Reklama

Polska

Częstochowa: rozpoczęły się święcenia biskupie ks. prał. Andrzeja Przybylskiego

W Częstochowie o godz. 11.00 rozpoczęła się uroczystość święceń biskupich nowego biskupa pomocniczego archidiecezji częstochowskiej ks. prał. Andrzeja Przybylskiego. Przewodniczącym liturgii i głównym konsekratorem jest abp Wacław Depo metropolita częstochowski. On też wygłosi homilię. Współkonsekratorami są nuncjusz apostolski w Polsce abp Salvatore Pennacchio oraz arcybiskup senior archidiecezji częstochowskiej Stanisław Nowak.

[ TEMATY ]

Częstochowa

biskup

święcenia

bp Andrzej Przybylski

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystą liturgię rozpoczęła procesja wejścia z auli archikatedry do głównych drzwi archikatedry Świętej Rodziny w Częstochowie, następnie przez nawę główną świątyni do ołtarza. W procesji wejścia wzięli udział księża biskupi, kapłani, koledzy z kursu biskupa nominata Obok biskupa nominata podążali asystujący mu prezbiterzy: ks. Jacek Reczek i ks. Adam Dróżdż.

Obrzęd święceń rozpocznie się hymnem do Ducha Świętego. Po nim odczytana zostanie bulla papieża Franciszka nominująca nowego biskupa pomocniczego archidiecezji częstochowskiej. Następnie homilię wygłosi abp Wacław Depo metropolita częstochowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Po homilii biskup nominat złoży przyrzeczenia, które wyrażających publicznie jego wolę przyjęcia święceń i zobowiązanie do pełnienia posługi zgodnie z wolą Chrystusa i Kościoła pod zwierzchnictwem następcy św. Piotra. Następnie odśpiewana zostanie litania do Wszystkich Świętych. Po niej nastąpi nałożenie rąk i modlitwa święceń, namaszczenie głowy oraz wręczenie księgi Ewangelii i insygniów biskupich – mitry, pierścienia i pastorału.

Na uroczystości przybyli arcybiskupi i biskupi z całej Polski wraz z kard. Stanisławem Dziwiszem oraz m. in. : bp Henryk Tomasik, bp Jan Wątroba, bp Grzegorz Kaszak, bp Jan Piotrowski, bp Roman Pindel, bp Paweł Stobrawa, bp Adam Bałabuch, bp Łukasz Buzun, bp Antoni Długosz.

Reklama

Wraz z najbliższą rodziną biskupa nominata do Częstochowy dotarła grupa z rodzinnej parafii pw. Nawiedzenia NMP w Bielawach, w diecezji łowickiej. Archikatedrę częstochowską wypełniło kilka tysięcy wiernych, a wśród nich siostry zakonne, parlamentarzyści, przedstawiciele władz wojewódzkich, miejskich i samorządowych, rektorzy częstochowskich wyższych uczelni, służby mundurowe, bractwa, stowarzyszenia przedstawiciele wspólnot i ruchów, m. in. członkowie Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie, przedstawiciele Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy oraz wielu innych środowisk miasta.

Wśród duchownych są księża koncelebrujący Mszę św., kanonicy kapituł archidiecezji częstochowskiej, pracownicy kurii, księża profesorowie i wychowawcy Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej, Wyższego Seminarium Diecezji Sosnowieckiej, Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie i Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.

Asystę liturgiczną tworzą alumni Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej, Wyższego Seminarium Diecezji Sosnowieckiej, Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie oraz Liturgiczna Służba Ołtarza Archidiecezji Częstochowskiej, a oprawę muzyczną połączone Chóry Częstochowy pod dyrekcją Włodzimierza Krawczyńskiego i Zygmunta Nitkiewicza, chór seminaryjny pod dyrekcją ks. Marka Cisowskiego.

Podczas liturgii zostanie wykonany przez chór seminaryjny przygotowany na sakrę biskupią ks. prał. Andrzej Przybylskiego hymn „In Christo” do słów i muzyki ks. Marka Cisowskiego.

Decyzja Ojca Świętego Franciszka o mianowaniu ks. prał. Andrzeja Przybylskiego biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej i przydzieleniu mu stolicy tytularnej Orte została ogłoszona 20 maja br.

