Kościół w Smyrnie w II wieku, gdy przewodził mu św. Polikarp, stał się ważnym centrum chrześcijaństwa. Kim był człowiek, który z powodzeniem kierował najuboższą i najbardziej uciskaną gminą chrześcijańską w Azji Mniejszej?

Polikarp urodził się w greckiej rodzinie chrześcijańskiej. Od św. Ireneusza dowiadujemy się, że był uczniem św. Jana Ewangelisty, dlatego też zaliczany jest do Ojców Apostolskich – byli oni bezpośrednimi łącznikami między uczniami Chrystusa a chrześcijaństwem lat późniejszych. Tertulian i Hieronim zaświadczają, że Polikarp został wyświęcony na biskupa Smyrny właśnie przez św. Jana – miał mieć wówczas ok. 30 lat. Tamtejszemu Kościołowi przewodził przez 60 lat – tak uważa Euzebiusz z Cezarei. Polikarp był szanowanym i aktywnym pasterzem, na co wskazuje duża liczba listów, które pisał do wspólnot chrześcijańskich. Spuścizna ta w większości uległa zniszczeniu – zachował się tylko list do Kościoła w Filippi.