Pani Liberty
Reklama
Statua Wolności sama była imigrantką. W 1865 roku grupa francuskich intelektualistów, na czele z Edouardem de Laboulaye, znanym nauczycielem i pisarzem, protestując przeciw sytuacji politycznej w ich kraju, postanowiła uhonorować ideę wolności symbolicznym upominkiem dla Stanów Zjednoczonych. Pomysł zrodził się podczas obiadu, na który Auguste Bartholdi został zaproszony do swego przyjaciela Edouarda de Laboulaye. Właśnie w trakcie tego spotkania poruszono temat przyjaźni między Francją a Stanami Zjednoczonymi i zdecydowano o rozpoczęciu pracy nad największym na świecie w tamtym okresie monumentem. Czas był ku temu odpowiedni: zakończona wojna secesyjna (Civil War), obalone niewolnictwo, naród amerykański z nadzieją patrzył w kolejne stulecie. Zanim jednak Bartholdi opracował kształt Statuy Wolności, zrobił kilka modeli z gliny, poprawiając za każdym razem co innego, m.in.: koronę, twarz (Bartholdi nadał jej surowe rysy swojej matki) i pochodnię. Dopiero za szóstym razem uznał, że model wygląda tak, jak powinien, zaczęto więc od razu nad nim pracować.
Nie wszystko szło jednak po myśli Bartholdiego. Problemem okazały się zarówno warunki pogodowe, jak i zebranie funduszy na budowę. W 1876 roku gotowa była dopiero dłoń z pochodnią, i to właśnie ją pokazano na międzynarodowej wystawie w Filadelfii. Dwa lata później ukończono także głowę, którą po raz pierwszy paryżanie mogli zobaczyć z bliska. Obserwując dalsze prace nad pomnikiem i będąc naocznymi świadkami tego jak Pani Liberty wspina się coraz wyżej nieba, mieszkańcy Paryża od razu nazwali ją „ósmym cudem świata”. Ogromne rozmiary posągu i narażenie go na działanie czynników atmosferycznych postawiły kilka problemów przed Bartholdim i współpracującym z nim inżynierem - Alexandre Gustave Eiffelem, który skonstruował rusztowanie ze stali, wsparte w środku na pylonie (słupie). Na ten wewnętrzny szkielet nałożono zewnętrzną, widoczną warstwę posągu.
Statua Wolności początkowo nosiła nazwę „Wolność Oświeca Świat”. Na kompozycję Pani Liberty ogromny wpływ wywarł bowiem obraz Delacroix Wolność prowadząca ludzi. Amerykanie otrzymali ją w darze od Francuzów w 1884 roku, w 100. rocznicę Przyjęcia Deklaracji Niepodległości. Następnie rozebrano ją na części i przewieziono statkami do Nowego Jorku.
Odsłonięcie pomnika
Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce 28 października1886 roku. Wziął w nim udział prezydent Grover Cleveland. Od tego dnia pasażerowie statków wpływających do portu w Nowym Jorku witani byli przez - symbolizującą wolność oraz nadzieję na lepsze życie - Panią Liberty, zdającą się powtarzać słowa sławnego wiersza Emmy Lazarus: Dajcież mi waszych zmęczonych, / waszych biedaków, / wasze zgromadzone tłumy tęskniące, / by odetchnąć wolnością.
Symbolika Statuy
Statua Wolności od początku swego istnienia uznawana jest nie tylko przez Amerykanów, ale również przez ludzi na całym świecie za symbol wolności i nadziei. Dla jednych jest znakiem wolności ludzi oraz idei, dla innych - symbolem wolnej i bogatej Ameryki, dla jeszcze innych - symbolem wielkości, czystości i siły.
Pochodnia znajdująca się w podniesionej wysoko prawej ręce - to wyraz łączności między ziemią a niebem, zaś palące się w pochodni światło - to znak życia i wiedzy. W lewej ręce, która symbolizuje sprawiedliwość, Pani Liberty trzyma tabliczkę, na której wyryta została data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone Ameryki: JULY IV MDCCLXXVI (4 lipca 1776).
Korona złożona z siedmiu promieni symbolizuje wolność rozprzestrzeniającą się z siedmiu mórz na siedem kontynentów. Natomiast łańcuchy leżące u stóp Statuy Wolności to symbol końca niewolnicwa.
Ważniejsze daty z historii Królowej Wolności
1811 - Na Bedloe’s Island (obecnej Liberty Island) zostaje zbudowany Fort Wood w kształcie gwiazdy.
1865 - Edouard de Laboulaye, Fredric Auguste Bartholdi i współpracownicy po raz pierwszy omawiają pomysł zbudowania pomnika będącego symbolem wolności.
1871 - Auguste Bartholdi odwiedza Amerykę i wybiera New York Harbor na miejsce, gdzie w przyszłości ma stanąć Statua Wolności.
1874 - We Francji rozpoczyna się zbiórka funduszy na budowę pomnika.
1876 - Ramię wraz z pochodnią zostaje pokazane na wystawie (Centennial Exhibition) w Filadelfii.
1877 - Kongres USA wyraża zgodę na lokalizację Statuy, nie daje jednak pieniędzy na budowę piedestału; w Stanach Zjednoczonych rozpoczyna się zbiórka funduszy wśród prywatnych sponsorów.
1879 - Alexandre Gustave Eiffel projektuje rusztowanie ze stali, wewnętrzny szkielet Pani Liberty.
1881-84 - W Paryżu trwa dalsza budowa Statuy, w tym samym czasie na Bedloe´s Island rozpoczynają się prace nad piedestałem. Poetka Emma Lazarus pisze wiersz The New Colossus.
1884 - Amerykański architekt Richard Morris Hunt kończy pracę nad projektem piedestału.
1885 - Statua zostaje rozebrana na 350 kawałków, a następnie statkami przewieziona do Nowego Jorku. Joseph Pulitzer rozpoczyna ogólnonarodową zbiórkę funduszy na piedestał. Obiecuje, że w swojej gazecie The World (Świat) umieści nazwisko każdego ofiarodawcy. Do gazety napływają małe donacje, większość z nich poniżej 1 dolara, ale w pięć miesięcy udaje się zebrać $100000.
1886 - Statua zostaje zmontowana na Bedloe’s Island. Uroczyste otwarcie odbywa się 28 października.
1924 - Statua Wolności zostaje ogłoszona narodowym monumentem.
1933 - War Department władzę nad administracją Statuy przekazuje National Park Service.
1956 - Bedloe’s Island zostaje nazwana Liberty Island (Wyspa Wolności).
1986 - W swoje setne urodziny Pani Liberty zostaje odrestaurowana, następuje zmiana pochodni (stara znajduje się obecnie w głównym holu pod statuą).
2001 - W związku z atakami terrorystycznymi (11 września) dostęp do Satatuy zostaje zamknięty, ponowne otwarcie wyspy ma miejsce 20 grudnia.
2004 - Po wprowadzeniu wszelkich środków bezpieczeństwa i ostrożności, po raz pierwszy od ataku na WTC 3 sierpnia Statua Wolności zostaje ponownie otwarta dla zwiedzających.
Statua Wolności w liczbach
Wysokość od podstawy posągu do wierzchołka pochodni - 46,5 m
Wysokość liczona od ziemi - 92,99 m
Długość prawej ręki trzymającej pochodnię - 12,8 m
Długość dłoni - 5 m
Długość palca wskazującego - 2,44 m
Wysokość głowy - 5,26 m
Szerokość głowy od ucha do ucha - 3,05 m
Szerokość ust - 91 cm
Szerokość prawej ręki - 3,66 m
Szerokość w pasie - 10,6 m
Długość trzymanej w lewej ręce tabliczki z napisem „4 lipca 1776
Dzień Niepodległości Ameryki” - 7,19 m
Szerokość tabliczki - 4,14 m
Grubość tabliczki - 0,61 m
Masa całości - 229 ton
Masa tabliczki - 31 ton
Pomóż w rozwoju naszego portalu