W Biblii wszystko ma swój porządek. Nic nie dzieje się przypadkiem i każdy wers ma swoje miejsce. Gdy patrzy się z tej perspektywy, warto zwrócić uwagę na ostatnie zdanie ostatniej księgi Starego Testamentu. Jest to słowo proroctwa: „I skłoni serce ojców ku synom, a serce synów ku ich ojcom” (Ml 3, 24). Jakże bardzo bym pragnął zobaczyć, jak wypełnia się to proroctwo!
Bardzo wielu ojców zawodzi w wypełnianiu swojej roli. Wciąż nieobecni, zapracowani, zniecierpliwieni i nieznajdujący czasu dla swoich dzieci. Sami zranieni przez swoich ojców, uczestniczą niejako w sztafecie zranień. Oczekują szacunku od swoich dzieci, ale sami nie mają go wobec innych. Egzekwują posłuszeństwo, częściej budząc lęk niż okazując miłość, ponieważ sami tego doświadczyli. Długo można by pisać o kryzysie ojcostwa. Wystarczy wyjrzeć przez okno lub może nawet spojrzeć w głąb siebie, by go z całą pewnością stwierdzić.
Rozpaczliwie potrzebujemy odnowienia serc ojców. Potrzebujemy odkryć w sobie to wyjątkowe powołanie do bycia ojcem, pomimo że być może sami nie mieliśmy w swojej historii życia dobrego przykładu. Potrzebuję wreszcie zrozumieć, jak ważne zadanie Bóg mi dał – moje dzieci powinny doświadczyć z mojej strony takiej miłości, która przekona ich o tym, jak bardzo i bezwarunkowo kocha ich sam Bóg. Obym potrafił być choć troszkę odbiciem miłości Ojca dla moich dzieci!
Wypełnienie proroctwa o tym, że skłonią się serca ojców ku synom, zaczyna się ode mnie i od ciebie. Dlatego odłóż gazetę i ofiaruj swoim dzieciom to, co masz najcenniejszego – swój czas. Nie ma znaczenia, w jakim wieku są twoje dzieci. One wciąż potrzebują od ciebie docenienia, dobrego słowa, serdeczności. One wciąż w głębi serca czekają na to, że z nimi porozmawiasz o tym, co dla nich jest ważne. Dziś niech będzie pierwszym dniem, w którym moje i twoje serce skłoni się ku naszym dzieciom.
* * *
Michał Piekara Psychoterapeuta, prowadzi działalność misyjną, lider męskiej wspólnoty Przymierze Wojowników, ojciec pięciorga dzieci
Dział rodzinny – kontakt: rodzina@niedziela.pl
Mężczyźni z Klubów Ojcowskich chcą być lepszymi ojcami
O wbijaniu gwoździ, randkach z córką i byciu lepszym ojcem z Henrykiem Obońskim rozmawia Renata Czerwińska.
Renata Czerwińska: Czym jest Klub Ojcowski i dlaczego „dobrzy ojcowie muszą trzymać się razem”?
Henryk Oboński: Kluby Ojcowskie to grupy ojców, które spotykają się w różnych miastach w Polsce, ale też w innych krajach. Zostały zainicjowane przez Fundację Cyryla i Metodego. Inicjatywa Tato.Net, która promuje zaangażowane ojcostwo, ma już kilkanaście lat. Klub tworzy grupa kilkunastu ojców, która spotyka się raz w miesiącu. Najważniejszą częścią spotkania jest wymiana doświadczeń między ojcami. Żeby być uczestnikiem klubu, trzeba spełnić jeden warunek, a mianowicie być ojcem – albo przynajmniej wiedzieć, że będzie się nim za kilka miesięcy. Można także być ojcem chrzestnym, ale ważne jest to, że ma się realny wpływ na dziecko. Ważne też, żeby uczestnictwo w klubie to była decyzja ojców, a nie żon. Spotykamy się od września do czerwca. W ramach spotkania dzielimy się zarówno sukcesami, jak i porażkami w relacji z naszymi dziećmi. Mówimy też o relacjach z żonami, bo klub ojcowski mocno spaja całą rodzinę. Inicjatywa jest otwarta zarówno dla osób wierzących, jak i niewierzących. Akurat tak się składa, że w dwóch toruńskich klubach mamy głównie osoby wierzące, ale to nie jest wyznacznik. Mogę być osobą poszukującą i też chcieć być lepszym ojcem. Klub na pewno niesie ze sobą integrację. Po 5 latach w pierwszym klubie zrodziły się ojcowskie przyjaźnie, bo ojcowie muszą trzymać się razem. Oczywiście, można funkcjonować samodzielnie, ale wtedy jest trudniej. Świat zaprasza do wielu różnych aktywności, a niekoniecznie jest to bycie zaangażowanym ojcem. To, że jesteśmy w jakiejś grupie, że możemy się dzielić doświadczeniem, umacnia. Integracje, które robimy dodatkowo poza spotkaniami – teraz jest ich trochę mniej przez COVID-19 – czasem trwają trzy godziny, a czasem trzy dni, jak spływ kajakowy. Są też spotkania z żonami i integracje rodzinne.
To Chrystus ukrzyżowany przyciąga dziś nowych ludzi do Kościoła we Francji - uważa bp Matthieu Rougé, ordynariusz podparyskiej diecezji Nanterre. Na łamach dziennika La Croix odnosi się do bezprecedensowych osiągnięć Kościoła nad Sekwaną: gwałtownego wzrostu liczby chrztów dorosłych, tłumów na liturgiach Środy Popielcowej i Niedzieli Palmowej, rekordowego udziału paryskich licealistów w pielgrzymce do Lourdes.
Bp Rougé uważa, że osiągnięcia te są nie tyle rezultatem apostolskich inicjatyw kapłanów i wiernych, co dziełem samego Boga, po prostu łaską. Spełnia się to, co zapowiedział sam Jezus: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
