Kiedy w 2000 r. watykańska Kongregacja Nauki Wiary ogłosiła Deklarację Dominus Jesus (O jedności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła), wywołała ona szeroką falę polemik. W niektórych kręgach społeczności zachodniej, zwłaszcza liberalnej, jak też w wielkich kulturach niechrześcijańskich, z krytyką spotkała się przewodnia myśl Deklaracji, którą można sprowadzić do stwierdzenia, że tylko Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem człowieka, a to zbawienie dokonuje się we wspólnocie Kościoła. W tych krytycznych głosach dało się zauważyć pewne tendencje, jakie we współczesnym świecie coraz częściej się pojawiają. Można je sprowadzić do opacznie rozumianej tolerancji i tzw. poprawności politycznej, która chce objąć także wymiar wiary i religii. Wielu nie dziwią więc stwierdzenia, że każda religia jest dobra, jest w niej ziarno prawdy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby być dobrym chrześcijaninem i jednocześnie praktykować obrzędy religii Wschodu... Przykładów takiej „mieszanki” opartej na relatywizmie można podawać wiele. Postępująca globalizacja i wymiana kulturowa zacierają granice także między religiami.
Dlatego z uwagą należy odnotować fakt pojawienia się publikacji, której autorem jest kard. Joseph Ratzinger. Już sam tytuł: Wiara, Prawda, Tolerancja - Chrześcijaństwo a religie świata wzbudza zainteresowanie.
Autor, znany kardynał, członek wielu szanowanych instytucji watykańskich i międzynarodowych, a dziś papież Benedykt XVI, w sposób bardzo wnikliwy i systematyczny pragnie przybliżyć zasygnalizowane w tytule problemy. Rozwaga, spokój i szacunek dla innych przebijają z wywodów dotyczących wiary, prawdy, wolności i tolerancji. Intencją autora jest „poukładanie” i postawienie na właściwym sobie miejscu różnorakich relacji, jakie na płaszczyźnie kultury zachodzą między religiami. Poszczególne artykuły umiejętnie łączą wiedzę o religiach z próbą pogłębiania samoświadomości chrześcijańskiej. Pokazują jak wiedza ta może być włączona w praktyczne zbliżanie religii w duchu ekumenizmu.
Lektura tej książki pozwala zatem czytelnikowi odnaleźć samego siebie w szerokim pluralizmie wierzeń i głębiej - w duchu prawdy - określić miejsce chrześcijaństwa na tle innych religii.
Kardynał Joseph Ratzinger Wiara, Prawda, Tolerancja. Chrześcijaństwo a religie świata, Wyd. Jedność Herder, Kielce 2004.
Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.
Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są od uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada
powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.
Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów
- ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić
chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa
nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą
pościć”
- Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej w katedrze na Wawelu.
W czasie homilii abp Marek Jędraszewski wskazał na siedem odsłon tego „wyjątkowego wieczoru i nocy, do których od samego początku zdążała publiczna działalność Jezusa z Nazaretu”. Po pierwsze były to wieczór i noc „paschalnej wieczerzy”, po drugie – „miłości służebnej”. W tym kontekście metropolita krakowski zwrócił uwagę na gest umycia nóg Apostołów przez Jezusa oraz słowa ustanowienia Eucharystii. – Poprzez te słowa Pan Jezus przemienił swoją śmierć, to co go miało spotkać nazajutrz na krzyżu, w dar z siebie samego, na dar ofiarny odkupienia. To ciało miało być wydane za nas. Jego krew miała być przelana za nasze grzechy. To był Jego dar z siebie do końca – mówił arcybiskup, zaznaczając, że dlatego Eucharystia jest dziękczynieniem za dar śmierci Chrystusa. – Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – dodawał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
