Urszula Buglewicz: - Na nowy rok liturgiczny 2010 przygotowany został program duszpasterski…

Ks. Ryszard Podpora: - Tak, ale myślę, że warto przybliżyć czytelnikom programy duszpasterskie. Co to takiego? To program pracy Kościoła, nachylony w sposób szczególny na pewne obszary życia ludzi, co do których biskupi uznają, że Kościół winien się w to zaangażować, oddać swoje najlepsze siły, uwrażliwiać, wreszcie pokazać przez konkretne działania, jak można budować dobro dla człowieka. Takich programów jest kilka - Papież podaje jeden z tematów wiodących dla całego Kościoła. Program duszpasterski przygotowuje Konferencja Episkopatu Polski. Biskupi diecezjalni przygotowują program w diecezji, którą kierują. Są bowiem pewne zadania lokalne, specyficzne dla danej diecezji. Te programy się nie wykluczają, ale wzajemnie dopełniają lub wzbogacają, dając szanse na większe zaangażowanie w ich realizację kapłanów, ludzi świeckich, organizacje i stowarzyszenia katolickie. Program na rok 2010 nosi tytuł „Bądźmy świadkami miłości”. Poprzedni miał tytuł „Otoczmy troską życie”.

- Porozmawiajmy o najnowszym programie duszpasterskim…

- Jego centralne przesłanie zmierza do zaangażowania katolików na rzecz czynienia świata bardziej ludzkim. W tym programie można wyróżnić trzy podstawowe cele. Pierwszy to kształtowanie dojrzałej wiary poprzez „otwarcie się samych wierzących na miłość Boga”, gdyż doświadczenie miłości Boga jest najbardziej fundamentalnym doświadczeniem wiary chrześcijańskiej, bez którego nie jest możliwa autentyczna realizacja przesłania Chrystusa. Ponadto, w Roku Kapłańskim szczególny nacisk położony jest na formację samych kapłanów, tak aby ich przepowiadanie zawierało istotę chrześcijańskiego orędzia. Drugim celem jest rozbudzenie dynamizmu misyjnego i ukazanie ewangelizacji jako podstawowego zadania Ludu Bożego. Trzecim - budowanie solidarności, która jest owocem miłości realizowanej w wymiarze społecznym. Istotne miejsce w programie zajmują ponadto relacje w rodzinie, w szczególności pomiędzy małżonkami.

- Jakie działania zostały już podjęte w naszej archidiecezji?

- Można praktycznie wskazać, jak te trzy ogólne programy duszpasterskie, o których mówiłem wcześniej, realizują się w archidiecezji. I tak program nakreślony przez papieża Benedykta XVI dotyczący Roku Kapłańskiego pokrywa się z programem duszpasterskim Kościoła w Polsce i programem w archidiecezji poprzez peregrynację relikwii św. Jana Marii Vianney’a. Duchowni odnawiają świadomość swego powołania w obliczu postaci proboszcza, który reprezentuje ponadczasowo ideał kapłana. Na poziomie odkrywania dynamizmu apostolskiego i kształtowania wiary dojrzałej peregrynacja jest przeżyciem dla całej parafii, tj. kapłanów, zgromadzeń zakonnych i świeckich, którzy mogą odkrywać istotne elementy konstytuujące posługę księdza w Kościele. Ważnym elementem przeżywania Roku Kapłańskiego, jak i peregrynacji, jest ukazanie osoby kapłana jako z ludu wziętego i do ludu posłanego. Oznacza to w praktyce, że kapłan potrzebuje modlitewnego wsparcia, by mógł wypełnić nałożone na niego posłannictwo głoszenia Dobrej Nowiny i własnego uświęcenia. W tym mają swoje zadanie do wypełnienia także rekolekcje kapłańskie oraz pielgrzymki, w tym na Jasną Górę i do Ars. Peregrynacja ma też wymiar ewangelizacyjny. Pokazuje bowiem jak - na wydawałoby - ziemi zimnej, bezdusznej, wrogiej kapłanowi Bóg zmieniał serca ludzi przez pracę i posługę kapłańską tego skromnego proboszcza z Ars. Mamy tu wprost do czynienia z ewangelizacją ukazującą moc Boga w sercu człowieka, który mu wierzy i ufa. Stąd poszukując ideału kapłana, Kościół nie waha się przywołać księdza sprzed ponad 150 lat. To także ewangelizacja świeckich, zmierzająca do ponownego odkrycia przez nich, kim jest kapłan, jaki jest sens jego posługiwania. Do tego można też odnieść powstałe w tych dniach Towarzystwo Przyjaciół Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie, kierujące uwagę na troskę o tę ważną instytucję intelektualno-formacyjną przyszłych kapłanów. Trzeci punkt programu ogólnopolskiego pokrywa się w szczególnej trosce Kościoła archidiecezji lubelskiej o małżonków bezdzietnych i chęć pomocy im w ramach programu naprotechnologii, inicjowania grup apostolskich gotowych modlitwą wspierać te działania, które służą prawnej regulacji in vitro, wreszcie troska o dzieło ORDO (Ośrodek Ratowania Dziecka Opuszczonego).

