Licznie przybyli kapłani, przyjaciele seminarium, a przede wszystkim bliscy i rodzice wspólnie świętowali pod przewodnictwem abp. Andrzeja Dzięgi.
Uroczystość zaczęła się o godz. 17 w auli Wydziału Teologicznego US, po odśpiewaniu hymnu seminaryjnego przybyłych gości powitał ks. kan. dr Piotr Gałas rektor AWSD. Następnie ks. prefekt Grzegorz Gruszka przedstawił 13 alumnów pierwszego roku, którzy złożyli przyrzeczenie. Do grona seminarzystów zostali włączeni: al. Mirosław Górecki, al. Piotr Jarzyna, al. Łukasz Koliński, al. Norbert Kozłowski, al. Wojciech Kozak, al. Adam Kustra, al. Stanisław Łapyr, al. Jakub Rogowski, al. Daniel Rynkiewicz, al. Konrad Sidor, al. Adam Stępniewski, al. Michał Sawicki i al. Mateusz Szczęsny. Po przysiędze chór seminaryjny pod batutą ks. kan. dr. Zbigniewa Woźniaka odśpiewał pieśń „Gaude Mater Polonia”. Podczas każdej inauguracji ważnym momentem jest pierwszy wykład, do jego wygłoszenia zaproszono ks. dr. Tomasza Trzaskawkę, przewodniczącego Sekcji Stałej Formacji Kapłańskiej przy Komisji Duchowieństwa Konferencji Episkopatu Polski, pt. „Praca nad pracą jako wyzwanie formacyjne”. Ksiądz Doktor przywołał homilię Jana Pawła II, który w Gdańsku mówił o godności pracy ludzkiej, w której swoje stałe miejsce musi mieć modlitwa, aby praca była również adoracją krzyża Jezusa Chrystusa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Po wykładzie inauguracyjnym Ksiądz Arcybiskup wygłosił alokucję, zachęcając, by nowy rok formacyjny był czasem pracy, która będzie modlitwą. Na zakończenie pierwszej części uroczystości dk. Damian Rogoża podzielił się swoimi wspomnieniami z lipcowej pielgrzymki seminarium do Hiszpanii.
Następnie wszyscy przeszli do kościoła seminaryjnego, aby uczestniczyć w najważniejszym momencie dnia Eucharystii, której przewodniczył i homilię wygłosił Pasterz diecezji. Wielką radość sprawił klerykom bp senior Jan Gałecki, który przybył na Mszę św., a na jej zakończenie błogosławił wszystkim razem z Księdzem Arcybiskupem.
Po Mszy św. udano się do seminaryjnego refektarza na kolację. Był to czas rozmów, wymiany doświadczeń i wspomnień z minionych wakacji. Alumni powoli wracają do wspólnotowego życia w seminaryjnym domu, czasu porządków i nauki, pracy nad sobą, która musi być modlitwą. Tak oto serce archidiecezji zaczyna znowu bić szybciej, bo znów jest pełne alumnów, którym na tej drodze towarzyszyć będą wychowawcy i moderatorzy seminarium.