Odruchem miłości, która wyraża się w czynie, są akcje charytatywne organizowane przez Caritas. Jedna z nich – Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom – odbywa się już po raz 21. i jest prowadzona pod hasłem: „Dziecko sercem rodziny”
Inauguracja kampanii odbyła się w niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata. Od 1. niedzieli Adwentu w parafiach archidiecezji i Szkolnych Kołach Caritas są dostępne wigilijne świece: małe (jest ich 45 tys.) w cenie 6 zł (od każdej sprzedanej 1 zł pozostaje w parafii, a uzyskane środki są przeznaczone na dzieła miłosierdzia w danej społeczności) i duże – kosztują 12 zł (od każdej 2 zł wspiera potrzebujących w konkretnej parafii, liczba: 8 tys.). Świece wigilijne można również nabyć w siedzibie Caritas Częstochowskiej przy ul. Staszica 5 w Częstochowie oraz wysłać do bliskich mieszkających poza Polską.
Reklama
Dochód z Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom jest przeznaczony na pomoc dzieciom będącym w trudnej sytuacji, przebywającym w świetlicach, domach samotnej matki i przytuliskach, na wsparcie edukacyjne oraz letni i zimowy wypoczynek, a także na leki, doraźną pomoc czy odzież. – W czasie tej akcji dziecko jest w centrum uwagi – podkreśla ks. Marek Bator, dyrektor Caritas Archidiecezji Częstochowskiej. – Świeca zapalona na wigilijnym stole jest cegiełką, żywym płomieniem pomocy konkretnym dzieciom. Choć nie znamy ich imion, wiemy jednak, że dzielimy się groszem z najbardziej potrzebującymi. Ksiądz Dyrektor dzieli się swoim zwyczajem, zgodnie z którym od wielu lat w Wigilię wraz z ojcem i rodzeństwem udaje się na cmentarz, by na grobach najbliższych zapalić świecę Caritas (zamiast znicza), a druga płonie w domu. W wigilijny wieczór ten płomień łączy pielgrzymujących na ziemi z tymi, którzy już uczestniczą w niebieskiej wieczerzy.
Częstochowska Caritas włączyła się także w ogólnopolską zbiórkę żywności, która odbędzie się w dniach 12-13 grudnia w dużych marketach w miastach archidiecezji, takich jak np.: Częstochowa, Zawiercie, Wieluń, Radomsko, Koziegłowy, Działoszyn w godzinach 9-19. W akcję zaangażowali się wolontariusze Szkolnych Kół Caritas oraz Parafialnych Zespołów Caritas.
Świece Caritas, które w Wigilię Bożego Narodzenia zapłoną na znak solidarności z najbardziej potrzebującymi w archidiecezji częstochowskiej, w Polsce i na świecie, są znakiem miłosierdzia i wielkoduszności, dzielenia się tym, co mamy. W ten właśnie sposób dzieją się małe i duże cuda miłości. Aby ich doświadczyć, wystarczy tylko zapalić świecę...
„Kościół jest domem Jezusa”, domem miłosierdzia, który przyjmuje wszystkich, a więc nie jest miejscem, którego drzwi chrześcijanie mogą zamknąć – powiedział papież podczas porannej Mszy św. w Domu Świętej Marty. Ojciec Święty podkreślił konflikt, jaki często istnieje między Jezusem, otwierającym bramy, każdemu kto tego pragnie, zwłaszcza jeśli przybywa z daleka, a chrześcijanami, którzy niekiedy te drzwi zamykają, konflikt między doskonałym miłosierdziem Chrystusa, a jego niedostatkiem u wielu chrześcijan.
Franciszek zauważył, że obydwa dzisiejsze czytania (Ez 47,1-9,12 i J 5,1-3a.5-16) łączy obraz wody uzdrawiającej. Prorok Ezechiel mówi o strumyku wypływającym spod progu świątyni jerozolimskiej, który przeradza się w wielki potok, w którym jest wiele ryb, a w tych ożywiających wodach każdy może zaczerpnąć energii, by odnowić swe siły. Ewangelia tymczasem przedstawia sadzawkę Betsaida, przy której od 38 lat czekał na szansę uzdrowienia paralityk, któremu nigdy przed innymi nie udało się zanurzyć w wodach sadzawki. Jezus go uzdrowił w szabat i zachęcił by wstał i szedł. Wzbudziło to jednak krytykę uczonych w prawie, gdyż cud miał miejsce w szabat. Jak zaznaczył papież – historie takie zdarzają się również i dziś. Wiele jest osób, które na skutek poruszenia przez Ducha Świętego pragną zmienić swoje życie. Jakże często znajdują one drzwi zamknięte, a chrześcijanie o mentalności uczonych w Piśmie niszczą dzieło Ducha Świętego – zauważył Franciszek.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
W codziennym zabieganiu, między wykładami, kolokwiami a obowiązkami domowymi, coraz trudniej znaleźć chwilę na oddech, modlitwę i refleksję. Właśnie z myślą o studentach Ziemi Wałbrzyskiej, którzy pragną głębiej spojrzeć w siebie i odnaleźć pokój serca, przygotowano wyjątkowe spotkanie pod hasłem „Zatrzymać się w pędzącym świecie”.
Już w Wielki Wtorek 15 kwietnia 2025 r. w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego na wałbrzyskim Podzamczu (pl. Jana Pawła II) odbędzie się wydarzenie skierowane do młodych dorosłych, którzy chcą połączyć duchowe doświadczenie z wartościowym przesłaniem na życie. Spotkanie poprowadzi ceniony duszpasterz młodzieży ks. dr Piotr Sipiorski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
