Reklama

Promocja dokumentów II Polskiego Synodu Plenarnego

"Ten zapis nie może pozostać martwą literą"

Niedziela łódzka 48/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sobotę 10 listopada br. o godz. 12.00 w archikatedrze łódzkiej miała miejsce pierwsza w Polsce uroczysta promocja dokumentów II Polskiego Synodu Plenarnego. Mszy św. odprawionej w intencji realizowania uchwał synodalnych przewodniczył abp Władysław Ziółek. Do koncelebry stanęli także bp Adam Lepa, bp Ireneusz Pękalski, wikariusz generalny - ks. prał. Andrzej Dąbrowski, przedstawiciele Archikatedralnej Kapituły Łódzkiej oraz zarząd Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Homilię wygłosił ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dwie godziny wcześniej w auli WSD, w ramach jesiennej konferencji rejonowej dla kapłanów diecezjalnych i zakonnych, Ksiądz Profesor przedstawił bardzo interesujący i znakomicie przyjęty referat zatytułowany Drugi Synod Plenarny wyzwaniem dla duszpasterstwa.

Ważnym momentem podczas Liturgii w bazylice archikatedralnej było wręczenie przez abp. Władysława Ziółka tomu opublikowanych dokumentów synodalnych delegacjom wszystkich dekanatów archidiecezji łódzkiej. Delegacje przybyły w składzie: Ksiądz Dziekan, dwóch kapłanów z dekanatu i dwie osoby świeckie. Arcybiskup łódzki nazwał dokumenty II Polskiego Synodu Plenarnego owocem wielkiej pracy i wielkiej modlitwy Kościoła. Przypomniał swoją prośbę, sformułowaną w odniesieniu do dokumentów III Synodu Archidiecezji Łódzkiej 13 marca 1999 r. Abp Władysław Ziółek nawoływał wtedy, aby teksty synodalne nie stały się martwą literą. Wezwanie to pozostaje aktualne również w stosunku do obecnych dokumentów. Dzisiaj potrzeba refleksji nad nimi, wspólnych narad i indywidualnego namysłu nad tekstem dokumentów, ale nade wszystko potrzeba wspólnej modlitwy o światło Ducha Świętego dla lepszego rozpoznania dróg i powinności Kościoła, odpowiedzialności za nie oraz mocy do podjęcia tego wielkiego dzieła na progu III tysiąclecia, " gdy chcemy przyspieszyć kroku, by wspólnie służyć Chrystusowi i braciom" .

Przypomnijmy, że II Polski Synod Plenarny został zapoczątkowany przez Papieża Jana Pawła II podczas jego czwartej pielgrzymki do Ojczyzny. Otwierając prace Synodu, Ojciec Święty powiedział: "Tak oto Kościół - przez swoich reprezentantów - gromadzi się dzisiaj w warszawskiej bazylice Najświętszego Serca Jezusowego, aby pod przewodnictwem Prymasa Polski rozpocząć Synod Plenarny. Wyrażam radość, iż w tym doniosłym momencie mogę, jako Biskup rzymski, a zarazem wasz rodak, dać początek - wraz ze wszystkimi pasterzami Kościoła w Polsce - temu dziełu" (por. Dekret promulgujący dokumenty II Polskiego Synodu Plenarnego).

Zbiór dokumentów II Synodu Plenarnego ukazał się trzy lata po uroczystym zamknięciu prac synodalnych, którego dokonał również Jan Paweł II 11 czerwca 1999 r., zawierzając jednocześnie całe dzieło Synodu Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Jego Matki. Prymas Polski kard. Józef Glemp nazwał to dokumenty synodalne "darem dla Kościoła w Polsce na trzecie tysiąclecie".

Prawie trzystustronicowy tom dokumentów synodalnych opatrzony tytułem II Polski Synod Plenarny (1991-1999) ukazał się w edycji Pallotinum. Zawiera czternaście rozdziałów opracowanych przez zespoły redakcyjne w różnych diecezjach. Ich treść obejmuje całość tematyki życia i działalności Kościoła w Polsce w realiach współczesności. Lekturę i pracę z tekstem ułatwiają tematy wyróżnione na marginesach oraz indeks rzeczowy zamieszczony na końcu tomu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ukochany Syn

2025-01-07 11:21

Niedziela Ogólnopolska 2/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

ks. Dariusz Kowalczyk

Adobe Stock

Kiedy przypatrzymy się ludzkim historiom, dostrzeżemy nierzadko problem nieznajomości ojca. Zdarza się, że zmarł, zanim urodziło się jego dziecko, lub odszedł w okresie nieświadomości swego syna lub swej córki.

Te przypadki są niewątpliwie bolesne, aczkolwiek można je zrozumieć lub jakoś łatwiej zaakceptować. Bywają jednak sytuacje o wiele trudniejsze, gdy ojcostwo z różnych względów jest niemożliwe do ustalenia albo gdy ojciec świadomie odchodzi od żony czy matki swoich dzieci, porzuca je i odcina się całkowicie od osób, dla których powinien być niemal najważniejszy na świecie. Słyszy się także o przypadkach różnie motywowanego wyrzekania się potomstwa. Takie historie jawią się jako niezwykle bolesne, a czasem wręcz tragiczne. Dziecko wie, że ojciec gdzieś jest, chce z nim nawiązać kontakt, potrzebuje go, pragnie go nad życie, a jednak jakiś przedziwny opór wewnętrzny ojca sprawia, że napotyka ono mur nie do przejścia. Osoby żyjące z taką historią często uznają ją za najtrudniejsze doświadczenie. Upływ czasu niewiele zmienia, a czasem wręcz pomnaża traumę. Znajomość ojca, możliwość poznania jego twarzy, nawet krótkie spotkanie z nim, przekonanie, że mnie kocha i nie pozwoli mi zginąć, że stanie w mojej obronie i będzie ze mnie dumny, że doda mi sił, stanowi mocny fundament „gmachu” życia. Nie ulega wątpliwości, że łatwiej mają osoby, które wychowywali odpowiedzialni ojcowie. Co jednak powiedzieć o tych, którzy tego komfortu nie mają? Czy są na straconej pozycji?
CZYTAJ DALEJ

Błogosławiona augustianka

Nauczyła się czytać i pisać, dopiero gdy wstąpiła do klasztoru. Była mistyczką, otrzymała dar łez i ekstaz. Upominała papieża Aleksandra VI.

Giovanna Negroni, znana wszystkim jako Nina, pochodziła z bardzo biednej, wieśniaczej rodziny Zanina i Giacominy Negroni. W Żywotach świętych z 1937 r. czytamy: „Rodzice jej, ludzie pobożni i cnotliwi, byli tak ubodzy, że nie mogli Weroniki posyłać do szkoły, tak że nie nauczyła się czytać ani pisać. Nie przeszkadzało jej to jednak nauczyć się od rodziców cnotliwości i gorącej miłości Pana Boga”. Nina zapragnęła życia zakonnego. W wieku 18 lat zapukała do drzwi surowego mediolańskiego klasztoru Sióstr Augustianek św. Marty, ale jej nie przyjęto. Giovanna Negroni nie zrezygnowała jednak ze swoich marzeń. W 1466 r., już jako 22-letnia dziewczyna, wstąpiła do klasztoru, gdzie pozostała do śmierci. Po przyjęciu otrzymała imię Weronika i powierzono jej najprostsze zadania. Opiekowała się portiernią, ogrodem i kurnikiem. Dla Weroniki najważniejsze były sprawy Boże i zjednoczenie się z Oblubieńcem. Dużo się modliła, podejmowała posty i pokutę. Została mistyczką. W kontemplacji osiągnęła taki stopień zaawansowania, że otrzymała dar łez, a nawet ekstaz. Otrzymała również dar proroctwa i czytania w ludzkich sercach. Bardzo intensywnie odczuwała swój stan jako grzeszny. Często rozważała Mękę Pańską. Gdy ze względu na jej słabe zdrowie proszono ją, by się oszczędzała, mówiła: „Chcę pracować, póki mam czas”. Ilekroć rozmyślała nad życiem Chrystusa i Jego cierpieniami, otrzymywała mistyczne wizje. Dopiero w klasztorze nauczyła się czytać i pisać. „Przez modlitwę i rozmyślanie rosła w niej znajomość rzeczy Boskich i w cnotach wielkie czyniła postępy” – czytamy w Żywotach świętych.
CZYTAJ DALEJ

Czy szkoły wymuszają udział uczniów w zbiorkach WOŚP? Wolontariat uczniowski między dobrowolnością a presją społeczną

2025-01-12 19:55

[ TEMATY ]

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy

korepetycje z oświaty

Andrzej Sosnowski

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy to akcja, która od lat budzi ogromne emocje – zarówno pozytywne, jak i negatywne. W szkołach, gdzie idea wolontariatu jest szczególnie promowana, często pojawiają się pytania: czy uczniowie są faktycznie zachęcani do udziału w zbiórkach WOŚP, czy może odczuwają presję, by w nich uczestniczyć?

Niekiedy uczniowie i rodzice zgłaszają obawy, że udział w zbiórkach WOŚP bywa traktowany jako "oczekiwany" lub "mile widziany obowiązek". Pojawiają się sytuacje, w których presja rówieśników, a nawet nauczycieli, prowadzi do poczucia, że brak zaangażowania oznacza brak solidarności. Jak zatem znaleźć równowagę między szczytnym celem a poszanowaniem prawa ucznia do wyboru? Co na to przepisy prawa oświatowego? Co mogą i powinni zrobić rodzice?
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję