Umiłowana w Panu Rodzino Diecezjalna!
Dziękujemy Panu, bo jest miłosierny, bo Jego łaska trwa na wieki (por. Ps 118,1)
1. Oznaki miłosierdzia Bożego za naszych dni.
Reklama
Dziś wraz z całym Kościołem sławimy Boga za Jego wielkie miłosierdzie,
które objawiło się w sposób szczególny w zmartwychwstaniu Chrystusa,
w Jego zwycięstwie nad grzechem i śmiercią. W Chrystusie Zmartwychwstałym
także my przez łaskę chrztu św. "postawiliśmy do nowego życia dzieci
Bożych" (por. Rz 6, 4). Dzięki tej szczególnej łasce, pomimo naszych
słabości, możemy spotkać się z Chrystusem Zmartwychwstałym żyjącym
w Kościele i razem z Tomaszem Apostołem wyznać Go "naszym Panem i
Bogiem" (por. J 20, 28).
Miłosierdzie Boże w naszych czasach rozsławiła w sposób
szczególny św. s. Faustyna Kowalska. Objawienie otrzymane za jej
pośrednictwem pozwoliło Janowi Pawłowi II na ustanowienie dzisiejszej
niedzieli Niedzielą Miłosierdzia Bożego. W obecnym roku, Niedziela
Bożego Miłosierdzia przypada w bezpośredniej bliskości nie tylko
Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, ale także uroczystości św. Wojciecha
- patrona Polski i naszej archidiecezji - którą obchodzimy 23 kwietnia.
Bliskość tych świąt ma swoją głęboką, teologiczną i symboliczną wymowę;
dzięki wierze i wspólnocie życia ze Zmartwychwstałym Chrystusem -
św. Wojciech żyje od tysiąca z góra lat w naszym narodzie nawet po
śmierci, oręduje za nami i uczy nas wierności Ewangelii.
W obecnym roku, w uroczystość św. Wojciecha, z dniem
23 kwietnia wchodzą w życie w naszej archidiecezji uchwały III Powojennego
Synodu Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Ponadto w liturgiczną uroczystość
św. Wojciecha obchodzoną tradycyjnie w sobotę i niedzielę po 23 kwietnia,
będziemy świętowali 100-lecie urodzin Prymasa Tysiąclecia Stefana
Kardynała Wyszyńskiego. Te dwa wyjątkowe wydarzenia są również wyraźnym
znakiem Bożego miłosierdzia i nadają naszym uroczystościom szczególną
wymowę i treść.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
2. Dziękczynienie za dzieło i modlitwa o rychłą beatyfikację sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego.
Jak wiemy, rok 2001 został przez polski Parlament ogłoszony
Rokiem Prymasa Kardynała Wyszyńskiego. Naród Polski, który po latach
komunistycznego ucisku i zniewolenia doczekał się wielkiego przełomu,
pragnie w ten sposób oddać hołd i wyrazić wdzięczność temu, który
uczył nas wolności ducha i jako wierny sługa Kościoła i narodu przewodził
nam w drodze do upragnionej wolności.
Jak prawdziwy ojciec Narodu w głębokim zawierzeniu Maryi
Matce Jezusa nauczał, "napominał w porę i nie w porę", ale przede
wszystkim podtrzymywał na duchu Naród, umacniał w wierze i nadziei
oraz prowadził wszystkie dzieci Boże do Chrystusa. Bronił godności
człowieka, świętości każdego życia i ogniska rodzinnego, stawał w
obronie ludzi prześladowanych za swoje przekonania religijne i polityczne,
nie cofając się nawet - kiedy trzeba było - przed więzieniem.
6 lutego br. zakończył się w Warszawie diecezjalny proces
informacyjny Sługi Bożego, prowadzony także w imieniu archidiecezji
gnieźnieńskiej. To, czego uczył, wiernie wypełniał własnym życiem
i dzięki temu jest dziś kandydatem na ołtarze. Wszystko, co głosił
współczesnym sobie, jest nadal w pełni aktualne.
Archidiecezja gnieźnieńska, w której wielki Prymas pełnił
posługę pasterską przez cały okres powojenny, ma ponadto własny tytuł,
by uczcić godnie rocznicę 100-lecia jego narodzin. Niestrudzenie
słowem, a nade wszystko przykładem własnego życia uczył nas umiłowania
dziedzictwa naszych ojców, wierności ewangelicznemu przesłaniu św.
Wojciecha i świadectwa chrześcijańskiego życia na co dzień.
Poczytujemy sobie za szczególną łaskę i dar Bożego miłosierdzia,
że na drodze do świętości przewodził nam przez 32 lata swojej pasterskiej
posługi ten, który dziś jest kandydatem na ołtarze. Pragniemy nie
tylko włączyć się w modlitwę o rychłą beatyfikację Sługi Bożego,
ale przede wszystkim chcemy mu okazać naszą wdzięczność wiernym wypełnianiem
jego nauczania. Nie słowami, ale czynem, pełniejszym otwarciem się
na światło Ewangelii i moc Ducha Świętego, chcemy świadczyć o wierności
Ewangelii na co dzień. Zerwanie z nałogami, przezwyciężanie obojętności,
miernoty, zniechęcenia, wymaga to od nas wiele odwagi i wytrwałości.
Wstępując w ślady Sługi Bożego, zechciejmy z nowym zapałem i jeszcze
z pełniejszą gorliwością podjąć wołanie Chrystusa: "bądźcie doskonałymi
i świętymi, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest" (por. Mt 5,
48). Nie lękajmy się tego wezwania. Świętość bowiem, zawsze jest
w pierwszym rzędzie dziełem i darem Boga samego, który nigdy "nie
odmawia swojej łaski i pomocy tym, którzy Go miłują" (por. Rz 8,
28).
