Reklama

Chrzest w historii, teologii i katechezie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z racji 1050. rocznicy Chrztu Polski ukazała się cenna publikacja pt. „Rozbudzić pamięć chrztu. Chrzest w historii, teologii i katechezie”. Została przygotowana pod redakcją naukową ks. Romana Ceglarka i ks. Michała Bordy, specjalistów w dziedzinie katechetyki, a wydało ją Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Regina Poloniae”.

Książka składa się z trzech części: chrzest w aspekcie historycznym, chrzest w refleksji teologicznej i chrzest w nauczaniu katechetycznym. Wpisuje się bardzo wyraźnie zarówno w naukowe, jak i w duszpasterskie inicjatywy związane z jubileuszem Chrztu Polski. Autorzy zawartych w niej tekstów koncentrują się m.in. wokół średniowiecznego katechumenatu, ale także wokół tematyki chrztu we współczesnej katechezie – jego istoty, przygotowania, rozumienia oraz implikacji podstawowych aspektów biblijnych, teologicznych i filozoficznych tego sakramentu, jak zauważa w swojej recenzji naukowej ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Aspekt historyczny chrztu przybliżają: ks. dr Roman Ceglarek – wykładowca Wyższego Instytutu Teologicznego i Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, ks. dr hab. Sławomir Zabraniak z Uniwersytetu Rzeszowskiego, dr hab. Sabina Bober z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i ks. dr Jacek Kapuściński – wykładowca Wyższego Instytutu Teologicznego i Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie oraz ks. lic. Mariusz Frukacz, redaktor Tygodnika Katolickiego „Niedziela”.

Pisząc o „nauczaniu katechetycznym w średniowiecznej Europie przed chrztem Polski”, ks. dr Roman Ceglarek podkreśla m.in., że „w średniowieczu utworzył się nowy model przygotowania do chrztu”. „Wpływ na to miała myśl św. Augustyna z Canterbury, św. Bonifacego z Wessex oraz nauczanie świętych Cyryla i Metodego”. Autor zaznacza, że „św. Metody wprowadził do nauczania katechumenów języki własne plemion słowiańskich”.

„Ważne miejsce odgrywał katechumenat rodzinny. Rodzina była najważniejszym miejscem wychowania religijnego. W rodzinie odbywało się nauczanie modlitw, wychowanie do życia pobożnego i cnotliwego, przygotowanie do sakramentów i powtarzanie nauczania niedzielnego” – pisze ks. Ceglarek i dodaje, że w średniowieczu stosowano dwie metody katechetyczne: wyjaśniającą, polegającą na objaśnianiu prawd wiary poprzez odwołanie się do Pisma Świętego, pism Ojców Kościoła i żywotów świętych, oraz poglądową, która była „ilustrowaniem rzeczywistości religijnej” poprzez malowidła, obrazy, figury, ołtarze, witraże, przedstawienia religijne, Biblię pauperum, pytania i odpowiedzi oraz memoryzację.

Reklama

Ks. dr hab. Sławomir Zabraniak omawia temat: „Chrzest Mieszka I w relacjach średniowiecznych roczników i kronik polskich”. Pisze, że „chrzest Mieszka oznaczał nowy porządek, przyjęcie uniwersalnego systemu wartości, możliwość tworzenia struktur społecznych oraz wielki dorobek kultury”. Autor odwołał się także do tzw. tablic paschalnych, „Kroniki” Galla Anonima, „Kroniki” Wincentego Kadłubka, „Kroniki polsko-śląskiej” (Lechitów) oraz „Roczników Królestwa Polskiego” Jana Długosza.

„Obchody milenijne w Polsce w 1966 r.” przybliżają natomiast: dr hab. Sabina Bober i ks. dr Jacek Kapuściński. Sabina Bober ukazuje znaczenie Wielkiej Nowenny i rolę, jaką odegrał kard. Stefan Wyszyński. Ks. Jacek Kapuściński pisząc o „obchodach milenijnych na Jasnej Górze w dniach 2-4 maja 1966 r.”, podkreśla, że w PRL było to wydarzenie religijne o niespotykanej skali.

Z kolei ks. Mariusz Frukacz prezentuje teksty na temat sakramentu chrztu św. zamieszczane na łamach Tygodnika Katolickiego „Niedziela” w latach 1926-39. Artykuł ten jest wkładem w badanie roli prasy katolickiej w formację religijną polskiego społeczeństwa.

W drugiej części publikacji „Rozbudzić pamięć chrztu...” aspekt teologiczny chrztu zaprezentowali: ks. dr Tomasz Nawracała z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ks. dr Łukasz Laskowski – wykładowca Wyższego Instytutu Teologicznego i Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, ks. dr hab. Arkadiusz Olczyk – wykładowca teologii moralnej, ks. dr Łukasz Dyktyński – ojciec duchowny w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie oraz ks. dr Andrzej Kuliberda – dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej w Częstochowie.

Ks. dr Tomasz Nawracała ukazuje chrzest i bierzmowanie jako „sakramenty daru Ducha Świętego” i zauważa, że „o Duchu Świętym jest niewiele w nauczaniu i katechezie”.

Reklama

Ks. dr Łukasz Laskowski omawia aspekty teologii chrzcielnej Nowego Testamentu. Z kolei ks. dr hab. Arkadiusz Olczyk przybliża „moralne implikacje «nowości życia» po chrzcie świętym”. Ks. dr Łukasz Dyktyński, odnosząc się m.in. do filozofii spotkania, ukazuje „chrzest święty w perspektywie spotkania osób”. Natomiast o praktyce modlitw o uzdrowienie w perspektywie pogłębionej świadomości chrzcielnej pisze ks. dr Andrzej Kuliberda.

