Krzyż, będący trudem nie do uniesienia staje się dowodem całkowitego oddania
i miłości. Bezradność wobec krzyża objawia się cichą, bliską obecnością. Cierpienie z krzyża i cierpienie bezradności ostatecznie owocuje pokojem i radością. Oto my Wiara i Światło, pełna sprzeczności, niesiona Bożym tchnieniem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Kalwaria Zebrzydowska położona jest na terenie Prowincji Polski Południowej, pomiędzy Wadowicami a Krakowem. Kapelan Prowincji tej części Polski, ks. Maciej Ścibor, napisał do nas tak.
Na początku maja 2018 roku pragniemy uwielbić Boga i złożyć nasze dziękczynienie za 40 lat wspólnot Wiary i Światła w Polsce. Uczynimy to w sanktuarium pasyjno-maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej. Dlaczego Kalwaria?
Jednym z symboli rozpoznawczych naszego ruchu jest ikona ukrzyżowania. Pod Krzyżem Zbawiciela stoją – Jego Matka i umiłowany uczeń Jan. W wiaroświatlanej modlitwie wypowiadamy m.in. słowa:
„Panie Jezu,/…/ powierzamy się Twojej Matce, Maryi. Pomóż nam zawsze stać, wraz
z Maryja, u stóp krzyża, blisko wszystkich, ukrzyżowanych tego świata”.
Zgromadzimy się w tym sanktuarium – polskiej Jerozolimie – by przeżywać chwile, gdy Jezus oddawał w opiekę Matkę swojemu uczniowi i jednocześnie prosił Matkę, by trwała przy wspólnocie Jego uczniów. W tej wspólnocie odsuniętych, zagubionych, ale tak bliskich Jezusowi, pragniemy zobaczyć siebie.
Reklama
Kalwaria także dlatego, że dobrze nam znany św. Jan Paweł II od dzieciństwa nawiedzał to miejsce budując swoją wiarę i bliskość z Matką, a jako pasterz Kościoła powiedział tu w Kalwarii: „Tajemnica zjednoczenia Matki z Synem i Syna z Matką na dróżkach Męki Pańskiej, a potem na szlaku Jej pogrzebu od kaplicy Zaśnięcia do „grobku Matki Bożej”. A wreszcie: tajemnica zjednoczenia w chwale na dróżkach Wniebowzięcia i Ukoronowania. Wszystko to, rozłożone w przestrzeni i czasie, wśród tych gór i wzgórz, omodlone przez tyle serc, przez tyle pokoleń, stanowi szczególny rezerwuar, żywy skarbiec wiary, nadziei i miłości Ludu Bożego tej ziemi. Zawsze, kiedy tu przychodziłem, miałem świadomość, że zanurzam się w tym właśnie rezerwuarze wiary, nadziei i miłości, które naniosły na te wzgórza, na to sanktuarium, całe pokolenia Ludu Bożego ziemi, z której pochodzę”.
Przybądźmy, by przez dziękczynienie złożyć siebie, nasze rodziny i wspólnoty Wiary
i Światła w sercu Zbawiciela i Jego Matki.
Przybądźmy licznie oraz zapraszajmy na to święto radości także nasze rodziny, sąsiadów, koleżanki, kolegów z pracy, ze szkoły. Zapraszajmy osoby, których teraz nie ma
w naszych wspólnotach, ale kiedyś były. Niech ten czas wybrzmi głośnym, szerokim okrzykiem Bożej Chwały.
Rozpoczynamy przygotowania, do których zapraszam każdego z Was. Zacznijmy
od modlitwy. Zachęcam Was, aby na każdym comiesięcznym spotkaniu wspólnoty odmówić razem, trzymając się za ręce, modlitwę „Ojcze nasz” w intencji przygotowań i świętowania tego jubileuszu. Proszę rozpocznijmy tę modlitwę od kwietnia 2017 i zakończymy ją
w maju 2018 r. W kolejnych listach opisuję więcej szczegółów organizacyjnych.
Dziękując Bogu za dar Waszej obecności.
Joanna Koczot wicekoordynator międzynarodowy ruchu Wiara i Światło
