Staroźreby położone przy dawnym szlaku prowadzącym z Płocka do Królewca należą do tych miejscowości, w których co jakiś czas zatrzymywała się historia. Ślad, który po niej pozostał jest ważny nie tylko dla kultury i historii samych Staroźreb, ale również dla kultury i historii Mazowsza oraz całego kraju.
Straszny dwór
Reklama
Dwór dla Onufrego i Ludwiki Bromirskich wg projektu Hilarego
Szpilowskiego wybudowano na początku XIX w. W tym czasie dominującym,
ale nie jedynym wzorcem architektonicznym, do którego najczęściej
odwoływano się w projektach artystycznych, była sztuka klasyczna.
Taką formę ma również pałac w Staroźrebach. Szpilowski w okolicach
Płocka wybudował wiele budowli klasycystycznych, w tym pałac w Studzieńcu
k. Słubic.
Najbardziej charakterystycznym elementem takiego dworu
jest centralnie umieszczony portyk zbudowany z trójkątnego tympanonu
wspartego na czterech kolumnach. Ten styl był propagowany przez najwybitniejszych
architektów epoki, m.in. przez Sylwestra Zawadzkiego i Jakuba Kubickiego.
W ten sposób narodził się dwór polski, nieodłączny element
naszego krajobrazu, naszej historii i kultury. Przetrwał czas okupacji
niemieckiej. Po 1945 r. dworom wydano cichą wojnę. Powolutku znikały
z naszego krajobrazu. Wycinano stary, najczęściej unikalny drzewostan
w parkach - wystarczy przytoczyć piękny i ważny pałac w Studzieńcu,
po którym pozostała tylko kamienna grota ze źródłem Matki Bożej z
Lourdes. Dwór w Staroźrebach również daleki jest od czasów swojej
świetności. A przecież dwór to też polska tradycja.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W awangardzie
Obecna świątynia w Staroźrebach pw. Aniołów Stróżów została
wybudowana w latach 1855-58 sumptem miejscowej dziedziczki, Anieli
z Porczyńskich Bromirskiej, wg projektu architekta Józefa Górskiego.
Budowę dokończył architekt Wojciech Bobiński, który zaprojektował
wieżę. Jest to neoromański, nieotynkowany kościół ceglany. Takie
świątynie z niemiecka określano jako budowle typu "Rohbau" (dosł.
surowa budowla)
Kościół ten jest jednym z najważniejszych, jakie wzniesiono
na terenie ówczesnego Królestwa Polskiego. Jego znaczenie polega
na tym, że w czasie, kiedy świątynię budowano, należała ona do budowli
najnowocześniejszych i awangardowych. W tym momencie na terenie Polski
rozpoczęła się ekspansja ceglanych, nieotynkowanych kościołów, których
wspaniałym ukoronowaniem były tzw. wiejskie katedry, takie jak w
Bielsku czy Ligowie.
Drugą świątynią typu "Rohbau" był kościół pw. św. Floriana
w pobliskim Radzanowie, zaprojektowany przez Antoniego Arkadiusza
Chmielińskiego i wybudowany w latach 1859-61; ostatnio otynkowany,
zatracił swój artystyczny wyraz.
W drodze po wolność
6 sierpnia br. przypada 95. rocznica słynnej akcji napadu pod
Staroźrebami na konwój carski dokonany przez bojowników Polskiej
Partii Socjalistycznej - Frakcja Rewolucyjna. W jej trakcie zginął
dowódca bojowców Jan Kochanowski, którego imieniem nazwano w Płocku
jedną z ulic. Akcja ta należała do wielu tego rodzaju działań przeprowadzonych
przez PPS - FR na terenie byłego Królestwa Kongresowego. Były one
kontynuacją zbrojnej walki o niepodległość, kontynuacją walki z czasu
Powstania Listopadowego i Powstania Styczniowego. Jednym z przywodców
PPS - FR i uczestników tych działań był Józef Piłsudski. To na bazie
tej części Polskiej Partii Socjalistycznej i jej ideałów powstały
Legiony Polskie, które stały się synonimem odzyskanej wolności w
1918 r.
Dzieje Polski to nie tylko bitwa pod Grunwaldem czy dzieje
Wawelu, to też dzieje Małych Ojczyzn, z których jak z cegiełek zbudowana
jest nasza wielka i bogata historia narodowa. Publikacja, która nam
tę historię przybliża, na której stronach został zatrzymany historyczny
czas Staroźreb, to książka ks. Michała Mariana Grzybowskiego i Witolda
Banasiaka Staroźreby - z dziejów parafii i gminy, wydana w 2000 r.
przez proboszcza parafii w Staroźrebach - ks. kan. Lucjana Rawę,
wójta gminy Staroźreby Józefa Stradomskiego oraz Radę Gminy z jej
przewodniczącą Ewą Grażyną Dymek.
Fotografie zaczerpnięto z książki "Staroźreby, z dziejów
parafii i gminy".