Jubileusz 50-lecia swoich święceń świętował ks. kan. Adam Nowak, długoletni proboszcz klimontowskiej parafii.
W niedzielę 22 maja na uroczystą Mszę św., sprawowaną przez dostojnego Jubilata, przybyli licznie wierni z całej okolicy, a także przedstawiciele parlamentu, władz samorządowych, stowarzyszeń i organizacji społecznych oraz wszyscy ci, którzy w tym szczególnym dniu pragnęli wyrazić księdzu Adamowi swoją wdzięczność i złożyć mu życzenia.
Przy ołtarzu obok głównego celebransa stanęło trzech jego kolegów, którzy w tym roku również obchodzą złoty jubileusz kapłański: ks. Henryk Krawczyk, ks. Andrzej Miller i ks. Antoni Barszcz. Okolicznościową homilię wygłosił ks. Andrzej Rusak, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu i zarazem duszpasterz akademicki w Instytucie Teologicznym.
Zwracając się do Jubilatów Kaznodzieja podkreślił, że 50 lat ich posługi to czas wiernego trwania w Chrystusie.
- Tobie księże Adamie dziękuję dziś za to, że pomagałeś nam, swoim uczniom, przyjaciołom, parafianom rozpoznawać Boga w pokorze, życzliwości, uśmiechu, ale także troskach i ich pokonywaniu.
Po Eucharystii, jako pierwszy życzenia księdzu Adamowi złożył dziekan dekanatu klimontowskiego ks. kan. Jan Pietrus.
- Trudno wyliczyć wszystko to, co w ciągu półwiecza Twojej posługi dotknęło płomieniem łaski tych wśród których pracowałeś i którzy powierzeni zostali Twojej kapłańskiej pieczy. Za to wszystko winni jesteśmy Ci naszą serdeczną wdzięczność - zaznaczył Ksiądz Dziekan.
Do ubiegłego roku ks. Adam Nowak był proboszczem parafii św. Józefa. Powszechnie tytułowany jest infułatem, co ma swoje umocowanie w wielowiekowej tradycji klimontowskiej, sięgającej czasów, gdy w roku 1648 biskup krakowski Piotr Gembicki wyniósł miejscowy kościół do rangi kolegiaty, a proboszczom udzielił przywileju infuły.
Pracę w Klimontowie ksiądz Adam rozpoczął w 1987 r. Wcześniej przez dziesięć lat był proboszczem parafii Zajączków k. Opoczna. Z jego inicjatywy w 1984 r. wybudowana został kaplica Matki Bożej Fatimskiej w niedalekim Mniszkowie. Jako wikariusz Ksiądz Jubilat stawiał swe pierwsze kroki kapłańskie m.in. w parafii Szewna koło Ostrowca Świętokrzyskiego, pod okiem legendarnego ks. Marcina Popiela. Na swoim prymicyjnym obrazku ksiądz Adam umieścił słowa: „On ma wzrastać, a ja mam się umniejszać”, które, jak podkreśla, stały się dewizą jego życia.
Przez blisko ćwierć wieku posługiwania w Klimontowie Jubilat doprowadził do sfinalizowania wielu niezbędnych prac konserwatorskich w obu tutejszych kościołach. Odrestaurował także XVIII-wieczny dworek infułatów. Rok temu przeszedł na emeryturę, pozostając dalej w parafii. Funkcję proboszcza objął po nim ks. kan. Henryk Hendzel.
Komunikat dla wiernych świeckich, osób życia konsekrowanego oraz duchowieństwa diecezji elbląskiej.
Kuria diecezji elbląskiej podaje do wiadomości, że biskup elbląski Jacek Jezierski, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, złożył na ręce papieża Franciszka rezygnację z pełnionego urzędu. Powodem rezygnacji jest wiek biskupa. Równocześnie biskup elbląski prosi o modlitwę w intencji wyboru jego następcy w urzędzie.
Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych
(obraz tablicowy z XV wieku)
17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską, patronkę dzieł miłosierdzia oraz bractw, stowarzyszeń i wielu zgromadzeń zakonnych. Jest świętą dwóch narodów: węgierskiego i niemieckiego.
Elżbieta urodziła się 7 lipca 1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Jej ojcem był król węgierski Andrzej II, a matką Gertruda von Andechts-Meranien, siostra św. Jadwigi Śląskiej. Ze strony ojca Elżbieta była potomkinią węgierskiej rodziny panującej Arpadów, a ze strony matki - Meranów. Dziewczynka otrzymała staranne wychowanie na zamku Wartburg (koło Eisenach), gdzie przebywała od czwartego roku życia, gdyż była narzeczoną starszego od niej o siedem lat przyszłego landgrafa Ludwika IV. Ich ślub odbył się w 1221 r. Mała księżniczka została przywieziona na Wartburg z honorami należnymi jej królewskiej godności. Mieszkańców Turyngii dziwił kosztowny posag i dokładnie notowali skarby: złote i srebrne puchary, dzbany, naszyjniki, diademy, pierścienie i łańcuchy, brokaty i baldachimy. Elżbieta wiozła w posagu nawet wannę ze szczerego srebra. Małżeństwo młodej córki królewskiej stało się swego rodzaju politycznym środkiem, mającym pogłębić i wzmocnić związki między oboma krajami. Elżbieta prowadziła zawsze ascetyczny tryb życia pod kierunkiem franciszkanina Rüdigera, a następnie Konrada z Marburga. Rozwijając działalność charytatywną założyła szpital w pobliżu zamku Wartburg, a w późniejszym okresie również w Marburgu (szpital św. Franciszka z Asyżu). Konrad z Marburga pisał do papieża Grzegorza IX o swojej penitentce, że dwa razy dziennie, rano i wieczorem, osobiście odwiedzała swoich chorych, troszcząc się szczególnie o najbardziej odrażających, poprawiała im posłanie i karmiła. Życie wewnętrzne Elżbiety było pełną realizacją ewangelicznej miłości Boga i człowieka. Wytrwałość czerpała we Mszy św., na modlitwie była niezmiernie skupiona. Wiele pracowała nad cnotą pokory, zwalczając odruchy dumy, stosowała ostrą ascezę pokuty.
Na „globalizację obojętności”, należy odpowiedzieć „globalizacją dobroczynności i współpracy”, tak aby warunki migrantów były godne - pisze papież Franciszek w książce „La speranza non delude mai. Pellegrini verso un mondo migliore” (Nadzieja nigdy nie zawodzi. Pielgrzymi ku lepszemu światu), która ukaże się we wtorek w związku z Jubileuszem 2025. Wspomina o Polsce, jako miejscu „nieograniczonego przyjmowania” Ukraińców, którzy z powodu wojny musieli opuścić swoje domy.
Ojciec Święty zaznacza, iż absolutnie konieczne jest zajęcie się w krajach pochodzenia przyczynami, które prowokują migrację (por. Orędzie na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy 2017). Papież pisze, że konieczne jest, aby programy wdrażane w tym celu zapewniały, by na obszarach dotkniętych niestabilnością i najpoważniejszymi niesprawiedliwościami było miejsce na autentyczny rozwój, który promuje dobro wszystkich, zwłaszcza dzieci, które są nadzieją ludzkości.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.