Reklama

Niedziela Przemyska

Dzieło świętego biskupa

Przemyskie Collegium Marianum obchodzi jubileusz 120-lecia pierwszego poświęcenia.

Niedziela przemyska 48/2022, str. IV

[ TEMATY ]

Collegium Marianum

Maja Fiejdasz

Centrum formacji Ruchu Światło-Życie jest miejscem dla każdego

Centrum formacji Ruchu Światło-Życie jest miejscem dla każdego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Od powstania budynku przeminęło sześć pokoleń. Ostatnie dwadzieścia lat należy do Ruchu Światło-Życie, dla którego miejsce to jest centrum formacji, domem rekolekcyjnym i siedzibą moderatora diecezjalnego.

Krótko po Nowym Roku arcybiskup senior Józef Michalik poświęcił budynek po zakończeniu kapitalnego remontu. W wigilię uroczystości Wszystkich Świętych równie godnie obchodzono 120. rocznicę pierwszego poświęcenia i oddania domu do użytku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Niezwykły dorobek

Diecezja przemyska niejedno zawdzięcza św. bp. Józefowi Sebastianowi Pelczarowi. Przez ćwierć wieku pasterskiej posługi zakładał czytelnie, biblioteki i szkoły, zorganizował muzeum diecezjalne oraz założył miesięcznik zatytułowany Kronika Diecezji Przemyskiej, który ukazywał się regularnie do 1930 r., a więc jeszcze sześć lat po śmierci biskupa. Zbudował ponad sto kościołów i otworzył jedenaście nowych parafii. Dokonał reorganizacji szkoły organistowskiej, którą oddał w opiekę księżom salezjanom. Pozostawił po sobie imponujący dorobek pisarski. Szczególną troską bp. Pelczara pozostawało jednak przygotowanie kapłanów do pracy w diecezji. Zanim stanął na jej czele, był prefektem przemyskiego Wyższego Seminarium Duchownego, gdzie wykładał teologię pastoralną. To właśnie z myślą o kandydatach do święceń utworzył tzw. małe seminarium.

Reklama

Szkolnictwo na początku XX wieku nie było darmowe; choć opłaty szkolne w Galicji były niższe niż w innych regionach, utrzymanie dziecka poza domem przekraczało możliwości niezamożnych, zwłaszcza chłopskich rodzin. Stąd pomysł bp. Pelczara na powołanie zakładu dla ubogich chłopców, którzy mogliby się kształcić w pobliskim gimnazjum, a w przyszłości wstąpić w progi przemyskiego seminarium. Przyjmowani na stancję zobowiązywali się rozważyć możliwość poświęcenia swojego życia kapłańskiej posłudze. Wychowankowie nie płacili za utrzymanie, a głównym źródłem dochodów bursy były dobrowolne datki duchowieństwa przemyskiego.

Dwudziestolecie międzywojenne

Gdy fundator zakładu bp Józef Sebastian Pelczar w uroczystość Wszystkich Świętych 1902 r. dokonywał poświęcenia budynku, któremu nadał nazwę Collegium Marianum (łac. Wspólnota Maryi), nie przypuszczał zapewne, że już kilkanaście lat później miejsce to będzie służyło wojsku jako koszary oraz szpital. Budynek i jego mieszkańcy w czasie I wojny światowej podzielili trudny los twierdzy Przemyśl. Wynagrodzeniem za ten czas okazało się odzyskanie przez Polskę niepodległości i rozkwit instytucji w okresie międzywojennym. Jednocześnie władze II Rzeczypospolitej doceniły wkład bp. Pelczara w krzewienie i podtrzymanie polskości, i odznaczyły go w 1923 r. Krzyżem Komandorskim z gwiazdą Orderu Polonia Restituta. Rok po tym doniosłym wydarzeniu i kilka dni po srebrnym jubileuszu sakry biskupiej, ordynariusz zmarł. Pokonało go nieuleczalne wówczas zapalenie płuc.

Przeciwności losu

Reklama

Kolejne kilkanaście lat pokoju to czas, w którym „małe seminarium” pełniło rolę wyznaczoną przez swojego założyciela. Wraz z nadejściem okupacji sowieckiej oraz następującymi po niej rządami komunistów Collegium Marianum traciło z wolna swój charakter i zacierało się jego pierwotne przeznaczenie. Władze państwowe czyniły wszystko, by tak się stało. Zawłaszczano kolejne pomieszczenia i lokowano w nich różne świeckie instytucje. Jednak dzieło poświęcone Maryi nie upadło, a znakiem Jej opieki była nieprzerwana, kilkudziesięcioletnia obecność w tym miejscu bp. Bolesława Taborskiego. Mieszkanie biskupa pomocniczego archidiecezji przemyskiej i przylegająca do niego kaplica pozostawały nienaruszone i stały się sercem domu zwróconego przemyskiemu Kościołowi dopiero na początku lat 90. XX wieku, kiedy to budowniczy upomniał się o swoje dzieło. Nieprzypadkowo data odzyskania budynku bezpośrednio koresponduje z wydarzeniem z 2 czerwca 1991 r. Wówczas św. Jan Paweł II powiedział w Rzeszowie: „Jakże wielka jest moja radość, że mogę w dniu dzisiejszym, odwiedzając diecezję przemyską, ogłosić sługę Bożego Józefa Sebastiana Pelczara, syna tej ziemi i biskupa w Przemyślu – błogosławionym”.

Nowe życie

Po latach niedbałych rządów poprzednich gospodarzy, wobec pogarszającego się stanu gmachu budynek opuścili mieszkający tu przez kilka lat alumni przemyskiego seminarium. Bursa opustoszała i popadała w ruinę. Gdy już się wydawało, że życie nie wróci w jej stuletnie mury, Jan Paweł II podczas Eucharystii sprawowanej na placu św. Piotra 18 maja 2003 r. ogłosił czterech nowych świętych. Jednym z nich był bł. bp Józef Sebastian Pelczar. W tym samym roku ówczesny metropolita przemyski abp Józef Michalik przeznaczył „małe seminarium” na centrum formacji Ruchu Światło-Życie. Oazowicze mają więc pełne prawo mówić, że budynek podarował im jego fundator.

Ostatnie dwadzieścia lat należy do wspólnoty, której członkowie tchnęli na powrót w wiekowe mury ducha młodego Kościoła. Cegły widoczne na elewacji są charakterystyczne dla neogotyku, stylu niezwykle popularnego w czasie, gdy gmach powstawał. Dla członków ruchu pozostają jednak symbolem każdej drobnej ofiary, przepracowanej tu i przemodlonej godziny, bezinteresownych darów kilku pokoleń, dzięki którym miejsce zaistniało i trwa do dziś na mapie archidiecezji przemyskiej.

Dziękczynienie

Wspólnota, która obchodziła 120-lecie istnienia Collegium Marianum, zgromadziła się w wigilię uroczystości Wszystkich Świętych. Konferencja ks. dr. Marcina Kapłona na temat Maryja w ujęciu św. bp. Pelczara podkreśliła wciąż odczuwalną więź współczesnych z twórcą tego miejsca. Zanim jednak wysłuchano wykładu, zebranych zjednoczyła modlitwa różańcowa. Następującej po niej Mszy św. sprawowanej w nowej kaplicy Chrystusa Sługi, przewodniczył abp Adam Szal, metropolita przemyski. Nikt nie miał wątpliwości, że tego dnia wypełnia on wolę fundatora, który ponad sto lat temu mówił: „Za każdy dar łaski bądź wdzięczny, a większego staniesz się godny, bo wdzięczność za otrzymane łaski jest modlitwą o nowe”.

2022-11-22 14:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: ogłoszono kalendarz papieskich celebracji w styczniu i lutym

2025-01-08 13:00

[ TEMATY ]

Watykan

papież Franciszek

Ks. Tomasz Podlewski

Nabożeństwo ekumeniczne, jubileuszowe celebracje z dziennikarzami, żołnierzami, policjantami i pracownikami służb bezpieczeństwa, a także liturgia z zakonnicami i zakonnikami zostały wymienione w opublikowanym dziś w Watykanie kalendarzu papieskich celebracji w styczniu i w lutym.

25 stycznia, w święto nawrócenie św. Pawła Apostoła papież będzie przewodniczył w bazylice św. Pawła za Murami o godz. 17.30 II nieszporom tego święta, łączącym się z obchodami 58 Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan.
CZYTAJ DALEJ

UE/ KE o wirusie w Chinach: nie ma potrzeby przygotowywać się na nową pandemię

2025-01-08 15:05

[ TEMATY ]

Chiny

wirus

Adobe Stock

Rzeczniczka Komisji Europejskiej Eva Hrnczirzova poinformowała na konferencji w Brukseli, że obecnie KE nie widzi konieczności przygotowywania się na nową pandemię w związku z doniesieniami o gwałtownym wzroście zakażeń metapneumowirusem w Chinach.

"Mogę zapewnić, że obecnie nie ma potrzeby przygotowywania się na nową pandemię. Oczywiście jesteśmy świadomi doniesień medialnych i sytuacji w Chinach. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) bardzo uważnie monitoruje sytuację” – powiedziała Hrnczirzova.
CZYTAJ DALEJ

Wilfredo León: siatkarz, który za wszystko dziękuje Panu Bogu

2025-01-08 21:15

[ TEMATY ]

Wilfredo Leon

Autorstwa Mlaud - Praca własna/commons.wikimedia.org

Wilfredo León

Wilfredo León

"W olimpijskim półfinale z Amerykanami pomogła nam Boska interwencja" - zaznaczył Wilfredo León, pochodzący z Kuby siatkarz reprezentacji Polski, która w igrzyskach w Paryżu wywalczyła srebrny medal.

Leon zajął trzecie miejsce w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" i Polsatu na najlepszego sportowca Polski w 2024 roku. Wygrała Aleksandra Mirosław - mistrzyni olimpijska i rekordzistka świata we wspinaczce na czas, a drugą pozycję zajęła Natalia Bukowiecka - mistrzyni Europy, rekordzistka Polski i brązowa medalistka olimpijska w biegu na 400 m.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję