznaczeni od momentu naszego Chrztu. I nie ma innego Imienia na niebie i na ziemi, w którym moglibyśmy być zbawieni. W Nim mamy życie i mamy przyszłość.

2 stycznia 2025 r.
Znajomość samego siebie, to nie jest tylko sprawa intelektualna czy nawet psychologiczna, ale przede wszystkim moralna, w odpowiedzialności przed Bogiem. Dlatego złożona w parlamencie polskim petycja dotycząca zakazu spowiadania dzieci do lat osiemnastu jest nieuprawnioną ingerencją państwa w życie sakramentalne Kościoła. Obudźmy się!.. Żebyśmy sprawy sumienia nie oddawali politykom. Bo mieliśmy już w naszej historii Polski króla Zygmunta II Augusta, który powiedział: „Nie jestem królem waszych sumień”. I to jest prawdziwa linia wychowywania człowieka, i odpowiedzialności każdego z nas przed Bogiem.

3 stycznia 2025 r.
„Stworzyłeś nas Boże i ukierunkowałeś ku sobie, dlatego niespokojne jest serce człowieka dopóki nie spocznie w Tobie”. To dosłowne sformułowanie św. Augustyna z jego „Wyznań” dotyczy nie tylko naszego pojedynczego serca, ale ma również wymiar społeczny. Gdy bowiem zabraknie odniesienia do Boga, w człowieku nie będzie ani wewnętrznego pokoju, ani pokoju na świecie pomimo konferencji, umów i paktów pokojowych. Poza Bogiem nie ma życia.

4 stycznia 2025 r.
Czcząc tajemnicę Niepokalanego Serca Maryi, przypomnijmy Orędzie z Fatimy. Wezwanie do modlitwy różańcowej i do nawrócenia poprzez szczerą spowiedź. A jednocześnie uświadamiamy sobie, że to nie spowiedź nas upokarza, ale zło i grzech, które popełniamy. I to jest odpowiedź tym, którzy tego nie rozumieją, zakazując naszym dzieciom spowiedzi do osiemnastego roku życia, a otwierając drogę do „pigułki”, i do wolnego uczenia się seksu w szkołach, czy przedszkolach. Maryjo, ocal miłość i życie naszych rodzin!

5 stycznia 2025 r.
Na progu Objawienia Pańskiego, które u nas zwiemy świętem Trzech Króli, św. Paweł Apostoł w Liście do Efezjan pouczył nas dzisiaj, że potrzeba nam darów Ducha Świętego i światłych oczu serca, abyśmy zrozumieli, gdzie jest nadzieja naszego powołania i w Kim pokładamy nadzieję?

6 stycznia 2025 r.
Stawiamy zasadnicze pytanie: Czego uczą nas trzej Mędrcy ze Wschodu? Po pierwsze, że wiara nie sprzeciwia się rozumowi, a wprost przeciwnie jest komplementarna wobec rozumu, który rozpoznaje prawdę, zaś wiara rozpoznaje ślady Boga w świecie. Po drugie, według ewangelicznych słów już samego Jezusa: „oddajcie to, co Boże Bogu a to co cesarskie cesarzowi”. A po trzecie, że Kościół i państwo są autonomiczne, i nie wolno Kościołowi wchodzić bezpośrednio w politykę, a państwu na ołtarz i decydować o moralności. Dziękujemy dzisiaj Bogu za to świadectwo Orszaków Trzech Króli po ziemi polskiej. Dziękujemy za pozdrowienie Ojca Świętego Franciszka dla wszystkich Polaków, żebyśmy przeżywali to jako wyraz wiary, a nie tylko folklor.

7 stycznia 2025 r.
We wczorajszej modlitwie „Anioł Pański” Ojciec Święty przywołał przypowieść o czwartym królu, który wybrał się w drogę, aby złożyć pokłon nowonarodzonemu Dzieciątku – Królowi. Do spotkania doszło dopiero wówczas, kiedy Chrystus umierał na krzyżu. Jezus Chrystus powiedział do niego: „Wszystko cokolwiek czyniłeś jednemu z najmniejszych moich braci, Mnie czyniłeś i spotykałeś się ze Mną”. Wiemy, że jest to miara Sądu Ostatecznego, o której Chrystus powiedział w Ewangelii św. Mateusza, że jest to miara miłości, cokolwiek… Ale jest również druga strona medalu, „cokolwiek”… jeśli przyczyną była nienawiść, ona też będzie miarą sądu. Matko Miłosierdzia, módl się za nami!

9 stycznia 2025 r.
Dla pogłębienia naszych przeżyć Roku Świętego, jak również Roku Jubileuszu stulecia naszej Archidiecezji, pragnę zalecić jako dar, ale i zadanie dwie lektury św. Jana Pawła II. Dziś już niestety trochę zapomniane: „Przekroczyć próg nadziei” oraz „Pamięć i tożsamość”. W tej drugiej Ojciec Święty potwierdza, że od 14 kwietnia 966 roku polskość i wiara chrześcijańska to jest normalność, a nie ciemnota i zacofanie.

11 stycznia 2025 r.
W dawnej liturgii Chrztu Świętego stawiano pytanie: Co nam daje Chrzest? I odpowiedź brzmiała: Życie wieczne. Rozumiemy, że tu nie chodzi o życie bezkresne, ale tutaj chodzi o samego Boga: Ojca i Syna i Ducha Świętego. Dlatego od momentu naszego Chrztu jesteśmy zobowiązani do misyjności. Żebyśmy stawali się misjonarzami nadziei, którą pokładamy w Bogu „na czas i na wieczność”. Nie dajmy się więc okraść z tej nadziei współczesnemu światu.

12 stycznia 2025 r.
To, co stało się nad Jordanem, kiedy Ojciec potwierdził misję Syna: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Jego słuchajcie” zostało potwierdzone również na Górze Przemienienia, na Taborze wobec wybranych uczniów. Tak już jest i będzie do końca świata we wspólnocie wiary Kościoła, aż Chrystus przyjdzie i otworzy Sobą jeszcze raz niebo dla nas, przy końcu czasów. Dlatego Kościół nie może milczeć na temat nadprzyrodzoności wiary chrześcijańskiej. To nie jest wiara naturalna, jakaś ekoreligia. I jak mówił ks. kard. Gerard Muller, dawny prefekt Kongregacji Nauki Wiary: „To jest może nawet grzech przeciwko Duchowi Świętemu: odmawianie nadprzyrodzoności wiary chrześcijańskiej i posłannictwa Kościoła wobec działania Ducha Świętego”. Matko Kościoła, módl się za nami!

13 stycznia 2025 r.
Według św. Grzegorza z Nyssy są trzy sprawy, które nas odróżniają od świata: sposób myślenia, sposób mówienia i sposób życia. Prośmy więc Ducha Świętego, abyśmy byli wierni Chrystusowi w darze naszych powołań.

14 stycznia 2025 r.
W dzisiejszym fragmencie Listu do Hebrajczyków znajdujemy bardzo trudny tekst, mówiący o tym, że Bóg przez cierpienie udoskonalił Sprawcę naszego zbawienia Jezusa Chrystusa. Myślę, że bardzo dobrze ten trudny do zrozumienia tekst tłumaczy Jan Paweł II, który w Liście do Chorych „o zbawczym sensie cierpienia” napisał: „Jezus Chrystus - cierpienie przezwyciężone miłością”.

15 stycznia 2025 r.
W Prologu Ewangelii św. Jana odczytujemy, że Chrystus przyniósł Sobą prawdę i łaskę. Obecny wśród nas w relikwiach, w tajemnicy Świętych Obcowania św. Paweł Pierwszy Pustelnik ukazuje nam, że świętość to jest wierność prawdzie, którą Chrystus objawia, wierność do końca. Ale współczesny autor przestrzega nas, że dzisiaj mówienie prawdy jest nazywane „nową mową nienawiści”. Strzeżmy się od zamętu…