Jubileuszu 100-lecia urodzin Kardynała Prymasa Stefana
Wyszyńskiego nie ogranicza się jedynie do samych obchodów w Gnieźnie,
ale obejmuje całą archidiecezję. Program przewiduje uroczystą celebrę
księży i biskupów konsekrowanych przez Sługę Bożego - pod przewodnictwem
Księdza Prymasa Józefa Glempa - w niedzielę (28 kwietnia), a także
Mszę św. koncelebrowaną przez wszystkich kapłanów, których wyświęcił
Prymas Wyszyński (27 maja br.) w Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie.
W bezpośredniej bliskości imienin Sługi Bożego dnia 29 lipca, we
wszystkich kościołach archidiecezji, będziemy się modlili o jego
rychłe wyniesienie do chwały ołtarzy. Ponadto przewidziane są katechezy
dla wszystkich stopni nauczania w całej archidiecezji, oraz inne
wydarzenia towarzyszące jak: wystawy, filmy, sympozja itp. Mają one
przybliżyć tę niezwykłą postać młodym pokoleniom Polaków, którzy
nie znali osobiście Kardynała Wyszyńskiego.
3. Synod - drogowskazem i programem na nowe stulecie.
III Powojenny Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej stanowi owoc
kilkuletniego wysiłku kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich,
zmierzających do religijnej i duchowej odnowy na przełomie wieków.
Rozpoczął się on w Święto Ofiarowania Pańskiego 2 lutego 1995 r.,
a zakończył w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi
Panny 8 grudnia 2000 r. Podejmuje on i dopełnia w duchu II Soboru
Watykańskiego dwa poprzednie Synody zwołane przez Prymasa Kard. Stefana
Wyszyńskiego w roku 1962 i 1981. Według słów Jana Pawła II - Kościół
Gnieźnieński podjął w doniosłym momencie swoich dziejów, jaki stanowi
przełom tysiącleci, "pogłębioną refleksję nad samym sobą i nad swoimi
odniesieniami do współczesnego świata, (...) i wyraził w dziele Synodu
swe żywe pragnienie otwarcia się na światło Ducha Świętego, który
jest głównym sprawcą nowej ewangelizacji" (List Jana Pawła II na
zakończenie Synodu). Synod ma swoją głęboką wymowę historyczną, gdyż
wieńczy niejako tysiącletnie dzieje archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej,
i jednocześnie obchody Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Synod ten
obejmuje swoim nauczaniem wszystkie wymiary życia i działania Kościoła
Bożego naszej archidiecezji. Dokument synodalny w 420 statutach zawiera
ważne zalecenia, wskazówki i pouczenia dotyczące przekazu wiary,
świętości liturgii, posługi kapłanów, ale i życia rodzinnego, małżeńskiego,
posługi charytatywnej, jak i struktur, i organizacji Kościoła diecezjalnego
oraz zarządzania jego dobrami materialnymi. Uchwały tego Synodu wchodzą
w życie i zaczynają obowiązywać począwszy od uroczystości św. Wojciecha,
czyli od dnia 23 kwietnia 2001 r. W nowe stulecie wchodzimy zatem
z nowym ustawodawstwem diecezjalnym, którego celem jest nowy człowiek "
stworzony przez Boga w sprawiedliwości prawdziwej świętości" (por.
Ef 4, 24).
W obecnym roku, w uroczystość św. Wojciecha, a więc 23
kwietnia rozpoczyna się bez wątpienia najważniejszy etap, tj. urzeczywistnienie
i wypełnienie tego wszystkiego, co zostało zapisane w statutach diecezjalnych.
Wyrażam słowa serdecznego uznania i podziękowania wszystkim, którzy
się trudzili wokół przgotowania, przebiegu i wydania dokumentów synodalnych.
W sposób szczególny dziękuję bp. Bogdanowi Wojtusiowi, który kierował
pracami przygotowawczymi Synodu.
Proszę Boga, by uchwały Synodu stały się źródłem inspiracji
i nowego dynamizmu w Kościele Bożym gnieźnieńskim. Obyśmy w nowe
stulecie mogli wejść z mocą Ducha Świętego, która znamionowała świadków
wiary chrześcijańskiej. Wraz z Ojcem Świętym "dziękuję Bożej Opatrzności
za wszelkie natchnienie, za każdą naukę, która poprzez refleksję
dokonaną na tym Synodzie dotarła do umysłów i serc ludzi w nim uczestniczących" (
List Jana Pawła II na zakończenie Synodu). Proszę gorąco wszystkich,
szczególnie duszpasterzy, abyśmy podjęli wspólny wysiłek i dołożyli
wszelkich starań, by to, co zostało zapisane, doczekało się także
jak najpełniejszego urzeczywistnienia.
Polecam to wielkie i piękne dzieło tchnieniu, światłu
i mocy Ducha Świętego prosząc, aby zrodziło ono równie bogate owoce
świętości i łaski w naszym codziennym życiu. Równocześnie zawierzam
dzieło Synodu wstawiennictwu Matki Bożej Wniebowziętej, która patronuje
naszej archidiecezji i metropolii od zarania jej dziejów oraz św.
Wojciechowi Biskupowi i Męczennikowi. Niech Boży zasiew Synodu pod
tchnieniem Ducha Świętego coraz pełniej dojrzewa i przynosi jak najobfitsze
owoce dobra i miłości, które trwać będą na życie wieczne
Na błogosławiony trud realizacji Synodu i odnowy życia
całej umiłowanej Rodzinie Diecezjalnej z serca błogosławi