Trzy senackie komisje: ustawodawcza, praw człowieka i samorządu terytorialnego kontynuują w poniedziałek prace nad ustawą o głosowaniu korespondencyjnym. To ciąg dalszy posiedzenia połączonych komisji z 28 kwietnia ws. ustawy o szczególnych zasadach przeprowadzania wyborów powszechnych na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych w 2020 r., uchwalonej 6 kwietnia z inicjatywy PiS.
Wnioski o odrzucenie ustawy złożyli senator Aleksander Pociej (KO) i wicemarszałek Senatu Gabriela Morawska-Stanecka (Lewica). Wcześniej zrobił to także wicemarszałek Bogdan Borusewicz (KO).
Pociej przywoływał opinie ekspertów, że ustawa narusza aż siedem artykułów konstytucji.
Podkreślał, że na jej podstawie głosowanie nie będzie tajne, wybory nie będą powszechne, bo wielu wyborców nie otrzyma kart do głosowania. W efekcie mandat wyborczy tak wybranej osoby na urząd prezydenta będzie mógł być skutecznie podważony.
Przekonywał, że ustawa uniemożliwia głosowanie niepełnosprawnym, choć głosowanie korespondencyjne zostało pomyślane z myślą o nich.
Podkreślał też, że pocztowi związkowcy obawiają się skutków tej ustawy i odpowiedzialności karnej za zniszczenie kart do głosowania, gdy nie zostaną one doręczone.
Gabriela Morawska-Stanecka mówiła, że ustawa "urąga demokratycznemu państwa prawa". Nie daje też gwarancji, że pakiety wyborcze dotrą do wyborców.
Przekonywała, że jej uchwalenie potwierdza, że spełnione zostały przesłanki wprowadzenia w Polsce stanu nadzwyczajnego, na podstawie którego można by przełożyć wybory.
Przekonywała, że ustawa narusza kilka artykułów konstytucji. "Wnoszę o jej odrzucenie" - powiedziała.
Senator Krzysztof Brejza (KO) pytał przewodniczącego PKW Sylwestra Marciniaka, czy ujawnione karty do głosowania są analogiczne do tych, jakie ustaliła PKW, jak jeszcze miała takie uprawnienie.
Marciniak odpowiedział, że nie ma żadnej wiedzy co do kształtu karty do głosowania, bo PKW została pozbawiona uprawnień co do jej ustalania. Jednak te karty, które zostały ujawnione, są podobne do projektowanych przez PKW.
Kilka dni temu pojawiły się doniesienia o możliwym wycieku karty wyborczej - jej wzór pokazał na konferencji prasowej kandydat na prezydenta Stanisław Żółtek. (PAP)
pś/ itm/
Dlaczego godzina dziewiąta jest godziną piętnastą?
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
CZYTAJ DALEJ
