Najważniejsze święto harcerzy i skautów na całym świecie przypada 23 lutego. To Dzień Myśli Braterskiej obchodzony w dniu urodzin założyciela skautingu Roberta Baden-Powella.
Hufiec Ziemi Będzińskiej im. Króla Kazimierza Wielkiego rozpoczął świętowanie od Eucharystii sprawowanej w kościele Świętej Trójcy przez kapelana ks. Andrzeja Stępnia. W świątyni zgromadzili się wierni ideałom harcerskiej lilijki w każdym wieku – dzieci, młodzież, dorośli i seniorzy.
Eucharystię rozpoczęto od apelu poległych, w którym wymieniono zmarłych instruktorów na czele z byłym proboszczem będzińskiej parafii, który przez całe życie utożsamiał się z ideałami harcerskimi – ks. Kazimierzem Szwarlikiem.
W kazaniu ks. Andrzej Stępień przybliżył postać bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, wśród braci harcerskiej znanego jako druh Wicek, który jest patronem harcerstwa polskiego. – Druh Wicek – harcerz i kapłan – chciał być dobrym harcerzem, wiernym przysiędze. Czcił harcerski krzyż, w środku którego znajduje się lilijka, znak szczególnego oddania i czystości. Później poczuł powołanie do służby Bogu i dwa lata przed wybuchem II wojny światowej przyjął święcenia kapłańskie. I właściwie u początków swojej kapłańskiej posługi przyszło mu dać najwyższe świadectwo o Chrystusie, którego ukochał do końca – mówił ks. Stępień, wspominając następnie aresztowanie i osadzenie w obozie koncentracyjnym druha Wicka oraz jego pełną zaangażowania posługę wśród chorych na tyfus podczas obozowej epidemii, zakończoną śmiercią, po zarażeniu się chorobą w lutym 1945 r.
– Bardzo dzisiaj potrzeba światu, Polsce, także Będzinowi, takiego pięknego świadectwa wierności harcerskiej przysiędze, która oznacza odczytywanie najgłębszego przesłania kryjącego się w krzyżu harcerskim, który jest przecież nawiązaniem do krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa. (…) By nie dać sobie wydrzeć z serc i umysłów tych pięknych ideałów, które od tylu już dziesięcioleci są udziałem wszystkich, którzy przysięgali, stając się harcerzami – podkreślił ks. Stępień i dodał: – Czuwajcie, by trwać przy dobru. Czuwajcie, by mieć ciągle otwarte oczy, a jeszcze bardziej serce otwarte na potrzeby innych ludzi. Czuwajcie, by żyć w prawdzie i nie dać się oszukać tym, którzy chcieliby was pozbawiać ideałów. Czuwajcie, budując między sobą przyjaźń, która oby stała się dla was fundamentem i ostoją w chwilach trudnych. Byście mogli mieć poczucie, że na kolegę i koleżankę, harcerza i harcerkę, mogę zawsze liczyć. Że pomoże. Dobrym słowem, dobrym przykładem, dobrym życiem.
Kapłan przywołał też słowa z pamiętnika bł. ks. Frelichowskiego: „Ja sam wierzę mocno, że państwo, którego wszyscy obywatele byliby harcerzami, byłoby najpotężniejszym ze wszystkich. Harcerstwo bowiem, a polskie szczególnie, ma takie środki, pomoce, że kto przejdzie przez jego szkołę, jest typem człowieka, jakiego nam teraz potrzeba”.
Dalsze świętowanie odbyło się w sali sesyjnej Urzędu Miasta Będzina, gdzie zapłonęły nawet… ogniska. Na szczęście bezpieczne i przystosowane do miejsca, które jednak oświetlone ich blaskiem nabrało niesamowitego klimatu.
Przy okazji jesieni, która zdaje się wygrała już ostatecznie pogodowy bój z latem, postanowiliśmy przyjrzeć się jesieni kapłańskiego życia, zaglądając do Domu Księży św. Józefa.
Mieszkają tu przede wszystkim księża seniorzy, którzy osiągnęli już wiek emerytalny i przestali pełnić funkcje i urzędy, albo ci, którym na ich pełnienie nie pozwala już stan zdrowia.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
