W dalszej części homilii kard. Stefan Wyszyński mówił: "Bardzo wiele mamy do zawdzięczenia tej ziemi! Nie możemy nie nawiązać do przedziwnej tajemnicy, która towarzyszy nam na Szlaku Milenijnym. Wprawdzie nie widzimy tutaj przed sobą obrazu Nawiedzenia Matki Bożej Częstochowskiej - powody są Wam dobrze znane - ale przychodzimy do Was z uczuciem wdzięczności właśnie za to, że ongiś z Waszej ziemi, z zamku Bełskiego, obraz Matki Bożej, z woli ówczesnego księcia opolskiego, powędrował przez dalekie Opole, ku Jasnej Górze. Tam Maryja wybrała sobie mieszkanie, aby z wyżyny, która miała stać się duchową stolicą Polski, patrzeć ku niebu i ku ziemi polskiej, pociągając serca dzieci ochrzczonego Narodu i królować naszej Ojczyźnie".

Kresowych wiernych Prymas Tysiąclecia szczególnie wyróżnił mówiąc "Dzieci Boże, Dzieci najmilsze! Jakże jesteśmy Wam wdzięczni! Jakże wdzięczna jest Wam cała Polska Milenijna, idąca szlakiem dziejowym wraz ze wszystkimi biskupami, od jednej stolicy biskupiej do drugiej; Polska wołająca: ´Te Deum laudamus - Ciebie Boga wysławiamy´, ´Gloria Tibi Trinitas - Chwała Tobie Trójco Święta!´, ´Credo in unum Deum - Wierzę w Boga´; Polska śpiewająca: My chcemy Boga i Przed Twe ołtarze zanosim błaganie! Ta Polska niezmordowana w modlitwie, wytrwała w klęczeniu, nie słabnąca w dźwiganiu dłoni ku niebu, jest Wam wdzięczna, najmilsze Dzieci, za Matkę Bożą, za Jej Jasnogórski Wizerunek, bo przez Waszą ziemię przeszła Ta, która od wieków króluje z Jasnej Góry. W Jej imię zespolony i zjednoczony jest cały Naród, śpiewając przez Nią dziękczynne Te Deum Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu.

Przyzywamy Królową Polski, a przecież nie gdzie indziej, tylko wśród Was, Maryja po raz pierwszy nazwaną została ´Królową Polski´. Wśród Was cały Naród zobowiązał się ustami króla, że czcić Ją będzie, jako Królową Polski. Chociaż ze zmiennymi losami, jednak dochował wierności temu zobowiązaniu. Oto bowiem mamy uroczystość Królowej Polski, w dniu 3 maja, a Pani Jasnogórska, Wasza niejako Rodaczka, wywodząca się z Waszej koleby, znana jest w całym świecie i czczona na Jasnej Górze, jako Królowa Polski. Kościół pozwala nam do Niej wołać, jako do Tej, która ´dana jest ku obronie Narodu polskiego´" .

Znaczną część homilii Prymas Polski poświęcił drugiemu patronowi archidiecezji - bł. Jakubowi Strzemię. Mówił: "...wspominamy wspaniałego Arcybiskupa ze stolicy ´zawsze wiernej´, bł. Jakuba Strzemię, którego szczątki święte czcimy tu społem. Odległe to wieki, czasy króla Władysława Jagiełły, okres zmagań się Polski chrześcijańskiej z okrutnymi rycerzami miecza, bezpośrednio przed rozprawą Grunwaldzką. Żyje wtedy w ziemi ´zawsze wiernej´ wielki przyjaciel i doradca króla Władysława Jagiełły, duch jednoczący całe Królestwo, tak, iż nazwano go ´Pater Patriae - Ojciec Ojczyzny´. Jest on przykładem, jak trzeba umieć poświęcić się dla braci. Takie duchy umie wychowywać Ewangelia Chrystusa i Krzyż Chrystusowy! (...)

Wprawdzie bł. Jakub Strzemię nie ujrzał zwycięstwa miłości nad nienawiścią, ducha nad żelazem, ale je wymodlił. Był natchnieniem i wzorem miłowania Ojczyzny po Bożemu. Pozostał w dziejach polskiego tysiąclecia świadectwem, że Kościół umie przez Krzyż i Ewangelię wychowywać dzieci Narodu dla wiernej Bożej służby Narodowi. Takim pozostanie na tych rubieżach, czczony dzisiaj w całej Polsce, Patron naszej uroczystości. Przez Niego wołamy do Królowej Polski, patronującej tej ziemi i całej Ojczyźnie. My, polscy biskupi, przychodzimy dzisiaj z hołdem do Waszego Arcybiskupa sprzed pięciu wieków, aby razem z Wami wyprosić sobie ducha służby Ojczyźnie, zgodnie z duchem Krzyża, który uczyć nas będzie ofiary z samych siebie, zgodnie z nauką Ewangelii, która prowadzić nas będzie w wiary nowe tysiąclecie. Oto jest właściwa intencja naszej pielgrzymki do archidiecezji ´zawsze wiernej´. Przez przyczynę Królowej Polski i Waszego Patrona, arcybiskupa bł. Jakuba Strzemię, pragniemy wyprosić sobie umiejętność, aby każdy z nas był ´Pater Patriae - Ojcem Ojczyzny´, aby umiał jej służyć w duchu Ewangelii Chrystusowej i ducha tego przekazywał wszystkim dzieciom Polski ochrzczonej" . Kończąc swe przemówienie, głębokie w treści, zapewnił Prymas Tysiąclecia, w imieniu Biskupów Polski, że "nosimy Was głęboko w naszych sercach, uczuciach, myślach i modlitwach. Nieustannie jesteście tam obecni, jako żywi przedstawiciele ziemi, która włożyła olbrzymie zasługi w dzieje Kościoła Tysiąclecia, służącego Narodowi ochrzczonemu, i w dzieje katolickiej Polski". Życzył "jak najwięcej darów Bożych, abyśmy nadal umieli służyć Polsce zawsze wiernej Chrystusowi i Maryi, Królowej Polski". Te słowa nie potrzebują komentarza. W swoich zapiskach kard. Wyszyński zanotował: "Pogoda dobra, jest sucho i cicho, nieco mgły, dość chłodno. Ale ludzie słuchają pilnie. Mówię nieco krócej, z obawy o głos nadszarpnięty we Wrocławiu. Po Sumie wszyscy śpiewają Te Deum, Apel Jasnogórski. Po czym relikwie wracają do prokatedry. Jeszcze ma miejsce misterium, wykonywane pięknie przez dzieci i młodzież. Ale biskupi, w liczbie dwunastu, wracają na plebanię. Podejmuje nas proboszcz prokatedry. Wszystkim dzielnym lwowianom życzymy, by nas co rychlej zaprosili do Lwowa".

Przez całą noc, co godzinę proboszczowie poszczególnych parafii odprawiali Msze św. i przeprowadzali ze swoimi wiernymi adorację Najświętszego Sakramentu.