Już w młodzieńczych latach dawała wyraz temu, że Msza św. jest dla niej bardzo ważna. Bowiem nawet w zimowe poranki, dopóki rodzice nie zauważyli, bardzo wcześnie szła na Mszę św., nieraz długo czekała, zanim świątynia została otwarta. Później, kiedy podjęła opiekę nad opuszczonymi dziećmi i staruszkami, prowadziła je często przed Najświętszy Sakrament. Kochała Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie i pragnęła miłość do Niego rozpalać w swoich podopiecznych, a także w siostrach, kiedy dała początek Felicjankom. W programie dnia, jaki sobie ułożyła, codziennie wyznaczyła czas na adorację Pana Jezusa. W swoich Notatkach duchowych tak napisała: „W wigilię dnia choć kwadrans przygotowania do Komunii św. Co dzień w innej tajemnicy wylania Krwi adorować Go w ciągu dnia”. Nieco później już postanowiła przeznaczać pół godziny, by tak przygotować się do Komunii św. na następny dzień. Z czasem miłość jej tak się rozwijała, że cały dzień to było jedno wielkie trwanie u stóp Mistrza, także pracując, pół dnia przeznaczyła na przygotowanie, a pół na dziękczynienie po Komunii św. Od początku rozwijała w młodym Zgromadzeniu ducha adoracji i wynagrodzenia. W swoim duchowym programie postanowiła też „w każdy czwartek w południe odbyć w kościele godzinę adoracji na wynagrodzenie swoich oziębłych Komunii i dla uproszenia gorącości ducha”. Siostrom, kiedy mówiły o trudnościach w życiu, radziła: „Idź przed Najświętszy Sakrament i tam czerp siłę i pociechę”. Trzeba zaznaczyć, że bł. Angela Truszkowska była przez całe życie doświadczana wielkim cierpieniem. Podczas Mszy św. beatyfikacyjnej Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział: „Chrystus prowadził m. Angelę drogą niezwykłą, dając jej szczególny udział w tajemnicy swego Krzyża. Rzeźbił jej duszę cierpieniem, które przyjmowała z wiarą i heroicznym poddaniem się Jego woli. …Największym jej pragnieniem było stać się żertwą miłości” (18.04.1993 r.). Prowadzona przez nadzwyczaj wymagającego bł. o. Honorata Koźmińskiego, wiedziała, skąd czerpać siłę ma ona sama i Felicjanki przez pokolenia, dlatego gorliwie zabiegała, by w Zgromadzeniu zaprowadzić wieczystą adorację wynagradzającą. Zgromadzenie powstało w 1855 r. W tamtych czasach przywilej całodziennego wystawienia Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i wieczystej adoracji miały zwykle klasztory klauzurowe. Felicjanki łączyły kontemplację z działalnością apostolską. Postawiły sobie za cel służbę ubogim dzieciom, prowadziły ochronki, opiekowały się chorymi i opuszczonymi.
Gorąco zachęcała siostry, by podejmowały adorację. W przygotowywanych Ustawach pisała: adoracja bezustanna w dzień i w nocy. Żeby w jednej godzinie dwie mogły klęczeć, jedna by czciła Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie a druga odmawiała różaniec do Najświętszej Panny. Proponowała, by w czwartek od godz. 11-12 wszystkie siostry na pamiątkę modlitwy Chrystusa w Ogrójcu wspólnie oddawały adorację, ofiarując ją na podziękowanie, że między nami przebywa, za nawrócenie grzeszników i uproszenie potrzebnych łask.
Kiedy zauważyła, że adoracja jest zaniedbywana, pisała do swojej następczyni na urzędzie generalnej: „Kościół w takiej potrzebie, tyle dusz piekło pochłania, a nam będzie żal ofiarować 2 godziny na ubłaganie miłosierdzia Bożego? Czyż nasze Zgromadzenie nie obowiązane jest do życia ofiarą, a czyż nawet na taką małą zdobyć się nie możemy?”.
W 1881 r. Stolica Apostolska wydała Breve, na mocy którego Zgromadzenie miało przywilej całodziennego nieustannego wystawienia Najświętszego Sakramentu. A matka Jadwiga Wielhorska, karmelitanka, ofiarowała część spadku po swoim stryju Józefie na światło. W trudnych chwilach, albo kiedy trzeba było podejmować ważne decyzje Matka Angela spędzała całe noce na adoracji Pana Jezusa.
Gdy ukończyła sprawowanie funkcji przełożonej generalnej, poświęcała czas na modlitwę, adorację i hodowanie kwiatów w ogrodzie. Cieszyła się każdym wypielęgnowanym gatunkiem kwiatów, którymi mogła przyozdobić Najświętszy Sakrament.
Po dziś dzień w każdym domu prowincjalnym trwa nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu. Za ten dar jesteśmy wdzięczne naszej błogosławionej Matce Angeli. 15. rocznica beatyfikacji jest do tego szczególną okazją.

Felicjanki zapraszają na wakacyjne dni skupienia:
12-14 lipca licealistki i studentki
17-19 lipca dziewczęta z gimnazjum
Bliższe informacje:
siostra Julitta Kowalik,
ul. Poniatowskiego 33
37-700 Przemyśl,
tel. (0-16) 670-72-24