Chrzest w nauczaniu katechetycznym ukazują: ks. dr Mariusz Terka – wykładowca Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, ks. dr hab. Paweł Maciaszek – wykładowca Wyższego Instytutu Teologicznego i Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie oraz ks. dr Michał Borda – specjalista z zakresu katechetyki i dr Beata Stypułkowska – wykładowca katechetyki.

Ks. dr Mariusz Terka analizuje temat „Katecheta jako przewodnik w wierze. Przygotowanie do chrztu w świetle pism katechetycznych św. Augustyna”. „Katechumenat u św. Augustyna jest pojęty jako «ukształtowanie serca»” – podkreślił ks. Terka i dodał, że w świetle pism biskupa Hippony „bycie katechetą to służba Boża. Katecheta nie głosi własnej nauki, ale dzieli się zasobami Pana”.

Ks. dr hab. Paweł Maciaszek wskazał na chrzest w nauczaniu katechetycznym jako pomoc w świadomym uczestnictwie we Mszy św. Ks. dr Michał Borda omówił „sakrament chrztu świętego w gimnazjalnych podręcznikach katechetycznych w diecezji sosnowieckiej”, natomiast dr Beata Stypułkowska ukazała „chrzest w katechezie biblijnej kandydatów do bierzmowania”.

Omawiana publikacja jest bardzo dobrą pomocą dla historyków, teologów i katechetów, a także specjalistów z zakresu katechetyki w pogłębianiu problematyki chrztu św.

Reklama

– W archidiecezji częstochowskiej program pracy katechetycznej na kolejny rok szkolny jest opracowywany przez Referat Katechetyczny Kurii Metropolitalnej z rocznym wyprzedzeniem – mówi w rozmowie z „Niedzielą” ks. dr Roman Ceglarek. – Przygotowując go, bierzemy pod uwagę wiele czynników, m.in. wytyczne programu duszpasterskiego. W roku szkolnym 2015/16 koncentrował się on na odnowie życia w Jezusie, jakie otrzymaliśmy na chrzcie świętym. Chodzi o odkrycie na nowo przez katechetów i katechizowanych łaski chrztu, by żyć nią w codzienności. Impulsem do podjęcia tego wezwania są obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski. Myślę, że nasza publikacja pomoże rozbudzić pamięć chrztu i wezwać do konkretnych działań związanych z odczytywaniem tego sakramentu jako wielkiego daru i zadania na całe życie – podkreśla ks. Ceglarek.

* * *

Książkę proponuje:
ARCHIDIECEZJALNE WYDAWNICTWO „REGINA POLONIAE”
ul. Ogrodowa 24/44, 42-200 Częstochowa
e-mail: cwa@cwa.com.pl, tel. (34) 368-05-60

Książka jest do nabycia również w Referacie Katechetycznym Kurii Metropolitalnej w Częstochowie. Zamówienia można składać telefonicznie – (34) 324-10-44.

2016-07-27 09:05

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słuchaj, chrześcijaninie!

2025-04-08 15:22

Niedziela Ogólnopolska 15/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

ks. Dariusz Kowalczyk

Adobe Stock

Słuchanie i mówienie są jednymi z głównych wymiarów Liturgii Słowa Niedzieli Palmowej. Krok za nimi idą posłuszeństwo i świadectwo.

Proroctwo Izajasza, zapowiadające misję Syna Bożego, mówi najpierw o „otwarciu Jego ucha”, by wsłuchiwał się w głos Boga Ojca, by później strudzonych krzepić słowem, a także wiernie świadczyć o miłości danej z „Góry”. Miłości prawdziwej, bo ewangelicznej, niecofającej się nawet przed okrutnym cierpieniem. Miłości cichej, pokornej, nienarzucającej się, ale przez to niezwykle mocnej w swym wyrazie, zdolnej niwelować nawet najgrubsze narośle zobojętnienia i kruszyć pancerze nieczułości. Rozprawiającej się ostatecznie z zatwardziałością serca, która prowadzi do wzajemnego okaleczania, utraty prawdziwego życia, a w konsekwencji do serwowania sobie i innym skrajnej samotności.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Palmy większe niż 4-piętrowe budynki. W Lipnicy Murowanej rozstrzygnięto konkurs

2025-04-13 19:19

[ TEMATY ]

Niedziela Palmowa

lipnica murowana

konkurs palm

PAP

Tradycyjny konkurs palm wielkanocnych w Lipnicy Murowanej

Tradycyjny konkurs palm wielkanocnych w Lipnicy Murowanej

Wysoka na ponad 28 metrów palma wykonana przez Daniela Drąga i jego rodzinę zwyciężyła w tradycyjnym konkursie palm w Lipnicy Murowanej. W tym roku komisja wybierała najpiękniejsze spośród 61 zgłoszonych prac.

Lipnicki konkurs palm od ponad 60 lat odbywa się na tamtejszym rynku w Niedzielę Palmową. Autorzy dzieł przynoszą tego dnia barwne, wiklinowe, liczące nawet kilkadziesiąt metrów wysokości prace. Zwycięska palma z 2019 roku ustanowiła nowy rekord imprezy – mierzyła 37 metrów i 78 centymetrów.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję