Sto lat temu, 13 listopada 1924 r., Akademia Szwedzka nagrodziła Reymonta za ponadczasowe dzieło – "Chłopi". Tym samym został on drugim w historii Polakiem z Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury.
Nieznany wczoraj i lekceważony nawet przez rodaków, dzisiaj muszę przybierać pozę i twarz sławnego człowieka. Czy to nie warte śmiechu? Stałem się od razu dumą swojego narodu. Rodacy gotowi jeszcze czytać moje książki!” – napisał Władysław Reymont po otrzymaniu Nagrody Nobla.
Ale zanim nastał dzień pełen chwały i splendoru, przed wybitnym literatem rozciągała się wyjątkowo pokrętna droga. Można powiedzieć, że jego barwna biografia nadaje się wręcz na powieść sensacyjną.
Władysław, a właściwie Stanisław Władysław Reymont urodził się 7 maja 1867 r. we wsi Kobiele Wielkie k. Radomska jako przedostatnie z sześciorga dzieci Józefa Rejmenta i Antoniny z Kupczyńskich, pochodzącej ze zubożałej rodziny ziemskiej o licznych koligacjach.
W szkole elementarnej przyszły noblista uczył się źle. Ponieważ jego ojciec był sekretarzem miejscowej kancelarii parafialnej i organistą, taka przyszłość malowała się też przed chłopcem. Władysław nie interesował się jednak muzyką i nie zamierzał iść w ślady ojca. Rodzice posłali go więc do szkoły krawieckiej. W lecie 1880 r. powierzony został opiece męża swojej siostry Katarzyny, krawca, jako terminator. Na zaliczenie egzaminu na dyplom czeladniczy uszył frak, jednak i w tym zawodzie kariery nie zrobił.
Do uczenia się od Maryi „uległości wobec natchnień Ducha, zwłaszcza gdy sugeruje On, abyśmy «poszli z pośpiechem» i wyruszyli z pomocą komuś w potrzebie, jak to uczyniła zaraz po tym, gdy odszedł od niej anioł” zachęcił papież podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. Tematem jego katechezy była relacja między Maryją a Duchem Świętym.
Na wstępie Ojciec Święty zaznaczył, że pobożność maryjna jest jednym ze środków uświęcenia w Kościele, za pomocą których Duch Święty prowadzi nas do Jezusa. Jest ona listem napisanym Duchem Boga żywego, który mogą czytać także ludzie prości. Jej „tak” reprezentuje „szczyt wszelkiej postawy religijnej wobec Boga.
Wyjątkowy moment przeżywa wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, która działa przy parafii pw. św. Karola Boromeusza przy ul. Kruczej we Wrocławiu. Podczas Eucharystii brat Arno złożył profesję wieczystą.
– Osiem wieków temu św. Franciszek pokazał, że jest droga, którą można pójść bezpiecznie przez życie. Jego życie przypadło na trudny czas – wojny z Saracenami i kryzys Kościoła, przede wszystkim rozpasane duchowieństwo. A Biedaczyna z Asyżu rewolucję zaczął od siebie – kreślił kontekst działalności św. Franciszka przewodniczący Mszy św. wikariusz parafii o. Tadeusz. Podkreślił, że w krótkim czasie za św. Franciszkiem poszło 200 tys. naśladowców.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
