Wizerunek Matki Bożej Licheńskiej znajduje się w głównym ołtarzu bazyliki mniejszej w Licheniu Starym. Jest to olejna kopia obrazu Matki Bożej z Rokitna Wielkopolskiego. Namalowany został w drugiej połowie XVIII wieku. Nieznany z imienia i nazwiska artysta na cienkiej, modrzewiowej desce ukazał pełną smutku Najświętszą Maryję Pannę. Przymknięte, spuszczone oczy nadają młodej i delikatnej twarzy o perłowo-różowej karnacji wyraz melancholijnego zamyślenia. Maryja spogląda na rozpostartego na Jej piersiach orła białego w koronie.
Głowa Jej okryta jest spływającą na ramiona złotą szatą, bogato zdobioną ornamentami roślinno-kwiatowymi, wysadzaną rozetami z ozdobnych kamieni. Brzegi szaty przyozdobione zostały symbolami męki Pańskiej. Nad głową Maryi dwie postacie anielskie unoszą koronę.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Niezwykły jest fakt, iż ten malutki obrazek, przeznaczony pierwotnie do prywatnych modlitw, stał się obiektem kultu. Płynąca z niego moc daje nadzieję każdemu, kto przed nim uklęknie, spojrzy w oczy Matki Najświętszej i powierzy się Jej matczynej opiece.
Za przyczyną Maryi dokonują się cudowne uzdrowienia nie tylko ciała, ale przede wszystkim duszy. Wota zawieszone w prezbiterium bazyliki licheńskiej są świadectwem wysłuchanych modlitw i próśb.
15 sierpnia 1967 roku odbyła się koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Dokonał jej ks. prymas Kardynał Wyszyński w obecności przeszło 20 biskupów, kilkuset osób duchownych i około 100 tysięcy wiernych. Prymas w dniu koronacji wspominał: ''Jako młody alumn całe miesiące spędziłem przy tym ołtarzu. Uczyłem wtedy małe dzieci katechizmu. Może dziś są już one rodzicami, mającymi własne dzieci. Wtedy też związałem się żywiej z Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej".
Koronacja licheńska była wielkim spotkaniem religijnym, które przewyższyło wszystkie dotychczasowe i rozsławiło Sanktuarium poza najbliższą okolicę. Przygotowania do uroczystości koronacyjnej przyczyniły się do uporządkowania otoczenia kościoła i dostosowania go do przyjmowania pielgrzymów. W ramach przygotowań do uroczystości opracowano historię Obrazu słynącego łaskami i rozpropagowano ją wśród wielu wiernych. Wyróżnienie wizerunku koronami papieskimi było swoistą pieczęcią władzy kościelnej dla istniejącego w Licheniu kultu. Koronacja rozpoczęła nowy etap w historii Sanktuarium.
Zakończmy nasze dzisiejsze rozważanie modlitwą zawierzenia:
Reklama
Maryjo, Matko Najświętszej Rodziny z Nazaretu, obecna pośród nas w znaku licheńskiego obrazu, pozdrawiamy Cię, Bolesna Królowo Polski. Stajemy przed Tobą z żywą wiarą i ufnością w Twoją dobroć Wychowawczyni i Opiekunki rodzin, aby zawierzyć Ci nas samych i wszystkie sprawy drogie naszym sercom. Bolesna Matko Licheńska, otaczaj nas swoją opieką w chwilach choroby i cierpienia, abyśmy umieli wtedy zawierzyć Bożej Opatrzności i doświadczali pociechy miłującego Boga. Matko Zbawiciela, bądź Gwiazdą nadziei i jedności w naszej codziennej pielgrzymce do domu Ojca w niebie. Amen.
W naszym #NiezbędnikuMaryjnym pochylamy się także nad kolejnym wezwaniem z litanii Loretańskiej ARKO PRZYMIERZA:
Czym była Arka Przymierza?
Zbudowana została przez Mojżesza z nakazu Boga (zob. Wj 25, 10-16).
Była to przenośna skrzynia z drzewa akacjowego o wymiarach 140 cm [długość] × 80 cm [szerokość] × 80 cm [wysokość]. Wewnątrz i na zewnątrz pokryta złotą blachą. Na jej pokrywie [płyta ze złota] były rzeźby dwóch cherubów z rozpostartymi skrzydłami niejako osłaniającymi arkę. Z boku znajdowały się pierścienie na wsuwane drążki, które umożliwiały jej transport.
We wnętrzu przechowywano tablice Dekalogu (zob. Wj 40, 20), laskę Aarona i złote naczynie z manną, którą żywiono się na pustyni podczas ucieczki z Egiptu (zob. Hbr 9, 4). Dla Izraelitów była jedną z największych świętości. Dzięki umieszczonym w niej tablicom Dekalogu [przykazań] była symbolem Przymierza między Bogiem a narodem wybranym i znakiem Jego obecności. Noszono ją także podczas bitew, gdyż istniało przekonanie, że zapewnia ona zwycięstwo (zob. Lb 10, 35; 1 Sm 4, 3). Po wybudowaniu świątyni król Salomon przeniósł ją do specjalnego pomieszczenia, do którego miał wstęp tylko arcykapłan. Podczas zniszczenia Jerozolimy w 586 roku przed Chrystusem przez armię Nabuchodonozora II Arka Przymierza zaginęła i do dzisiaj jej nie odnaleziono.
Dlaczego porównujemy Maryję do Arki Przymierza?
Przez akt Wcielenia swojego Syna Bóg wszedł w kondycję człowieka, a dzięki tajemnicy paschalnej zawarł z ludźmi nowe Przymierze. „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów” (Mt 26, 28) – mówi Jezus, ustanawiając Eucharystię. Poprzez swoją śmierć i Zmartwychwstanie odkupił człowieka z grzechu, usprawiedliwił i dał każdemu możliwość zbawienia. Maryja nosiła w sobie coś dla ludzkości najcenniejszego – Syna Bożego. Jest więc żywą Arką Przymierza, które przyniósł Jezus.
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikmaryjny"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-maryjny-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikMaryjny" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikmaryjny"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-maryjny-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikMaryjny" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
_1744892545.jpg)
