Katowice: kilka tysięcy osób weźmie udział w Metropolitalnej Wigilii dla Samotnych
Kilka tysięcy osób będzie mogło wspólnie przełamać się opłatkiem i zjeść wieczerzę podczas Metropolitalnej Wigilii dla Samotnych. Wydarzenie odbędzie się 24 grudnia w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach. Wigilię dla samotnych organizuje Fundacja Wolne Miejsce pod przewodnictwem Mikołaja Rykowskiego.
Początkowo wydarzenie było organizowane w chorzowskiej hali Kapelusz, zaś od kilku lat wigilijna wieczerza ma miejsce w Międzynarodowym Centrum Kongresowym. W ubiegłorocznej edycji wzięło udział około 3 tys. osób.
- Zaczęło się od tego, że 20 lat temu zaprosiliśmy do domu sąsiada, na to tradycyjne wolne miejsce. Ucieszył się, potem przychodził na kolejne spotkania, spytał, czy mogą przyjść inni samotni ludzie i tak to się zaczęło - wyjaśnia pomysłodawca i organizator Wigilii dla samotnych Mikołaj Rykowski. - Nie planowaliśmy zakładać fundacji, nie wiedzieliśmy, że tak się to rozrośnie, ale cieszymy się, że uczestniczą w tym już tysiące osób, że dołączają kolejne miasta - powiedział KAI prezes Fundacji Wolne Miejsce.
Wigilia dla samotnych adresowana jest do wszystkich osób – bez względu na status materialny. Z biegiem lat formuła została rozszerzona o śniadania wielkanocne. W tym roku dodatkowym wsparciem służy 18 samorządów i sponsorzy.
- Wigilia jest organizowana w Katowicach, ale skierowana do wszystkich mieszkańców Metropolii. Dziękujemy gospodarzom tych osiemnastu miast, które się włączyły. Zaczęliśmy od Metropolitalnej Wielkanocy, a teraz czas na wigilię - mówił inicjator wydarzenia.
Reklama
- Inicjatywa okrzepła i rozrosła się, mimo – co podkreślam – świetnej organizacji jest w niej nadal miejsce na spontaniczność i improwizację - podkreśla wiceprezydent Katowic Bogumił Sobula.
Katowice wspierają inicjatywę m.in. udostępniając na wieczerzę Międzynarodowe Centrum Kongresowe, samorządy przekazują też na ten cel mikrogranty, czy przekazują potrzebne przedmioty, jak np. torby na prezenty. Tegoroczną nowością jest zapewniony przez Górnośląsko-Zagłębiowską Metropolię specjalny, bezpłatny transport. 8 linii autobusowych dowiezie i odwiezie po spotkaniu chętnych z różnych części województwa.
Aby ułatwić wszystkim chcącym wspólnie i radośnie spędzić ten świąteczny wieczór, uruchomionych zostanie pięć autobusowych linii specjalnych: S4, S5, S6, S7 i S8. Połączą one katowicki MCK z takimi miastami jak: Gliwice, Zabrze, Ruda Śląska, Świętochłowice, Chorzów, Tarnowskie Góry, Świerklaniec, Piekary Śląskie, Bytom, Dąbrowa Górnicza, Będzin, Wojkowice, Czeladź, Siemianowice Śląskie, Tychy, Mikołów, Sosnowiec i Mysłowice. Autobusy będą kursować w godzinach popołudniowych i wieczornych, aby każdy mógł łatwo dotrzeć do Katowic i wrócić do swoich miast.
Na wigilijnym stole nie zabraknie chleba, karpia, kapusty, owoców i słodkości. Zbiórka pokarmu cały czas trwa, podobnie jak nabór osób do pomocy – w tegoroczną imprezę włączyło się 300 wolontariuszy, ale potrzeba ich nawet więcej.
Podziel się cytatem
Pomysł wigilii dla osób samotnych zrodził się 20 lat temu. Od tego czasu wydarzenie nie tylko nabrało rozmachu, ale rozrosło się poza województwo śląskie. W tym roku podobne wydarzenie będzie organizowane m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Radomiu, Olsztynie, a nawet w kanadyjskim Toronto. Metropolitalna Wigilia dla Samotnych rozpocznie się o godz. 16 w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach (plac Sławika i Antalla).
Rozkłady bezpłatnych linii autobusowych znajdują się pod adresem: https://rj.metropoliaztm.pl/rozklady/#line_type-1-5
Służba ubogim jest czymś więcej niż działalnością charytatywną, miłość do nich jest wyzwaniem dla wierności Ewangelii.
Nie odwracaj twarzy od żadnego biedaka» ([Tb] 4, 7). Krótko mówiąc, kiedy stajemy przed ubogim, nie możemy odwracać wzroku, ponieważ uniemożliwilibyśmy samym sobie spotkanie z obliczem Pana Jezusa. Zwróćmy uwagę na wyrażenie: «od żadnego biedaka». Każdy jest naszym bliźnim. Bez względu na kolor skóry, status społeczny, pochodzenie...”. W orędziu na Światowy Dzień Ubogich, przywołując słowa z Księgi Tobiasza, papież Franciszek mówi o obecności ubogich w Kościele w momencie historycznym, „który – jak pisze – nie sprzyja zwracaniu uwagi na najuboższych” i w którym „wołanie o dostatek staje się coraz głośniejsze, podczas gdy głosy osób żyjących w ubóstwie są uciszane”. Dla argentyńskiego papieża miłość do ubogich jest sprawą decydującą. Inaczej nie wybrałby imienia Franciszek i nie poświęciłby tylu sił na tłumaczenie znaczenia jego marzenia o „ubogim Kościele dla ubogich”. Bergoglio staje tu w łączności z dwudziestoma wiekami historii chrześcijaństwa, przez które biegnie nić wiążąca Kościół z ubogimi. Rzeczywiście, gdy chrześcijanie przestawali widzieć ubogich, oddalali się także od Ewangelii. I przeciwnie – w momentach reformy (czyli gdy wracali do Ewangelii, aby powrócić do formy pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej), zawsze stawało się żywe ponowne odkrycie ubogich – od św. Franciszka i św. Dominika w XIII wieku po św. Filipa Neri i Ignacego Loyolę w XVI wieku. Wielki teolog II Soboru Watykańskiego Yves Congar zauważył z głęboką przenikliwością: „Ubodzy należą do Kościoła. Nie są jedynie klientami czy beneficjentami jego dóbr: Kościół nie żyje w pełni swoją tajemnicą, jeśli nie ma w nim ubogich. Chodzi tu nie o pomaganie ubogim, ale o widzenie w nich najmniejszych braci Jezusa, a zatem rzeczywistych członków Kościoła. Dziś, wraz z niepokojącym wzrostem ubóstwa – także w konsekwencji wojen, od Syrii po Ukrainę, a obecnie w Ziemi Świętej – z ust nieskończonych mas pozbawionych domu płynie głośne wołanie, od którego Kościół nie może uciec. Demograficznie bowiem większość jego dzieci żyje na ubogim południu świata, a miłość do ubogich jest wyzwaniem dla wierności Ewangelii. Olivier Clément, znakomity francuski teolog prawosławny, zauważył konieczność łączenia modlitwy i miłości do ubogich, nawiązując do słów św. Jana Chryzostoma na temat obu sakramentów: „ołtarza i brata”, na których opiera się życie chrześcijanina. „Są absolutnie niepodzielne: obydwa stanowią wielką lekcję dla dzisiejszego człowieka, kuszonego do przeżywania chrześcijaństwa nieco schizofrenicznego, z wieloma mistycznymi elementami, które jednak nie przemieniają życia” – napisał Clément w 2003 r. Obecnie, dzięki nauczaniu papieża Franciszka, jego pełnym miłosierdzia gestom i ustanowieniu Światowego Dnia Ubogich, służba ubogim, która jest czymś więcej niż działalnością charytatywną, jest rozumiana inaczej niż wcześniej. Służba ta nie jest domeną niektórych instytucji kościelnych czy „specjalistów od miłosierdzia”, ale stanowi część chrześcijańskiego powołania wszystkich ochrzczonych, bo wszyscy są odpowiedzialni za posługę miłosierdzia. Widać to także na obecnym synodzie, na którym głos ubogich wybrzmiał i zastanawiano się, jak ważną służba tym ludziom jest bramą, przez którą wielu wchodzi do Kościoła. Bo rzeczywiście ta przyjaźń z ubogimi pomaga ludziom, którzy są daleko od Kościoła, zbliżyć się do rodziny uczniów Jezusa. A wtedy zaczynają oni patrzeć na świat innymi oczami, tak jak to się stało w przypadku moich przyjaciół ze Wspólnot Sant’Egidio w Polsce, zrodzonych i wzrastających dzięki żywym relacjom z bezdomnymi, z ludźmi starszymi i z migrantami. Jak zauważył Benedykt XVI w encyklice Deus caritas est, fundamentalne jest spojrzenie: „Program chrześcijański – program dobrego Samarytanina, program Jezusa – to «serce, które widzi». Takie serce widzi, gdzie potrzeba miłości, i działa konsekwentnie”. To serce, które się przemienia, nie bojąc się w twarzy ubogiego zobaczyć Jezusa. Tak jak młody Karol Wojtyła każe powiedzieć Adamowi Chmielowskiemu, bohaterowi dramatu Brat naszego Boga, przed obrazem Ecce homo: „O ileż odmiany w widzeniu! – Odmień mój wzrok!”.
W przygranicznym Gubienie odbył się protest pod nazwą „Stop zalewaniu Polski migrantami przez Niemcy”, podczas którego zgromadzeni manifestanci domagali się obrony szczelności polskich granic, a także zmiany polityki rządu w tej sprawie.
Tutaj, w Gubinie, jak w Słubicach, Zgorzelcu, tutaj dokonuje się akt bezprawia ze strony Niemiec, którzy narzucają Polakom nielegalnych migrantów, wpychając ich do Polski, destabilizując państwo polskie i narażając nas wszystkich na utratę bezpieczeństwa i spokoju, z którego przecież Polska słynie — mówił.
- 6 kwietnia 1930 roku przez bp. Wincentego Tymienieckiego została powołana do istnienia
parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łodzi. Jednak w tym miejscu życie religijne było już
wcześniej. Nie byłoby naszej parafii, gdyby nie mariawici, którzy wybudowali swój kościół i stworzyli
swoją parafię. Dzisiaj chcemy podziękować Panu Bogu za to, że to miejsce stało się miejscem ważnym
dla chrześcijan - mówi ks. Wiesław Kamiński.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