16 stycznia 2025 r.
Święty Marek Ewangelista, którego fragmenty Ewangelii czytamy w tym tygodniu, ukazuje nam dzisiaj spotkanie Jezusa z trędowatym. To nie tylko trędowaty przełamał bariery i zbliżył się do Jezusa. Ale Jezus podszedł i dotknął go, uzdrawiając z trądu. Można powiedzieć, że Ewangelia pisała się i pisze się nadal. W posłudze św. Jana Pawła II jest niezwykły epizod, nawiedzenia wyspy z trędowatymi. Świadectwo temu dał Arturo Mari jego fotograf, który powiedział: „Nie zrobiłem żadnego zdjęcia, bo Ojciec Święty odsunął rękę biskupa, który zagradzał mu drogę do trędowatych i podchodził do każdego z osobna i błogosławił…, a było tam kilkaset osób. Już wtedy wiedziałem – powiedział Arturo Marii - że mam do czynienia z człowiekiem świętym”… To dlaczego dzisiaj w naszej Ojczyźnie szkalujemy imię Jana Pawła II i jego współpracowników: kard. Stanisława Dziwisza, czy abpa Marka Jędraszewskiego? Polsko, Ojczyzno Jana Pawła II, obudź się!... i broń Chrystusowego krzyża!

17 stycznia 2025 r.
Kościół w każdej Eucharystii, która spełnia się na globie ziemskim, prosi codziennie, o wyzwolenie i zachowanie od wszelkiego zamętu. I warto w tym kontekście przywołać myśl O. prof. Jacka Salija, który podkreśla, że wolność to nie jest tylko zdolność wyboru, ale to jest codzienna zdolność, którą Pan Bóg daje człowiekowi, żeby czynił dobro. Bo grzech nie jest wolnością, ale zaślepieniem i zniewoleniem”. Wybaw nas od wszelkiego zamętu!

18 stycznia 2025 r.
W kolejnym fragmencie Listu do Hebrajczyków słyszymy dzisiaj słowa, że Chrystus upodobnił się do nas we wszystkim oprócz grzechu. I dlatego nieustannie wstawia się za nami u Boga, jako Jedyny Pośrednik. I to On nas nauczył w codziennej Modlitwie Pańskiej wypowiadać słowa: „Zbaw nas ode złego”. Bo słusznie podpowiada ks. abp Fulton Sheen, że logika diabła jest taka prosta. Najpierw nie ma nieba, a jeśli nie ma nieba, to nie ma i piekła. Jeśli nie ma piekła to nie ma i grzechu. Jeśli nie ma grzechu, to nie ma i sędziego, a jeśli nie ma sędziego, to kłamstwo jest prawdą, a zło dobrem. Zbaw nas ode złego!

19 stycznia 2025 r.
W swoim Liście pasterskim św. Piotr Apostoł podkreślił, że Kościół jest „stróżem i filarem prawdy”. A jego 264 Następca w osobie Jana Pawła II powiedział wprost: „Kościół głosząc i szanując prawdę, nie może nie podkreślić, że niektóre sposoby głoszenia przez massmedia, pozorują prawdę i niweczą nadzieję dla świata”.

20 stycznia 2025 r.
Trzeba przyznać, że zdumiewa nas aktualność wezwań Autora Listu do Hebrajczyków, który wychodząc od tajemnicy wcielenia Syna Bożego, który przemówił do nas najbardziej dobitnie poprzez tajemnicę krzyża i zmartwychwstania. Autor natchniony wzywa nas, abyśmy pamiętali o swych przełożonych, którzy głosili nam słowo Boże i którzy byli dla nas świadkami na drogach wiary i zawierzenia Chrystusowi. Dlatego dzisiaj trzeba nam wspomnieć kolejnego męczennika naszego czasu i historii powojennej ks. bpa Czesława Kaczmarka z Kielc, więzionego kilkakrotnie. W tamtym trudnym czasie po kard. Wyszyńskim, po abp Antonim Baraniaku, on był trzecim najbardziej prześladowanym za domniemaną zdradę Ojczyzny i służbę Watykanowi. Dlatego jego śmierć na progu uroczystości Matki Bożej Częstochowskiej w 1968 roku jest wymownym dla nas przypomnieniem, że Męczennicy powracają...

21 stycznia 2025 r.
Przeżywając czas Roku Świętego pod znamiennym hasłem: „Pielgrzymi nadziei”, warto przywołać słowa św. Jana Pawła II: „Ludzie starsi już samą obecnością przypominają młodszym pokoleniom, że życie ludzkie jest jedynie epizodem, który trzeba przeżyć opierając się nie na wartościach kruchych i powierzchownych, ale trwałych i ostatecznych”. Zdobywajmy taką świadomość celu naszego życia w Bogu.

