Od zeszłego roku w Panteonie Wielkich Polaków znajdują się relikwie bł. Jerzego Popiełuszki. - Teraz będziemy też miejscem kultu błogosławionego Papieża - mówi Sylwia Kabała-Prawecka, rzecznik prasowy Centrum Opatrzności Bożej. Relikwie Jana Pawła II zostaną tu przyniesione uroczyście w procesji dziękczynnej. Będzie to biały marsz dziękczynienia, w którym wezmą udział różne środowiska oraz burmistrzowie miast papieskich z całej Polski.
Relikwie bł. Jana Pawła II zostaną wniesione na ołtarz podczas Mszy św. dziękczynnej w Wilanowie, a po Eucharystii zostaną intronizowane w dolnym kościele Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie znajduje się Panteon Wielkich Polaków.

Budowlane plany

W ostatnim czasie byliśmy świadkami spektakularnych postępów na budowie. Na początku tego roku ustawiono krzyż na szczycie świątyni. - To znaczy, że mamy 100 proc. wysokości i stan surowy otwarty - mówi Kabała-Prawecka. Potężną budowlę można więc podziwiać w całej okazałości, a dodatkową zachętą jest największy na świecie portret bł. Jana Pawła II.
Choć zakończono ważny etap budowy, to jednak wydatków wciąż jest wiele. Obecnie najbardziej palącą potrzebą inwestycyjną jest zamknięcie stanu surowego. Oznacza to, że w tym roku powinny zostać wstawione wszystkie okna i przeszklenia. - Trzeba też ocieplić kopułę i pokryć ją nierdzewną blachą - wyjaśnia rzeczniczka COB. Do końca 2011 r. planowane jest również ocieplenie całej świątyni i położenie elewacji. Dopiero wówczas szara, betonowa konstrukcja nabierze ostatecznego wyglądu. - Jeszcze nie wiemy, na ile uda nam się zrealizować plany. Wiele zależy od hojności Polaków oraz ogólnopolskiej zbiórki do puszek podczas Święta Dziękczynienia. Liczy się każdy gest ofiarności - tłumaczy Sylwia Kabała-Prawecka.
Przykrycie kopuły blachą i wstawienie okien jest konieczne do tego, by mogły rozpocząć się prace nad przygotowaniem głównej ekspozycji w Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Natomiast poświęcenie świątyni, której wnętrze będzie w półsurowym stanie, planowane jest na przełom 2012 i 2013 r. Wówczas też możliwe jest otwarcie muzeum. - Mamy nadzieję, że zdążymy do końca 2012 r. Jednak jest to uzależnione zarówno od finansowania muzeum, jak i postępów prac na budowie Świątyni Opatrzności Bożej - tłumaczy dr Paweł Skibiński, dyrektor powstającego muzeum.

Przybywa pielgrzymów

Panteon Wielkich Polaków już teraz przyciąga pielgrzymów. To miejsce nazywane jest nawet Wawelem III Tysiąclecia. Od kilku lat spoczywa tu poeta ks. Jan Twardowski, legendarny kapelan Rodzin Katyńskich ks. prał. Zdzisław Peszkowski oraz pierwszy minister spraw zagranicznych III RP prof. Krzysztof Skubiszewski. - Panteon okazał się bardzo potrzebny szczególnie w 2010 r., kiedy cały nasz kraj pogrążony był w żałobie. Po katastrofie w Smoleńsku przekonaliśmy się, że miejsca, gdzie będą spoczywać wybitni Polacy, są niezbędne - mówił kard. Kazimierz Nycz. W kryptach pochowano trumny z ciałami ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego oraz trzech kapłanów: ks. inf. Zdzisława Króla, ks. Andrzeja Kwaśnika i o. Józefa Jońca. I to właśnie po tych pogrzebach do świątyni zaczęła napływać pierwsza fala pielgrzymów i turystów, którzy chcą oddać hołd ofiarom katastrofy oraz zobaczyć budowę.
Zainteresowanie świątynią wzrosło też po zeszłorocznej beatyfikacji ks. Jerzego Popiełuszki, kiedy to w procesji z pl. Piłsudskiego do Wilanowa przeszło kilkadziesiąt tysięcy wiernych. Teraz, gdy w Panteonie będzie można modlić się również przed relikwiami Jana Pawła II, zapewne ruch pielgrzymkowy jeszcze szybciej będzie się rozwijał. - Już teraz codziennie przyjeżdżają do nas zarówno zorganizowane grupy autokarowe, jak i pielgrzymi indywidualni. Zdarzają się również wspólnoty, które wraz ze swoim duszpasterzem odprawią w tym miejscu Mszę św. - mówi ks. Krzysztof Mindewicz, proboszcz parafii pw. Opatrzności Bożej w Wilanowie. - Rosnąca popularność świątyni wśród wiernych, którzy przyjeżdżają do nas z najdalszych zakątków Polski, pokazuje, że to miejsce zaczyna budzić się do duchowego życia na miarę narodowego sanktuarium.

Jedyne takie muzeum

Apogeum ruchu pielgrzymkowo-turystycznego spodziewane jest jednak dopiero po otwarciu Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Będzie to nowoczesna instytucja o charakterze narracyjnym. Do „opowiedzenia” losów głównych bohaterów zostaną wykorzystane materiały multimedialne: fragmenty audio i wideo, przestrzenie graficzne i kolorystyczne oraz płaszczyzny interaktywne, które oddziałują nie tylko na węch, ale i na gesty odbiorcy. Główna ekspozycja muzeum zostanie więc zrealizowana przy użyciu współczesnych technik wystawienniczych. Nie oznacza to jednak, że tuż obok multimediów i interaktywnej scenografii nie zobaczymy eksponatów, czyli autentycznych pamiątek po Prymasie i Papieżu. - Chcemy użyć najbardziej adekwatnych środków wyrazu. Bowiem nowoczesność wcale nie jest naszym głównym celem. Tradycyjne eksponaty uwiarygodniają opowieść, bo przedstawiają to, czym ludzie żyli naprawdę - tłumaczy dr Paweł Skibiński.
Historycy są niemal zgodni. Europa Wschodnia wyglądałaby inaczej, gdyby nie było dwóch wielkich Polaków XX wieku - Jana Pawła II i kard. Wyszyńskiego. Choć Papież ma w Polsce wiele izb pamięci, wystaw i setek parafialnych gablot, to jednak wciąż nie ma ekspozycji stałej na miarę XXI wieku, która mogłaby przyciągnąć młode pokolenia Polaków. Jeszcze słabiej wygląda przekazywanie pamięci o Prymasie Tysiąclecia, którego wkład w najnowszą historię Polski również jest nie do przecenienia. Kard. Stefana Wyszyńskiego pamiętamy bowiem głównie jako niezłomnego hierarchę, męża stanu w czasach komunistycznego totalitaryzmu. Zdecydowanie mniej mówi się o nim jako o wybitnym duszpasterzu, teologu czy intelektualiście. - My chcemy pokazać tę postać całościowo. Będzie to opowieść o Księciu Kościoła, który w swej wielkości pozostał też zwykłym, ciepłym i serdecznym człowiekiem - podkreśla Skibiński.

Ostatnia rozmowa Prymasa z Papieżem

Narracyjna ekspozycja ma przykuwać uwagę widza i wzbudzać jego emocje. Wśród najbardziej charakterystycznych etapów życia kard. Wyszyńskiego będzie przedstawiony okres internowania w latach 50. To właśnie tu będziemy mogli wejść do jego celi oraz poznać trudną codzienność. Inna wzruszająca historia przeniesie nas w czasie do roku 1981, kiedy to Prymas ostatni raz rozmawiał ze swym przyjacielem Janem Pawłem II. Charakterystyczne jest, że obaj byli wówczas przykuci do łóżek - jeden ranny po zamachu, a drugi umiera w pałacu przy ul. Miodowej. - Choć takie emocjonalne sceny pomagają skupić uwagę widza, to jednak cała ekspozycja musi zachować odpowiednie proporcje, by opowiedzieć również o tym, jak wielką rolę kard. Wyszyński odegrał w historii Polski - podkreśla dyrektor muzeum. Najważniejsza prymasowska strefa w muzeum będzie poświęcona wielkiej nowennie narodu i obchodom 1000-leciu Chrztu Polski. W tym miejscu przeniesiemy się w czasie do roku 1966 na Jasną Górę, aby razem z Prymasem Tysiąclecia wziąć udział w milenijnej pielgrzymce.
Muzeum będą zwiedzać głównie młode osoby w wieku szkolnym. Znają one Prymasa Tysiąclecia z podręczników do historii, gdzie funkcjonuje on głównie jako patron politycznej opozycji przeciwko reżimowi komunistycznemu. - Nie mamy zamiaru odejmować mu zasług w tej sferze ani zaprzeczać, że przeciwstawiał się ówczesnej władzy. Jest to jednak obraz niepełny, bo Prymas przede wszystkim był duszpasterzem, i tak chcemy go pokazać w naszym muzeum - podkreśla Skibiński. - Nie będzie to wizerunek upiększony, ale taki, w którym oddajemy mu sprawiedliwość. Dlatego też pokażemy dominujące rysy jego osobowości, które dziś są nieznane dla przeciętnego odbiorcy.

* * *

Panteon wielkich Polaków

Zapraszamy do odwiedzin Panteonu Wielkich Polaków, który jest dostępny dla zwiedzających od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-17.00 o każdej pełnej godzinie oraz w soboty i niedziele w godz. 10.00-14.00.
Niedzielne Msze św. w Panteonie odprawiane są o godz. 9.00, 12.00 i 15.00.

* * *

Ks. Krzysztof Mindewicz, proboszcz parafii pw. Opatrzności Bożej w Wilanowie
Świątynia Opatrzności Bożej funkcjonuje w dwóch równoległych sferach. Obok ogólnopolskiego wymiaru, na co dzień służy wspólnocie parafialnej, która rozrasta się z miesiąca na miesiąc. Cieszy szczególnie fakt, że mieszka u nas wiele młodych rodzin. Mamy bardzo dużo chrztów oraz dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii św. Pamiętam czasy, gdy rozpoczynano budowę świątyni, jak wokół było jedynie niezabudowane pole. Na początku działalności duszpasterskiej na Msze św. przychodziło kilkanaście osób. Natomiast teraz w niedzielnej Eucharystii uczestniczy ok. 1000 osób.
Od kilku lat prowadzona jest u nas wspólnota Drogi Neokatechumenalnej, a od zeszłego roku mamy Domowy Kościół Ruchu Światło-Życie. Coraz więcej osób bierze też czynny udział w życiu parafialnym. Ostatnio przeprowadziliśmy akcję porządkowania terenu wokół świątyni i siania trawy, na którą przyszło wiele rodzin. Nasza wspólnota wiernych zaczyna więc żyć normalnym parafialnym rytmem.