Dziewięciu alumnów trzeciego roku diecezjalnego seminarium przyjęło 6 kwietnia strój duchowny i posługę lektoratu. W tym szczególnym czasie towarzyszył im bp Tadeusz Lityński
W homilii bp Lityński zaznaczył, że czarny kolor sutanny przypomina noszącemu o obumieraniu dla świata i przynależności do Chrystusa. - Ważnym elementem stroju duchownego jest także biała koloratka, która przypomina o zaślubinach osoby duchownej z Jezusem i Kościołem. Na tle czarnego koloru symbolizuje światło zmartwychwstania - mówił Ksiądz Biskup.
- Dzisiejsze wydarzenie to najpierw znak dla nich, że Kościół rozpoznaje ich powołanie, że to, co oni odkryli, przychodząc tutaj, jest prawdziwe, autentyczne - wyjaśnia wicerektor seminarium ks. dr Mariusz Jagielski. - Każde powołanie jest powołaniem w Kościele. Oni nie będą w przyszłości księżmi dla siebie, ale - jeśli Pan Bóg pozwoli - będą księżmi dla Kościoła i w Kościele. Przyjęcie stroju duchownego to dla nich widzialny znak tego, że coraz mniej należą do siebie, a jednocześnie podkreślenie, że oni sami stają się widzialnym znakiem obecności Kościoła.
Ks. Jagielski tłumaczy też, że przyjęcie posługi lektoratu jest nawet ważniejsze niż strój duchowny: - Największa radość jest w tym, że będą mogli głosić Słowo Boże, bo podczas liturgii nie czytają przecież jakichś czytanek.
Dla obłóczonych była to wielka chwila. - Na ten dzień długo się czeka i bardzo się go pragnie - mówi kl. Jakub Świątek. - Naszym bezpośrednim przygotowaniem była nowenna - codzienne wspólne modlitwy, spotkania z ojcem duchownym, specjalne konferencje. Kiedyś był taki zwyczaj, że przed każdym założeniem sutanny odmawiało się specjalną modlitwę. Dzisiaj nie jest to już obowiązkowe, ale wielu księży to praktykuje i ja też mam taki zamiar.
Sprawdźmy jeszcze, jak to wygląda od strony technicznej. - Są trzy przymiarki, na pierwszej byłem w sierpniu, a gotową sutannę odbierałem w styczniu - opowiada kl. Damian Wierzbicki, który swój strój duchowny szył u Antoniego Golca w Gorzowie.
Z momentem zamiany garnituru na sutannę wiążą się też kleryckie tradycje. Starsze roczniki przez tydzień sprawdzają, czy młodsi koledzy noszą krawat - kto da się złapać bez, zaprasza na kawę. Na koniec uroczyście obcinają krawaty. I w Polsce rzeczywiście mało który ksiądz wkłada później krawat, choć w innych krajach może to wyglądać inaczej.
Sutannę przyjęli: Adam Czeponis z parafii pw. Pierwszych Męczenników Polski w Gorzowie, Barnaba Dębicki z parafii pw. św. Jadwigi Królowej we Wschowie, Kamil Obała z parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Drezdenku, Andrzej Pytlik z parafii pw. św. Brata Alberta w Zielonej Górze, Adam Skubis z parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Głogowie, Michał Szot z parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie, Jakub Świątek z parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Głogowie, Damian Wierzbicki
z parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Trzebielu i Mariusz Wysakowski z parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gorzowie.
O kwestii posiadania, milczenia i kontaktu ze światem w seminariach duchownych dyskutowali od 2 września rektorzy niemal stu uczelni kształcących przyszłych kapłanów. Zauważyli też wzrost powołań do życia kapłańskiego. Ich coroczne spotkanie zakończyło się 5 września w Łodzi.
W 2018 r. minęło 100 lat od chwili, kiedy Ojciec Pio podczas modlitwy w chórze zakonnym przed krucyfiksem otrzymał stygmaty: 5 ran na rękach, boku i nogach – w miejscach ran Jezusa Chrystusa zadanych Mu w czasie ukrzyżowania. Jak obliczyli lekarze, którzy go wielokrotnie badali, z tych ran w ciągu 50 lat wypłynęło 3,4 tys. litrów krwi. Po śmierci Ojca Pio, 23 września 1968 r., rany zniknęły bez śladu, a według raportu lekarskiego, ciało było zupełnie pozbawione krwi
Chwilę, w której Ojciec Pio otrzymał ten niezwykły dar od Boga, opisał później w liście tak: „Ostatniej nocy stało się coś, czego nie potrafię ani wyjaśnić, ani zrozumieć. W połowie mych dłoni pojawiły się czerwone znaki o wielkości grosza. Towarzyszył mi przy tym ostry ból w środku czerwonych znaków. Ból był bardziej odczuwalny w środku lewej dłoni. Był tak wielki, że jeszcze go czuję. Pod stopami również czuję ból”.
W niedzielę, 22 września br., w Santiago de Compostela, zakończyło się spotkanie komisji ds. młodych CCEE (Rada Konferencji Episkopatów Europy), w którym wzięło udział kilkudziesięciu przedstawicieli poszczególnych episkopatów z większości krajów Europy.
W skład komisji wchodzą sekcje duszpasterstwa młodzieży, duszpasterstwa akademickiego oraz duszpasterstwa powołań. Spotkaniu przewodniczyli abp Gintaras Grusas, przewodniczący CEEE oraz bp Claudio Giuliodori, przewodniczący komisji ds. młodych. W ramach wykładów oraz spotkań w grupach rozważano aktualną sytuację społeczną, kulturową i religijną młodych Europejczyków. Był to też czas wymiany doświadczeń w pracy duszpasterskiej z młodymi. Spotkanie zakończyło się wydaniem wspólnego dokumentu, który stanowi wkład komisji do zbliżającego się synodu w Rzymie. W swoim przesłaniu na synod uczestnicy spotkania w Santiago de Compostela zwrócili uwagę na kształtowanie wśród młodych postawy synodalności, jeszcze większego włączenia młodzieży w życie Kościoła poprzez słuchanie ich głosu, wczucia się w mentalność i język młodzieży oraz stworzenia dla nich przestrzeni spotkania i działania. Młodzi nie mogą być jedynie odbiorcami propozycji duszpasterskich Kościoła, ale chcą być ich podmiotami i współtwórcami. Szczególnym miejscem spotkania Kościoła z młodymi jest przestrzeń wirtualna, która jest miejscem do pilnego i mądrego zagospodarowania dla ewangelizacji młodych. Pośród zamieszania we współczesnym świecie młodzi poszukują integralnej formacji dla siebie oraz jeszcze głębszego zrozumienia Eucharystii, praktyk religijnych oraz charyzmatów i posług w Kościele. Zwrócono też uwagę na konieczność dialogu między życiem młodych a propozycjami duszpasterskimi. W tym dialogu ważne jest, aby do duszpasterstwa włączyć te przestrzenie, w których młodzi już funkcjonują i żyją we współczesnym świecie, takich jak kultura, media, sport, spotkania integracyjne i budowanie wspólnot młodzieżowych. W ramach sekcji ds. powołań zauważono konieczność odbudowania właściwego środowiska dla powołań kapłańskich i zakonnych oraz jedności działań w kościołach lokalnych dla wspólnego towarzyszenia młodzieży w odkrywaniu powołania. Konferencję Episkopatu Polski reprezentowali: bp Andrzej Przybylski, bp Adam Bab, s. Anna Juźwiak AP, ks. Michał Pabiańczyk, ks. Krzysztof Porosło oraz ks. Tomasz Koprianiuk.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