22 stycznia 2025 r.
Czcząc wizerunki czy statuy figury Matki Bożej przebijamy się w głąb poprzez wiarę, bo czcimy osobę, Matkę Chrystusa i Matkę Kościoła. Przypomnijmy, że Matka Boża objawiając się w Gietrzwałdzie, w 1877 roku, do młodych polskich dziewcząt mówiła po polsku. Pomimo zaborów i zakazu mówienia po polsku w zaborze pruskim. Polska zniknęła wówczas z mapy świata decyzją trzech zaborców. Dlatego w tym samym duchu przyjmijmy wołanie, które wypowiedział kiedyś Jan Paweł II: „Miejmy odwagę myśleć po polsku i mówić po polsku, bo wtedy będziemy spełniać swoje obowiązki chrześcijańskie i prawdziwie polskie”.

23 stycznia 2025 r.
Godzi się przypomnieć, że tchnieniem Ducha Świętego dla Lednicy z pewnością była uroczysta chwila tutaj, na Jasnej Górze, kiedy Jan Paweł II z Ojcem Janem Górą zwołał Młodych całego świata na VI Światowy Dzień Młodzieży 15 sierpnia 1991 roku. I wtedy usłyszeliśmy słowa: „Otrzymaliście Ducha przybrania za synów…”, „nie jesteście już niewolnikami”. A Papież później potwierdził, że wolność trzeba zagospodarować. Nie wolno jej posiadać raz na zawsze, bo może być zniewoleniem i odejściem do Boga, i wszelkich Jego praw. Dlatego przywołujmy naszych Świętych w tajemnicy Obcowania Świętych, żeby prowadzili polską i światową młodzież po drogach prawdy i łaski.

24 stycznia 2025 r.
Wspominamy dzisiaj rocznicę męczeńskiej śmierci naszej misjonarki Helenki Kmieć. Warto przypomnieć słowa św. Tomasza z Akwinu jednego z największych teologów: „Prawdę zawsze trzeba głosić i zawsze trzeba nią żyć, a zwłaszcza w czasach niebezpiecznych”.

25 stycznia 2025 r.
Za przykładem św. Pawła Apostoła, prośmy Ducha Świętego o odwagę wiary, która musi się konfrontować z niewiarą innych. I przypominam sobie takie zdanie jeszcze z katechezy ze szkoły średniej, kiedy przeczytaliśmy wyznanie Ludwika Pasteura, wybitnego chemika i odkrywcy szczepionki przeciw wściekliźnie, ratującej życie ludzi. Powiedział on, że „chciałbym mieć wiarę mojej mamy, prostej bretońskiej wieśniaczki. Bo mało wiedzy oddala od Boga, a dużo wiedzy sprowadza do Niego”.

26 stycznia 2025 r.
Zapytano się kiedyś ks. prof. Włodzimierza Sedlaka z Radomia, profesora Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie: „Skąd rodzi się jego owocność w przepowiadaniu słowa Bożego do różnych grup poczynając od kapłanów? I odpowiedział: „Nieustannie trzeba Biblię czytać, kończąc Apokalipsę zaczynać od Księgi Rodzaju i tak do końca życia. Bo zbyt wielu jest zbawców na tym świecie, a jedynym jest Jezus Chrystus, którego krzyż zasługi na Golgocie świadczy o najwyższym dobru dla ludzkości”.

27 stycznia 2025 r.
W czerwcu 1979 roku miałem łaskę uczestnictwa w papieskiej Mszy Świętej w Auschwitz. Do końca życia pozostanie w moim sercu i moich oczach obraz całego szeregu ocalonych kapłanów w czerwonych ornatach poprzedzających sylwetkę pielgrzymującego papieża Jana Pawła II. Prawdziwie według słów Ojca Świętego „oni wchodzili, aby uobecniać Golgotę i zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią”. Cenimy sobie rocznice w Auschwitz, ale wiemy, że było to zaprzeczenie człowieczeństwa, poprzez zaprzeczenie wiary w Boga. Dlatego prośmy wszystkich naszych Męczenników ostatniej wojny światowej tych wyniesionych już na ołtarze i tych, którzy czekają na swoje wyniesienie, żeby prosili za wszystkimi, którzy żyją na polskiej ziemi i o pokój na świecie.