Ks. prał. Andrzej Przybylski jest dziewiątym biskupem pomocniczym w dziejach Kościoła częstochowskiego, dewizą jego posługi są słowa: "In Christo" (W Chrystusie), pochodzące z listów św. Pawła apostoła. Centralnym motywem herbu biskupiego jest serce, symbol Najświętszego Serca Jezusowego. W tym symbolu jest zawarta cała miłość Boga do człowieka, a także szczególna miłość Jezusa do kapłanów, zgodnie ze słowami św. Jana Marii Vianneya, że „kapłaństwo to miłość Serca Jezusowego”. W to Serce wpisane są znaki nawiązujące do postaci Najświętszej Maryi Panny. Jej osobę przypomina litera „M” oraz dwa promienie wychodzące z lewej strony Serca – nawiązujące do ran na twarzy Matki Bożej z Ikony Jasnogórskiej. Nad Sercem unosi się postać gołębicy – znak Ducha Świętego. Jest On największym darem Ojca i Syna dla wszystkich ludzi. To Duch Święty uczy nas miłości i dzięki Niemu możemy z mocą i mądrością głosić Jezusa. Wokół tarczy herbu rozmieszczone są małe ogniki – znak siedmiu darów Ducha Świętego. Te boskie dary są bardzo potrzebne w posłudze pasterskiej. Wszystkie te symbole umieszczone są na niebieskim tle, nawiązującym do duchowości maryjnej, w której swoją biskupią misję pragnie realizować Ksiądz Biskup w Kościele częstochowskim.

2017-06-24 11:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gasić pożary czy sadzić las?

Trzeba uważać, żeby nie kłócić się o to, kto jest ważniejszy, mądrzejszy i pobożniejszy w Kościele, ale wypełniać misję Ducha Świętego przez ewangelizację i uświęcanie, każdy na swoim kawałku lasu.

Bez wątpienia tam, gdzie płonie las, trzeba najpierw ugasić ogień. W przeciwnym razie pożar zniszczy kolejne obszary lasu. Tam jednak, gdzie się już ugasiło ogień, nie ma co siedzieć nad pogorzeliskiem i poddawać się rozpaczy. Trzeba czym prędzej sadzić nowy, zielony las. Na poważnym spotkaniu kapłańskim dzieliliśmy się kiedyś tym obrazem, odnosząc go do aktualnej sytuacji w Kościele. Ciągle gdzieś wybucha nowy ogień – nowe skandale, zgorszenia, upadki, afery. Wokół tego ognia powstaje jeszcze więcej medialnego dymu – mniej lub bardziej mądrych komentarzy sugerujących, jakoby cały Kościół był w ogniu. Umyka nam więc świadomość tego, że pośród tych zapalnych miejsc wciąż jeszcze istnieje zielony las Kościoła, żyją i posługują gorliwi kapłani, istnieją i modlą się żywe wspólnoty Kościoła. Nawet w tych miejscach, które wydają nam się szczególnie wypalone ogniem, trzeba sadzić nowy las. W niczym nie umniejszając konieczności skutecznego i prawdziwego gaszenia pożarów w Kościele, nie możemy nie zauważyć tego, że Duch Święty, czasem na zgliszczach, odnawia swój Kościół. Warto to widzieć i włączyć się w tę wielką formacyjną pracę Ducha Świętego. Żadne miejsce w Kościele i w świecie – cytując abp. Adriana Galbasa, pallotyna – „nie jest do zaorania, ale do obsiania”.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Dziwisz: Jan Paweł II powraca z jeszcze większą siłą

2025-04-01 15:51

[ TEMATY ]

pamięć

kard. Stanisław Dziwisz

rocznica śmierci

św. Jan Paweł II

Karol Porwich/Niedziela

Kard. Stanisław Dziwisz

Kard. Stanisław Dziwisz

Wraca się do nauczania Jana Pawła II i do jego osoby - powiedział w Ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej wieloletni osobisty sekretarz Papieża Polaka kard. Stanisław Dziwisz.

Metropolita senior archidiecezji krakowskiej wskazał, że „wielu wybitnych ludzi przeszło do historii, przeszło do archiwów, mało się o nich mówi”, natomiast o Janie Pawle II „pamięć nie niknie”, a wręcz przeciwnie - wybrzmiewa z jeszcze większą mocą.
CZYTAJ DALEJ

Jezus mnie nie potępia, ale bardzo pragnie, abym się zmienił na lepsze

2025-04-02 14:38

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

źródło: wikipedia.org

"Chrystus i jawnogrzesznica", Nicolas Poussin (1653 r.)

Chrystus i jawnogrzesznica, Nicolas Poussin (1653 r.)

Ważne jest, aby w każdej sytuacji kryzysowej, którą przeżywam, zaprosić Jezusa. On jest pomocą, światłem i On udziela łaski, aby z trudności wyjść i stać się lepszym czy mądrzejszym.

Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję