Biskup Tadeusz Lityński 5 czerwca ustanowił stałych lektorów i akolitów w naszej diecezji. Następnego dnia rozpoczęli posługę w kościołach Środkowego Nadodrza.
Zarówno nowi lektorzy, jak i akolici, przygotowywali się do tej posługi przez ostatnie dwa lata pod kierunkiem ks. dr. Tomasza Sałatki. Studium liturgiczno-pastoralne wprowadzające w tematykę ich posługi odbywało się w zielonogórskim Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. Edyty Stein.
Błogosławieństwo do posługi otrzymali z rąk bp. Lityńskiego w kościele Ducha Świętego w Zielonej Górze. W tej ważnej chwili towarzyszyli im najbliżsi oraz ich proboszczowie.
– Wasza służba jest niezwykle ważna. Będziecie odtąd szczególnie troszczyć się o ołtarz i słowo Boże głoszone z ambony. Niech nigdy nie zabraknie wam gorliwości w tej posłudze – powiedział do nowo ustanowionych bp Lityński.
Lektor podczas liturgii czyta czytania z Pisma Świętego. Gdy zabraknie diakona czy kantora, może zapowiadać wezwania modlitwy wiernych oraz zaśpiewać psalm responsoryjny. Gdy nie ma diakona, może podczas procesji na wejście wnieść księgę Ewangelii. Swoją funkcję może także sprawować poza Mszą św.: przewodniczyć Różańcowi, „Gorzkim żalom”, nabożeństwom majowemu i czerwcowemu, błogosławić pokarmy w Wielką Sobotę oraz urządzenia rolnicze. Jeśli taką decyzję podejmie biskup, lektor może przewodniczyć obrzędom chrześcijańskiego pogrzebu, prowadząc stację w domu zmarłego i na cmentarzu. Strojem liturgicznym ustanowionego lektora i akolity jest alba.
Akolita zaś, z racji swojej posługi, jest pierwszym w szeregu funkcji spełnianych podczas Mszy św. Do jego zadań należy: niesienie krzyża i świec w procesji wejścia; podawanie ksiąg, w tym także mszału; pomoc w przyjmowaniu darów; przygotowanie ołtarza, asystowanie celebransowi podczas okadzenia darów, krzyża i ołtarza. Akolita może rozdzielać Komunię św., puryfikować i porządkować naczynia liturgiczne po rozdzieleniu Komunii lub po zakończeniu Mszy. Może także wystawić do adoracji Najświętszy Sakrament i dokonać jego schowania, jednak bez błogosławienia.
– Otrzymaliście specjalne powołanie od Jezusa – powiedział do młodych bp Antoni Długosz. 3 grudnia biskup senior archidiecezji częstochowskiej przewodniczył w Wyższym Międzydiecezjalnym Seminarium Duchownym w Częstochowie Mszy św., podczas której udzielił błogosławieństwa do pełnienia funkcji lektora 152 ministrantom z 70 parafii archidiecezji.
W homilii celebrans zwrócił uwagę na to, że Pismo Święte jest księgą, która nigdy się nie zestarzała i która będzie nam towarzyszyć do końca życia.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Koalicja rządząca pod pozorem walki z przemocą i nienawiścią próbuje wdrożyć przepisy umożliwiające karanie za krytykę działalności i postulatów aktywistów lgbt oraz za wyrażanie poglądów dotyczących płci zgodnych z biologią. Parlament przyjął ostatnio ustawę nowelizującą kodeks karny w tym zakresie. Apelujemy do prezydenta Andrzeja Dudy o weto - pisze Fundacja Grupa Proelio.
Zablokowanie tej ustawy stało się jeszcze bardziej istotne w świetle decyzji prokuratora generalnego Adama Bodnara. W dniu 5 marca wydał „wytyczne w zakresie prowadzenia postępowań o przestępstwa motywowane uprzedzeniami”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
