Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Pomagają Polakom na Wschodzie

Niedziela zamojsko-lubaczowska 31/2016, str. 4

[ TEMATY ]

pomoc

Wschód

Anna Deran

Wśród dzieci na Ukrainie

Wśród dzieci na Ukrainie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Biłgorajski Oddział Polskiego Stowarzyszenia Dekarzy i prezes Antoni Kucharski oraz kapelan dekarzy ks. Andrzej Niedużak kolejny raz wyszli z inicjatywą pomocy Polakom na Ukrainie. Przy wsparciu Anny Deran, dyrektora operacyjnego PSD i ogromnym zaangażowaniu państwa Kozłowskich z Biłgoraja przygotowali blisko 80 paczek i obdarowali nimi polskie dzieci z Winnik i Malechowa.

Historia parafii w Winnikach

Jak każda miejscowość, Winniki mają swoją historię. Pierwsza wzmianka o Winnikach pochodzi z 1352 r., czyli z okresu panowania króla Kazimierza Wielkiego. Na początku XVII wieku od Łabodowskich, polskiego herbu Korczak, Winniki odkupił Zamoyski, kasztelan lwowski. Do połowy XVIII wieku miasto należało kolejno do Tarłów, Potockich i ostatnio do Samuela Głowińskiego, katolickiego biskupa sufragana lwowskiego. W tym czasie był tu zamek należący do tych rodów. W 1666 r. król Jan Kazimierz nadał Winnikom prawo miejskie magdeburskie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W Winnikach mieszkało dużo Polaków (katolików), dla których właścicielka miasteczka Marianna z Potockich Tarłowa ufundowała kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zgodnie z wolą Tarłowej, kościół miał stanowić miejsce przechowywania cudownej kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, zwanej tu Winnicką, która od 1730 r. znajdowała się w tamtejszym zamku. Według kronik lwowskich sióstr benedyktynek ormiańskich, obraz Najświętszej Panny Maryi w roku 1736 płakał krwawymi łzami. Prawdziwość tego zjawiska potwierdziła komisja kanoników. Wkrótce potem cudowny obraz trafił do wybudowanego w Winnikach kościoła. W 1766 r. kościół winnicki został kościołem parafialnym, który prowadzili pijarzy polscy ze Lwowa. Do miasta sprowadził ich w 1756 r. katolicki biskup sufragan lwowski Samuel Głowiński. W tym samym roku zapisał Winniki kolegium pijarów we Lwowie. W 1784 r. zaborca austriacki, walcząc z polskością Lwowa, zlikwidował tamtejsze kolegium pijarów. Ich posiadłość w Winnikach włączono do dóbr państwowych, a parafię przejęło duchowieństwo diecezjalne. Na terenie posiadłości popijarskiej powstała manufaktura tytoniu, przekształcona w XIX wieku w fabrykę, która działa do dziś. Pracownicy manufaktury, głównie Polacy, sfinansowali dużą część wyposażenia kościoła, w którym prace wykończeniowe przeciągnęły się do końca XVIII wieku. W 1938 r. parafia winnicka liczyła 3210 parafian. Po wypędzeniu przez Stalina większości Polaków z Winnik w l. 1945-46 kościół został zamieniony w magazyn. Ostatnimi administratorami parafii byli: ks. Albin Mydlarz do 13 listopada 1945 r., a po nim ks. Włodzimierz Pelc do 8 maja 1946 r. Oryginalny obraz Matki Boskiej Winnickiej został przywłaszczony przez ukraińskich grekokatolików w 1946 r. i obecnie znajduje się w miejscowej cerkwi. W 1992 r. władze niepodległej Ukrainy zwróciły kościół wiernym; w tym samym roku wznowiono też działalność parafii. Pierwotne wyposażenie kościoła nie zachowało się. W ołtarzu głównym kościoła jest dzisiaj kopia obrazu Matki Bożej Winnickiej, gdyż grekokatolicy nie oddali skradzionego oryginalnego obrazu.

Daliśmy im radość

Obecnie w Winnikach mieszka dużo Polaków. Skupieni wokół kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny są dumni ze swojej narodowości. Żyje im się biednie, ale zachowują polskie tradycje, mówią po polsku. Proboszczem jest ks. Leon Salamon, który studiował w Lublinie w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej. O kontakty nie było trudno. Ks. Andrzej Niedużak, jeżdżąc na Ukrainę i prowadząc raz w miesiącu zajęcia w Seminarium Duchownym we Lwowie, ma okazję poznać realia życia, dostrzega potrzeby żyjących tam Polaków. – Ja myślę, że naszym obowiązkiem jest pomagać Polakom na Ukrainie, bo oni są w podwójnie trudnej sytuacji – mówi ks. Andrzej. Pomysł pomocy został wprowadzony w czyn. – Bardzo ważne jest otwarcie się na drugiego człowieka – podkreśla prezes Antoni Kucharski. – To daje niesamowitą radość – dodaje. Z darami dla dzieci pojechali ks. Andrzej Niedużak, Antoni Kucharski i Anna Deran.

Reklama

Spotkanie odbyło się na przedmieściach Lwowa w Winnikach, gdzie przy kościele jest piękny teren, dający dużo możliwości. Uczestniczyły w nim także dzieci z parafii pw. św. Michała Archanioła w Malechowie, gdzie proboszczem jest ks. Oleg Salamon, starszy brat ks. Leona, kursowy kolega ks. Andrzeja. Ks. Oleg także studiował w Polsce. – Na Dzień Dziecka przygotowaliśmy prawie 80 paczek ze słodyczami, zabawkami, ubraniami. Dużo pomogli nam państwo Kozłowscy – wyjaśnia ks. Andrzej. – Dla mnie to było bardzo wzruszające spotkanie. Daliśmy tym dzieciom radość i ta radość wracała do nas zwielokrotniona – cieszy się prezes Kucharski. Dzieci mówiły po polsku wierszyki, których na religii nauczyła je siostra. Śpiewały polskie piosenki. – Większość z nich dobrze mówi po polsku – dodaje prezes. – Dzieci przychodziły i pytały, ile będzie kosztował Dzień Dziecka i paczki, bo one nie mają pieniędzy – mówi ks. Andrzej. Dziwiły się, że ktoś może zrobić dla nich coś za darmo. – To było bardzo wzruszające – zgodnie podkreślają rozmówcy. Wspominają, że dzieci były bardzo zdyscyplinowane. Pilnowały porządku i czystości. We wspólne grillowanie zaangażowało się dwóch ojców, a najmłodszymi dziećmi opiekowały się mamy. To spotkanie cieszyło wszystkich. Przygotowano wiele atrakcji. Odbyły się konkursy, gry i zabawy z nagrodami dla najmłodszych. Każde dziecko otrzymało paczkę z zabawkami, słodyczami, odzieżą, przyborami szkolnymi, żywnością i chemią domową.

Paczki dla polskich rodzin przygotowywane są co roku od kilku lat. – To już tradycja na święta wielkanocne. W ostatnim czasie w przygotowanie paczek włączyli się kibice Łady Biłgoraj, którzy potrafią się zorganizować i „czują” ten temat – podkreśla kapłan. – W tym roku na Wielkanoc, ale też i w ub.r. oni bardzo ładnie wspomogli akcję robienia paczek dla polskich rodzin na Ukrainie. Przy tej okazji trzeba podziękować kibicom Łady 1945 Biłgoraj, którzy świetnie się zorganizowali i naprawdę bardzo dużo pomogli w tych akcjach świątecznych – mówi ks. Andrzej.

Biłgorajski Oddział PSD już planuje kolejną akcję. W styczniu br. zamontowany został dach na plebanii w Szczercu. Teraz kolej na dach w Winnikach. – W październiku w Winnikach odbędzie się koronacja słynącego cudami obrazu Matki Bożej. To będzie wielka uroczystość. Chcemy pomagać Polakom na Wschodzie – mówi Antoni Kucharski, ciesząc się, że swoją pomoc zadeklarowali producenci blach. – Czujemy taką potrzebę pomocy i to jest istotne. Pomagamy – dodaje ks. Andrzej.

2016-07-27 14:51

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzień Modlitwy i Pomocy Materialnej Kościołowi na Wschodzie

[ TEMATY ]

modlitwa

Kościół

Wschód

Graziako/Niedziela

Dzień Modlitwy i Pomocy Materialnej Kościołowi na Wschodzie przypada 8 grudnia. Obchodzony jest co roku w Polsce II niedzielę Adwentu. Tego dnia przeprowadzana jest zbiórka do puszek. W ubiegłym roku zebrano 1,9 mln zł.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Ukraina/ 34 osoby zginęły w rosyjskim ataku rakietowym na Sumy

2025-04-13 18:54

[ TEMATY ]

Niedziela Palmowa

atak rakietowy

Sumy

34 osoby

PAP/EPA

Rosyjski atak rakietowy na Sumy

Rosyjski atak rakietowy na Sumy

Co najmniej 34 osoby zginęły, a 117 zostało rannych w Niedzielę Palmową w rosyjskim ataku rakietowym na Sumy na północnym wschodzie Ukrainy. Wojska rosyjskie zaatakowały centrum miasta dwoma rakietami balistycznymi z głowicami kasetowymi. Uderzenie potępili przywódcy m.in. Polski, Unii Europejskiej, Francji, W. Brytanii, Niemiec i Włoch.

Pociski spadły na centrum miasta około godz. 10.15 (godz. 9.15 w Polsce), gdy ludzie m.in. wracali bądź udawali się do cerkwi z okazji Niedzieli Palmowej lub spacerowali po bulwarze w centralnej części miasta.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję