Radzim Gaudenty i św. Wojciech mieli wspólnego ojca – Sławnika, pana na Libicach, przedstawiciela potężnego rodu. Matki Radzima nie znamy z imienia. Od najmłodszych lat Radzim był przeznaczony do stanu duchownego, dlatego też towarzyszył wszędzie swojemu starszemu bratu, który szedł za głosem powołania. Razem ze św. Wojciechem wstąpił więc w 988 r. do benedyktynów na Awentynie. Później wyruszył z nim na wyprawę misyjną do Prusów i stał się naocznym świadkiem jego męczeństwa.
Po śmierci św. Wojciecha Radzim Gaudenty pozostał na dworze Bolesława Chrobrego. W 997 lub 998 r. udał się do Rzymu, by zabiegać u papieża o utworzenie w Polsce metropolii oraz o kanonizację Wojciecha. Wysiłki te przyniosły owoce i już w 999 r. Wojciech został wyniesiony na ołtarze. Wkrótce też papież Sylwester II ustanowił arcybiskupstwo gnieźnieńskie z trzema zależnymi od niego diecezjami: w Krakowie, we Wrocławiu i w Kołobrzegu, a pierwszym metropolitą Gniezna został Radzim Gaudenty.
Nie zachowały się źródła historyczne, które pozwoliłyby na zrekonstruowanie działalności Radzima Gaudentego na stolicy gnieźnieńskiej. Metropolita zapewne był bezkompromisowy, skoro – jak przekazuje Gall Anonim – popadł w konflikt z Bolesławem Chrobrym i nawet rzucił na niego klątwę. Nie znamy jednak tła tego zatargu. Po śmierci Radzima Gaudentego zrodził się jego kult, który rozwijał się w cieniu kultu św. Wojciecha.
Bł. Radzim Gaudenty, prezbiter ur. między 960 a 970 r. zm. ok. 1006 r.
Jako misjonarz pracował wśród Indian Huronów i Irokezów w Ameryce Północnej i Kanadzie.
Gabriel Lalemant urodził się w Paryżu w rodzinie adwokata. Odkrył powołanie do kapłaństwa. Po wstąpieniu do zakonu jezuitów studiował teologię w Bourges. Święcenia kapłańskie przyjął w 1638 r. W jego sercu zrodziło się powołanie misyjne. W 1646 r. w Quebecu prowadził działalność ewangelizacyjną. W 1648 r. razem z Janem de Brébeuf podjął pracę misyjną wśród Indian w Kanadzie i całkowicie się jej poświęcił. W 1649 r. dzięki zaangażowaniu Gabriela Lalemanta było już 7 tys. ochrzczonych Indian. Na przeszkodzie stanęło jednak wielkie okrucieństwo dzikich Irokezów. To oni 16 marca 1649 r. napadli na wioski Huronów i wymordowali większość mieszkańców. Ze szczególnym okrucieństwem potraktowali misjonarzy. Zachował się opis okrutnego męczeństwa o. Jana de Brébeuf, który zmarł po długich torturach. W tym samym czasie zginął także o. Lalemant. Dzisiaj w Midland (w prowincji Ontario), w miejscu, gdzie odkryto grób Jana de Brébeuf i Gabriela Lalemanta, istnieje sanktuarium Jezuickich Męczenników Kanadyjskich. Modlą się w nim miejscowi Indianie. W 1984 r. Jan Paweł II nazwał to sanktuarium „miejscem pielgrzymek i modlitw, monumentem Bożego błogosławieństwa dla przeszłości, inspiracją dla nas, spoglądających w przyszłość”. W sanktuarium czczona jest Matka Boża Krainy Huronów.
Módlmy się, aby korzystanie z nowych technologii nie zastępowało relacji międzyludzkich, odbywało się w atmosferze szacunku do każdego człowieka i pomagało stawić czoła kryzysowi naszych czasów - przypomina Franciszek w filmie, promującym papieską intencję modlitewną na kwiecień. „Powinniśmy korzystać z technologii, by zadbać o nasz wspólny dom. By łączyć się ze sobą jako bracia i siostry” - zaznacza Ojciec Święty.
„Jak bardzo chciałbym, abyśmy mniej wpatrywali się w ekrany, a częściej patrzyli sobie w oczy!” – tymi słowami rozpoczyna się specjalnie przygotowane przesłanie wideo, przygotowane jeszcze przed okresem hospitalizacji Papieża Franciszka.
Pójdź za Mną – ten lapidarny zwrot Chrystusa można uznać za klucz do zrozumienia Jana Pawła II – mówił przed 20 laty na jego pogrzebie kard. Joseph Ratzinger. Jego homilia to nie tylko pożegnanie z polskim Papieżem, ale również podsumowanie całego jego życia, z pozycji wybitnego teologa i znawcy ludzkiej duszy, a zarazem bliskiego i wieloletniego współpracownika Jana Pawła II, naocznego świadka jego posługi. Przytaczamy integralne nagranie tej homilii z tłumaczeniem na język polski.
Kard. Ratzinger ukazał, jak na różnych etapach swego życia Karol Wojtyła wciąż na nowo odpowiadał na wezwanie Chrystusa „Pójdź za mną”. Zawsze wiązało się to z jakąś ofiarą, z koniecznością wyrzeczenia się samego siebie, własnych planów i aspiracji. „Nasz Papież, wiemy to wszyscy - mówił kard. Ratzinger - nigdy nie pragnął ocalić swego życia, zachować go dla siebie; chciał ofiarować samego siebie bez reszty, aż do ostatniej chwili, dla Chrystusa i także dla nas. Dzięki temu właśnie mógł doświadczyć, jak to wszystko, co złożył w ręce Pana, powróciło w nowy sposób: umiłowanie słowa, poezji, literatury stało się istotną częścią Jego pasterskiej misji i nadało Jego głoszeniu Ewangelii nową świeżość, aktualność i moc przyciągania — i to właśnie w czasach, gdy jest ona znakiem sprzeciwu”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