- Jakie inne inicjatywy duszpasterskie o zasięgu ogólnopolskim można tu jeszcze przywołać?

- Z pewnością ważnym wydarzeniem jest 32. Europejskie Spotkanie Młodych, organizowane na przełomie roku 2009/2010 w Poznaniu przez wspólnotę z Taize. Innym wydarzeniem w którym z pewnością nie zabraknie reprezentantów naszej archidiecezji, będzie spotkanie młodych w Lednicy. Poza tym w dn. 1 maja 2010 planowana jest Ogólnopolska Pielgrzymka Kapłanów, Zakonników i Szafarzy Świeckich na Jasną Górę. Jeszcze inną propozycją jest ożywianie kultu św. Jakuba poprzez pielgrzymki szlakami Apostoła w Polsce oraz do jego grobu w Santiago de Compostela. Należy oczekiwać, że parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Głusku będzie tu pełniła rolę przewodnika.

- Na co warto zwrócić uwagę na poziomie archidiecezji lubelskiej?

- Na pewno na Centrum Kultury Jana Pawła II, które wpisuje się w dwa programy: „Otoczmy troską życie”, jak i „Bądźmy świadkami miłości”. Jak wiemy, Centrum to jestem wotum archidiecezji lubelskiej za Jana Pawła II, w tym za jego 24 letnią pracę w KUL. Położone przy ul. bp. Fulmana w Lublinie ma być nie tylko kościołem, ale i gromadzić, dokumentować i popularyzować nauczanie Jana Pawła II. Drugim ważnym wymiarem tego Centrum to budynek mieszczący medyczną rehabilitację, świetlice dla dzieci, pomoc doraźną, czyli konkretne wsparcie ludzi potrzebujących pomocy. Centrum to otoczone jest modlitwą przez wiele grup i stowarzyszeń katolickich, nawiedzających plac budowy i modlących się tam w każdym 16 dniu miesiąca. Ponadto, warto podkreślić inicjatywę Sądu Metropolitalnego w Lublinie, który przygotował informacje z przeznaczeniem dla małżeństw sakramentalnych, które są po rozwodach, których wspólnota małżeńska się rozpadła. Poszukają one zarówno zrozumienia, jak i wyjaśnienia ich sytuacji i pomocy Kościoła dla oceny tego dramatu. Odnowiony został też program przygotowania narzeczonych do zawarcia związku małżeńskiego, opracowany m.in. przez ks. Adama Lewandowskiego i prof. Marię Braun-Gałkowską. W tym roku podczas wizyty kolędowej kapłani pozostawią w odwiedzanych domach folder, zawierający szereg potrzebnych i przydatnych informacji o życiu Kościoła lubelskiego i dziełach, które prowadzi.

- Jakie wydarzenia czekają nas w 2010 r.?

- Przywołam tu tylko niektóre, na stałe obecne w kalendarzu duszpasterskim Kościoła lubelskiego. I tak, w styczniu: Dzień Judaizmu, Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, Dzień Islamu. W lutym - tradycyjnie uwaga Kościoła skierowana będzie na osobach konsekrowanych (2 - Dzień Życia Konsekrowanego) i chorych (11 luty - Światowy Dzień Chorego). Marzec upłynie pod znakiem Drogi Krzyżowej i rekolekcji. 25. obchodzony będzie Dzień Świętości Życia. Kwiecień, oprócz centralnych wydarzeń paschalnych, niesie 5. rocznicę śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II. Z uwagi na to, iż 2 kwietnia przypada w Wielki Piątek, papieskie uroczystości przeniesione zostały na niedzielę Miłosierdzia Bożego. W kwietniu obchodzić będziemy ponadto 70. rocznicę mordu w Katyniu, stąd modlitwa Kościoła obejmie również wydarzenia związane z Golgotą Wschodu. W maju, jak już wspomniałem, odbędzie się pielgrzymka kapłanów na Jasną Górę. W czerwcu mamy zakończenie peregrynacji relikwii św. Proboszcza z Ars i spotkanie kapłanów w Wąwolnicy. Lipiec znów połączy nas na uroczystościach Cudu Lubelskiego, a sierpień kojarzy się zawsze z pieszą pielgrzymką. Z kolei we wrześniu znów odbędą się uroczystości w sanktuariach w Wąwolnicy i Chełmie. Październik to Dzień Papieski, powiązany z kwestą na stypendia w ramach Dzieła Nowego Tysiąclecia oraz uroczystości na placu budowy centrum Jana Pawła II. Grudzień skupia uwagę na pomocy dzieciom (np. ORDO, czy Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom Caritas). Są także i inne kontynuowane inicjatywy, jak dzień młodzieży przypadający w Niedzielę Palmową, koncert chwały w wieczór Bożego Ciała, czy spotkania Księdza Arcybiskupa z kapłanami w okręgach duszpasterskich.