Wiara nie jest sadzawką w Hesebon, lecz Jordanem naszego nieustannego stawania się. Wiara płynie mój synu...
Roman Brandstaetter
Nad Jordanem - ożywczą rzeką biblijnych wydarzeń, stanął Prorok Św. Jan i wskazał Mesjasza: „Oto Baranek Boży...” W pokornym geście dokonał także ceremonii obmycia Jezusa, który przyszedł aby chrzcić Duchem Św. i Ogniem. Sam wielki Bóg-Człowiek, chrztu nie potrzebował, ale w swojej dobroci ustanowił i zostawił Apostołom i Sługom Ołtarza, oraz całemu Ludowi, Sakrament przejścia ze śmierci grzechu do życia w godności Dziecka Bożego. Odtąd, przez wieki i kontynenty mocą Chrystusa Zmartwychwstałego, osoby, ludy i narody, wstają do uczestnictwa w Marszu Chrystusa ku Wieczności wsparci Bożą siłą darów nadprzyrodzonych. Są to dary bezcenne, które pomnożone, wywyższają człowieka a zaniedbane i zdeptane, mówią o zgubie.
„Chrzest jest to pierwszy i najważniejszy Sakrament, który gładzi grzech pierworodny i wszystkie grzechy przed Chrztem popełnione...” Tyle katechizm, a reszta należy do rodziców i wychowawców, którzy rozwijają wiarę u dziecka od poczęcia, do samodzielności i jeszcze dalej, bo przez pouczenia, dobre rady, napomnienia, a przede wszystkim przykład życia chrześcijańskiego, pomnażają w duszy dziecka, Skarb wiary, nadziei i miłości. Umacniają także roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie i męstwo, aby w dziecku jako jednostce dojrzewającej fizycznie, intelektualnie, emocjonalnie, moralnie i duchowo, rosło życie prawdziwego Chrześcijanina. Nie można wiary pozostawić na poziomie dziecka z okresu Pierwszej Komunii Świętej, ponieważ chłopiec wyrasta z ubranka, a dziewczynki nie włożą sukienki, bo wszystko ma wzrastać równocześnie. Widzimy tak wielu młodych i starszych, będących analfabetami religijnymi, którzy żyją jakby Pana Boga wcale nie było. „Ponieważ wiara i wiedza, której codziennie nie wzbogacasz, z każdym dniem ubożeje”.
Dlatego rozwińmy „akcję wiary” przez rozmowy o tym, jak lepiej, mocniej, głębiej - żyć wiarą. Ona nie może być sprawą prywatną, ona jest Skarbem, powszechnym, Polskim i Narodowym. Niech wspólna modlitwa rodzinna, udział w sakramentach, przypomnienie i święcenie daty swojego chrztu, Msza św. pogłębienie jej w grupach modlitewno-dyskusyjnych, śpiewanie kolęd, chrześcijańskie przeżywanie Świąt i Liturgii Kościoła, zaowocuje mnogością ludzi mądrych, silnych i dobrych dla, których wiara jest źródłem życia, owocującego na Wieczność.
Pomóż w rozwoju naszego portalu