Reklama

Niedziela Wrocławska

Prawdziwa Ewangelia Życia

Dzień Życia Konsekrowanego to doskonała okazja, by pokazać jak wiele dobra robią w naszej archidiecezji zgromadzenia zakonne. Dobra, o którym często nie słyszymy, a które dosłownie przemienia ludzkie życie. Doskonałym przykładem takiej działalności są Siostry Boromeuszki i prowadzona przez nie Fundacja Evangelium Vitae

Niedziela wrocławska 5/2017, str. 5

[ TEMATY ]

Ewangelia

Wizualizacja szpitala i szkoły

Wizualizacja szpitala i szkoły

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Fundacja Evangelium Vitae już ponad 10 lat troszczy się o życie od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Siostry Boromeuszki, które założyły Fundację, opiekują się wrocławskim Oknem Życia, w dwu z wyremontowanych budynków odzyskanego w 2002 r. zrujnowanego szpitala przy ul. Rydygiera prowadzą Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla osób starszych. Dla małżeństw i rodzin przeżywających trudności siostry prowadzą Poradnię Rodzinną. Dla małżonków oczekujących narodzin dziecka bardzo dobrą Szkołę rodzenia, Poradnię laktacyjną, dla mam i maluchów specjalne warsztaty, dla rodzin borykających się z trudnościami finansowymi „Bank niemowlaka”, dzięki któremu dziecko może otrzymać wyprawkę: wózek, łóżeczko, ubranka. Fundacja wspiera także małżonków po stracie dziecka – działa dla nich grupa wsparcia „Po stracie”. Boromeuszki przyczyniły się do powstania pomnika dzieci martwo urodzonych, co kwartał organizują godny pochówek dzieci poronionych, których rodzice ze szpitali wrocławskich nie odbierają. Siostry współtworzą także hospicjum perinatalne.

Mały cud

Reklama

Przez lata na Dolnym Śląsku brakowało pomocy małżeństwom dotkniętym problemem niepłodności. Dzięki Fundacji we Wrocławiu powstał Specjalistyczny Ośrodek Odpowiedzialnego Rodzicielstwa i Centrum Troski o Płodność, a w nim gabinet ginekologiczny, gdzie dzięki naprotechnologii skutecznie leczą się pary niepłodne. – Warto podkreślić, że skuteczność naprotechnologii jest dużo wyższa niż in vitro. Małżonkowie dają życie w sposób naturalny, „podreperowany” jest tylko element ludzki – wyjaśnia s. Ewa Jędrzejak, prezes Fundacji Evangelium Vitae.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Jesteśmy bardzo wdzięczni siostrom za ten ośrodek naprotechnologii we Wrocławiu – mówią Ola i Marek, szczęśliwi rodzice ośmiomiesięcznego Ignasia. – Wiele lat bezskutecznie staraliśmy się o dziecko, na in vitro chrześcijanin w żadnym wypadku nie może się zgodzić. Dzięki Fundacji trafiliśmy na dobrych instruktorów modelu Creightona, na właściwego lekarza i po siedmiu latach doczekaliśmy się naszego „małego cudu” – podkreślają z dumą.

Szkoła pw. Miłosierdzia Bożego

Ale największym marzeniem Sióstr Boromeuszek jest utworzenie Wyższej Szkoły Medycznej pw. Miłosierdzia Bożego i powstanie Szpitala Położniczo-Ginekologicznego, funkcjonujących w duchu nauczania Jana Pawła II. – Na początku głównym celem Fundacji było utworzenie Szkoły Medycznej pw. Miłosierdzia Bożego i Szpitala Ginekologiczno-Położniczego, który byłby równocześnie miejscem narodzin, ale także miejscem praktyk dla uczących się położnictwa. Gdy po latach odzyskałyśmy zrujnowane budynki szpitala przy ul. Rydygiera, zapragnęłyśmy przywrócić w nim pierwotną działalność, by jak dawniej służyć ludziom chorym i potrzebującym – opowiada s. Ewa.

Reklama

Dzieło to jednak wymaga wielkich nakładów finansowych, siostry już od 10 lat szukają sponsorów, składają projekty i aplikują o granty w różnych konkursach. – Dwa duże projekty inwestycyjne są obecnie na etapie oceny. Czy dostaniemy unijną dotację i wreszcie będziemy mogły ruszyć z budową szkoły i szpitala, dowiemy się na przełomie lutego i marca – tłumaczy s. Ewa.

Na powstanie szansę ma Campus Evangelium Vitae, z częścią szkolną i szpitalną. – Chcemy, aby w budynku przy ulicy Pomorskiej powstała jednostka badawczo-rozwojowa z najnowocześniejszymi rozwiązaniami, by oprócz oddziału położniczego można tam było także leczyć niepłodność. To wpisywałoby się w to, co już od lat robimy w naszym odzyskanym szpitalu – opowiada prezes Fundacji.

Siostry chcą kształcić charyzmatyczny personel, z duchem i sercem – przyszłe położne uczyć się będą praktyki w szpitalu, teorii w szkole. W planach jest także m.in. stworzenie inkubatora przedsiębiorczości, dzięki któremu np. młodzi naukowcy i młode mamy będą miały szansę na start zawodowy.

Razem możemy więcej

Każdy z nas może pomóc Siostrom Boromeuszkom w budowie szpitala i szkoły, w budowie Żywego Pomnika Jana Pawła II. Najprościej można to zrobić przekazując na rzecz Fundacji Evangelium Vitae 1% podatku: KRS 0000259108. Wszelkie ofiary można także wpłacać na konto Fundacji: 59 2490 0005 0000 4500 2822 9323. – Te pieniądza będą służyły życiu – podkreśla s. Ewa Jędrzejak. – Często darowizny pochodzą od tych, którzy sami niewiele mają, ale i tym chcą się podzielić. I to jest prawdziwe bogactwo Kościoła. Dzięki takim ludziom powstają wielkie dzieła.

2017-01-25 15:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

NAWRACAJCIE SIĘ I WIERZCIE EWANGELII

[ TEMATY ]

wiara

Ewangelia

Wielki Post

Środa Popielcowa

BOŻENA SZTAJNER

To Księga Proroka Joela wzywa każdego z nas z osobna i razem jako Święty i umiłowany przez Boga Kościół każdego roku liturgicznego w Środę Popielcową do szczególnego nawrócenia, które moglibyśmy nazwać: «nawróceniem serca». Wszak jest to narząd w naszym ciele, który nie tylko pompuje krew, a wraz z nią ożywczą materię naszego codziennego pokarmu, ale również ośrodek życia duchowego. To o nim mówi prorok, wzywając nas do nawrócenia «całym sercem, przez post i płacz, i lament» /Jl 2,12/. Jeśli więc na znak postu mamy pokazać nasze umartwienie, to «rozdzierając serca, a nie szaty» /Jl 2,13/. Co jednak znaczy to rozdzieranie serca w kontekście życia duchowego każdego i każdej z nas? Na pytanie to można odpowiedzieć negatywnie licząc sposoby praktyk pokutnych dla celów wstrzemięźliwości. Odpowiedź jednak może być także pozytywna, gdy obejmie praktyki ascetyczne i modlitwą zaniesie je do Boga, wszak tylko ku Niemu mamy się nawracać! W życiu bywa, że człowiek zawraca z błędnej drogi, bo nigdy nie zaprowadzi go do właściwego celu. Szuka wówczas tej, która będzie odpowiednia dla jego zainteresowań i potrzeb. Wśród wielu dróg człowieka na ziemi jest ta jedyna, która prowadzi go do nieba, a wytycza ją Jedyny Pan, Jedyny Bóg, przez życie swe i jego końcowy trud. To droga naszego zbawienia - wcale nie jest łatwa, wręcz przeciwnie, chociaż jest z nami na niej Bóg, który «jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę, i lituje się nad [naszą] niedolą» /Jl 2,13/. W nadziei więc zakładamy co roku w Środę Popielcową, że okaże nam swoje miłosierdzie i pobłogosławi naszym plonom /por. Jl 2,14/, które orędują za nami przed Jego tronem w niebie, a tu na ziemi - jeśli nie są obciążone grzechem - zasługują na chwałę życia wiecznego. Stąd płynie wołanie do tych, którzy mają narzędzia pokutne: «zadmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie» /Jl 2,15/ dla całej «świętej społeczności, starców, dzieci, a nawet niemowląt» /Jl 2,16/, podobnie dla «oblubieńców i oblubienic» w ich okresie miodowym. To zadanie kapłanów, by w przybytkach świątyni - «między przedsionkiem, a ołtarzem» /Jl 2,17/ - w suplikacjach święte zanosili wołanie ku Bogu Miłosiernemu: «Zlituj się Panie nad ludem twoim i nie daj dziedzictwa twego na pohańbienie…» /Jl 2,17/. To zadanie, to także nieustanna duchowa walka o to, aby we współczesnym, zlaicyzowanym świecie «poganie nie zapanowali nad nami, urągając nam pytaniem: Gdzież jest ich Bóg» /Jl 2,17/. Pokażmy im Boga w naszym codziennym życiu, przepełnionym od kołyski wiarą naszych ojców, miłością do ziemskiej Ojczyzny i wszystkich braci i nadzieją na życie wieczne w Królestwie Bożej Chwały. Bo Pan «zapłonął zazdrosną miłością ku swojej ziemi i zmiłował się nad swoim ludem» /Jl 2,18/, okazując mu swoją łaskę: w grzechach i duchowych upadkach - przebaczenie, a w godnym chrześcijanina życiu - błogosławieństwo. Z tego tytułu szczególnie warto pojednać się z Bogiem, do czego dzisiaj, każdego roku i w obecnym Roku Zawierzenia zaprasza nas wszystkich i każdego z osobna Apostoł Narodów w drugim swoim Liście do Koryntian. To jednak nie tylko zwykłe ludzkie zaproszenie i prośba, lecz braterskie i pełne pasterskiej troski - przynaglenie, poparte imieniem Mistrza - Chrystusa - byśmy «pojednali się z Bogiem, który uczynił Go dla nas grzechem, byśmy w Nim stali się sprawiedliwością Bożą» /2Kor 5,20-21/. Nie godzi się jednak «przyjmować łaski Bożej na próżno», a byłoby tak, gdybyśmy na co dzień nie współpracowali z Bogiem, który mówi do nas słowami Pisma: «W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą» /2Kor 6,1-2/. Ten więc czas od Środy Popielcowej do dnia Pańskiego Zmartwychwstania dany jest nam jako «czas upragniony» dla uczynków miłosierdzia wobec własnej duszy oraz potrzeb innych braci i sióstr przez wielkopostną jałmużnę, modlitwę w ukryciu i post nie na pokaz /por. Mt. 6,1-6.16-18/. To także «dzień zbawienia» dla wszystkich praktykujących własną ascezę w pokorze i uniżeniu przed samym Bogiem, a nie przed ludźmi. Ci otrzymają nagrodę sprawiedliwą i odpowiednią do własnych zasług od Ojca, «który widzi w ukryciu» /por. Mt. 6,1-6.16-18/. Amen.
CZYTAJ DALEJ

Masowa likwidacja szkół wiejskich

2025-04-04 23:53

[ TEMATY ]

korepetycje z oświaty

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Ministerstwo Edukacji Narodowej z jednej strony zapewnia, że szkoły powinny być blisko uczniów, a z drugiej – daje ciche przyzwolenie na ich masowe zamykanie.

Lubelszczyzna stała się symbolem tej politycznej hipokryzji, bo właśnie tam kurator zgodził się na likwidację większej liczby szkół niż rok wcześniej zlikwidowano w całej Polsce. W województwie mazowieckim do Kuratorium Oświaty w Warszawie wpłynęło 13 wniosków o likwidację szkół. Jednocześnie Ministerstwo Edukacji Narodowej ma wdrażać projekty, które mają rzekomo ratować edukację na wsi. Czym jednak jest to całe spóźnione „ratowanie"? Czy zwykłą zasłoną dymną? Czy naprawdę nie dzieje się nic niebywałego? Dla setek uczniów i nauczycieli, którzy właśnie dowiedzieli się, że ich szkoła znika z mapy edukacyjnej, jest to zapewne bardzo pocieszające.
CZYTAJ DALEJ

Wałbrzych. Zatrzymaj się u Józefa. Wyjątkowe rekolekcje z Księdzem z Osiedla

2025-04-07 21:57

[ TEMATY ]

Wałbrzych

rekolekcje wielkopostne

ks. Rafał Główczyński

ks. Mirosław Benedyk

Ks. Rafał Główczyński, salwatorianin – „Ksiądz z osiedla”

Ks. Rafał Główczyński, salwatorianin – „Ksiądz z osiedla”

W parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Wałbrzychu trwają wyjątkowe rekolekcje wielkopostne. Głosi je ks. Rafał Główczyński – salwatorianin z Warszawy, znany jako „Ksiądz z osiedla”, twórca kanału YouTube, który trafia do młodych, a jednocześnie porusza serca dorosłych.

Ten pełen pasji kapłan od niedzieli 6 kwietnia przyciąga do świątyni na Sobiecinie tłumy wiernych – i nic dziwnego. Jego słowa to więcej niż kazania – to świadectwo życia.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję