Ks. Szczepaniak: Kuria nie upomina nikogo za wypowiedzi nt. abp. Paetza
"Nie wypowiadamy się na temat spraw personalnych księży i doniesień medialnych na ich temat. Kuria nie upomina i nie będzie upominać nikogo za wypowiedzi na temat abp. Paetza, a tym bardziej za składanie podpisów pod listem w sprawie jego pochówku” – oświadczył KAI ks. Maciej Szczepaniak. Rzecznik poznańskiej Kurii skomentował w ten sposób doniesienia mediów o tym, że księża Adam Pawłowski i Daniel Wachowiak otrzymali dekret arcybiskupa Stanisława Gądeckiego zakazujący im aktywności w mediach społecznościowych oraz kontaktów z dziennikarzami.
Według portalu „DoRzeczy” powodem miał być fakt, że duchowni ci byli współinicjatorami listu inteligencji katolickiej Poznania w proteście przeciw planom pochówku w katedrze poznańskiej abp. Juliusza Paetza.
Abp Juliusz Paetz, b. metropolita poznański, został pochowany 18 listopada na cmentarzu parafialnym na poznańskiej Starołęce, a pogrzeb miał charakter ściśle prywatny.
W marcu 2002 r. Jan Paweł II przyjął dymisję abp Paetza z funkcji metropolity poznańskiego. Dymisję tę poprzedziła wizytacja specjalnej komisji Stolicy Apostolskiej, której zadaniem było zbadanie wiarygodności zarzutów o molestowanie seksualne kleryków i księży, stawianych wówczas abp. Paetzowi.
"Jestem przekonany, że sytuacja, w której znaleźliśmy się dzisiaj, posłuży do oczyszczenia Kościoła poznańskiego" – zadeklarował abp Stanisław Gądecki, bezpośrednio po pogrzebie abp. Paetza.
Bp Szymon Stułkowski przewodniczył w poznańskiej katedrze dziękczynnej Mszy św. za posługę w archidiecezji poznańskiej. „Dziękuję Bogu, że Go tu poznałem i że mogłem Go tu kochać i naśladować. Życie i droga wiary trwają, choć idziemy w innym towarzystwie i innymi ścieżkami do nieba, tam, gdzie jest nasza ojczyzna” – powiedział biskup płocki.
Uroczystą Eucharystię koncelebrowali abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański, poznańscy biskupi pomocniczy Grzegorz Balcerek, Jan Glapiak oraz biskup senior Zdzisław Fortuniak, a także abp Tomasz Grysa, nuncjusz apostolski na Madagaskarze i delegat apostolski na Komorach. W poznańskiej katedrze zgromadzili się przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń katolickich, wspólnot i środowisk misyjnych, którymi opiekował się bp Stułkowski, a także klerycy Arcybiskupiego Seminarium Duchownego, osoby życia konsekrowanego oraz licznie przybyli archidiecezjanie.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
Co roku 8 kwietnia wspominamy świętego Dionizego z Koryntu, biskupa pierwszych wieków Kościoła, którego nie należy mylić ze świętym Dionizym Areopagitą, pierwszym biskupem Aten.
Dokładna data jego narodzin nie jest znana, wiadomo jednak, że był już dojrzałym mężczyzną około 171 roku, jedenastego roku panowania cesarza rzymskiego Marka Aureliusza. Dionizjusz mieszkał w mieście Korynt w Grecji i został biskupem tej metropolii, co odnotowano w Martyrologium Rzymskim.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
