Byliśmy przygotowani do tych spotkań, ale rzeczywistość przerosła wszelkie oczekiwania - powiedział abp Zimoń. - Zaskoczyła go ilość ludzi, którzy przybyli mimo niesprzyjających okoliczności, po zamachach terrorystycznych w Europie. Kraków stał się tak międzynarodowy, jak nigdy w historii, wypełnił się dziesiątkami tysięcy uśmiechniętych, modlących się ludzi różnych języków. - Powszechność Kościoła niezwykle się tu uwidoczniła. Byłem na wielu synodach biskupów i tam można było też odczuć powszechność Kościoła, ale obecnie manifestuje się ona u nas, w polskiej rzeczywistości. Niezwykle ciekawe i przejmujące, braterskie w istocie były Dni w Diecezjach, w parafiach, gdzie zamieszkali młodzi uczestnicy. Wszyscy cieszyli się z możliwości ugoszczenia pielgrzyma, zaś parafianie, dla których zabrakło "emigrantów", bardzo się smucili.

- Wreszcie wiem, co to jest nowe ewangelizacja - stwierdził abp Zimoń. - Tyle się na ten temat mówiło, czytało, pisało, proponowało, a ciągu tych kilku dni zobaczyliśmy jak w pigułce, czym ma być ten rodzaj duszpasterstwa. Droga Krzyżowa, oprawa Mszy św., ale przede wszystkim - przemówienia i kazania papieża. On się nam ukazał w zupełnie "młodzieżowej" postaci, ma doskonały z nią kontakt i ma jej coś ważnego do powiedzenia. Mówił rzeczowo i konkretnie i przekazał nam, czym jest ewangeliczne braterstwo, którego nam brakuje.

Co do tego, jaki jest Franciszek, abp Zimoń zwrócił uwagę, że jest tyle dyskusji na jego temat, zwłaszcza ludzi, stojących daleko od Kościoła. A my przekonaliśmy się, że to naprawdę wielki ewangelizator, człowiek, który jest niezwykle blisko człowieka. Zawsze sądziłem, że Kościół na Śląsku, społecznie zaangażowany, jest blisko ludzi. Ale on pokazał jeszcze większość bliskość w spotkaniach, także przypadkowych, w modlitwach, będąc w szpitalu, w Auschwitz, widać, że jego bliskość jest ogromna, zwłaszcza, gdy człowiek jest ubogi, słaby i odrzucony.

Wrażenie na katowickim arcybiskupie - seniorze zrobił też brak barier między nim i ludźmi, których spotykał. Ale to powinna być cecha duszpasterza - każdy duszpasterz jest u siebie, gdziekolwiek jest. - Kiedyś rozmawiałem z niemieckim misjonarzem, który pracuje w Zambii. Spytałem, jak się tam czuje? - Na co odpowiedział, że jak u siebie, bo każdy misjonarz wszędzie jest u siebie. Tak jest i z Franciszkiem - na tym polega posłannictwo i misyjność Kościoła - podkreślił abp Zimoń.

Na pytanie, czego nauczy się Kościół w Polsce od Franciszka, abp Zimoń odparł, że Ojciec Święty dał świadectwo miłosiernego Jezusa, Który jest nadzieją, nikogo nie odrzuca, nie oddala. Na Jasnej Górze papież mówił o potrzebie ubóstwa duchownych i bliskości - to jest niezbędny warunek nowej ewangelizacji - świadectwo - proste, normalne życie, bycie blisko każdego człowieka bez barier i negatywnego stosunku. - To człowiek łaski Bożej, Boży człowiek i Duch Święty go prowadzi. Gdy był wybrany na papieża, nie miał programu duszpasterskiego, teraz widać, że on już ten program ma, jest nim pokazywanie twarzy Chrystusa Miłosiernego.

Abp Zimoń dostrzegł także śląskie elementy i wkład w ogromne dzieło przygotowania wizyty papieża i ŚDM - ołtarz projektował Stanisław Niemczyk z Tychów. - To bardzo interesujący człowiek - podkreślił. Wymienił też Henryka Botora, organistę z Tychów, który skomponował Mszę św. łącząc język łaciński z nowoczesną melodią. Jak również projektant wielu elementów plastycznych ŚDM, także pięknych ornatów, Macieja Cieśli z Katowic, o którym Ojciec Święty tyle mówił, i który zmarł na raka na początku lipca.

Widzę też, że po raz kolejny nawróciły się polskie media, przynajmniej polskie, były tam przecież wszystkie najważniejsze media, pięć największych stacji telewizyjnych. - Były tak pobożne, choć to czasem dziwnie wyglądało u ludzi, którzy normalnie nie mówią o Kościele, ale niezależnie od tego tam byli.

Ewangelizacja działa na wiele różnych sposobów, współczesny człowiek bardzo potrzebuje miłości i dzięki takim wydarzeniom jest szansa spotkania się z nią. - Co nas jeszcze czeka, co zaproponuje Duch Święty? - zastanawiał się rozmówca KAI. - Nigdy nie przypuszczałem, że będzie aż tak ciekawie. Dodał, że to świadectwa także dla Kościoła powszechnego, pokazanie, że ludzie są jedną rodziną, ale bez Boga jest to niemożliwe. Mówimy o prawach człowieka i narodów, ale tu trzeba mówić o prawach rodziny ludzkiej i jej obowiązkach. Mamy co zaproponować światu - nową nadzieję - stwierdził abp Zimoń.