Drodzy Bracia i Siostry,

Wśród różnych inicjatyw i programów Roku Świętego odbyły się obchody Jubileuszowe w naszej przemyskiej metropolii, które stały się modlitewnym dziękczynieniem za narodzenie Jezusa - Odkupiciela, ale i formą przepowiadania Ewangelii zbawienia. Wspólna manifestacja wiary zawiera każdorazowo nawoływanie do rozpoznania obecności Pana we wspólnocie oraz apel o czyny z wiary.

W uroczystościach w Przemyślu wzięli udział samorządowcy z całej archidiecezji oraz delegacje grup synodalnych z każdej parafii. Ta obeccność była wyrazem szacunku do świeckich oraz zaufania, że i w dalszym ciągu nie zawiodą Chrystusa i Kościoła. Liczymy bowiem na ich pomoc i zaangażowanie w życie społeczne, w duchu chrześcijańskiej odpowiedzialności. Przekazaliśmy Wam także księgę uchwał synodalnych. Był to symbol powierzonych zadań i nadziei, że wszyscy - księża, zakony i świeccy - będą czytać postanowienia naszego Synodu, poznawać je i wprowadzać w życie. (Książkę tę można nabyć w księgarni "Roma" w Przemyślu, w Kurii lub zamówić u księdza proboszcza).

Dzisiaj chciałbym powiedzieć parę słów o rozpoczynającym się Tygodniu Miłosierdzia, który w Roku Jubileuszowym ukazuje to, co najważniejsze, a mianowicie Odkupienie jako szczyt i źródło miłosierdzia.

Tak! Chrystus ujawnił nam prawdę o Bogu. Zaskoczył wszystkich miłością Ojca, a niektórych nawet zgorszył, bo ciężko im uwierzyć, że "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" (J 3, 16).

Nie chcemy zginąć, chcemy mieć życie wieczne i dlatego wierzymy w miłość Boga, wierzymy w Jezusa Bożego Syna, wierzymy we wszystko, co nam objawił.

Św. Faustyna, kanonizowana w tym roku przez Jana Pawła II spisywała w swym dzienniczku objawienia Pana Jezusa mówiącego o miłosierdziu wobec każdego człowieka. W roku 1933 zapisała: "Największą miłość i miłosierdzie poznaję we Wcieleniu Słowa, w Jego odkupieniu, bo ten przymiot jest największy w Bogu (Dz. nr 180).

Czy można stąd wyciągnąć jakieś praktyczne wnioski? Tak, można i to bardzo pocieszające. Po pierwsze: niech każdy dowie się, że "Bóg jest Miłością" (1 J 4, 8), więcej, że jest Miłosierdziem! Niech każdy, nawet największy grzesznik, modli się o łaskę nawrócenia i ufa Jezusowi. Nie zginie!

Kościół niestrudzenie przypomina, że "Krzyż stanowi największe pochylenie się Bóstwa nad człowiekiem... jakby dotknięcie odwieczną miłością najboleśniejszych ran ziemskiej egzystencji człowieka, wypełnienie do końca mesjańskiego programu Chrystusa" (Jan Paweł II, DM 8).

Drugim wnioskiem z prawdy o miłosierdziu Boga jest potrzeba konkretnych znaków, czynów miłości, współczucia i miłosierdzia w życiu chrześcijan, w życiu codziennym: "Jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą" mówi Pan Jezus w Ewangelii (Mt 7, 2). Pan Jezus zdumiewa nas jeszcze jednym stwierdzeniem: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40).

Powiedzmy szczerze: bez miłości trudno byłoby żyć człowiekowi. Dobroć jest promieniem miłości. Na szczęście, doznajemy jej na każdym kroku od Pana Boga, od Matki Najświętszej i od wielu ludzi. Okazujmy ją także innym. Okazujmy ją na co dzień. Wtedy lżej i łatwiej będzie ludziom. Nienawiści i niechęci strzeżmy się zawsze. Szczególnie wobec ludzi o innych poglądach politycznych, społecznych czy religijnych. Oni też są dziećmi Jednego Ojca, a każdy człowiek otrzymał przywilej wolnej woli. Nie pogardzajmy nikim, zwłaszcza w czasie bliskich wyborów prezydenckich. Okażmy miłość do naszej Ojczyzny, obejmując ją modlitwą.

Mam jeszcze kilka spraw do przekazania:

Ksiądz Kardynał z Krakowa prosił wszystkie parafie o pomoc na budowane przez Siostry i jego archidiecezję sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Na ile nas stać wesprzemy w tym Tygodniu Miłosierdzia zarówno Siostry z Krakowa, jak i dzieła Caritas naszej archidiecezji, zwłaszcza, że w Przemyślu prowadzony jest remont Centrum Charytatywnego z kuchnią i zapleczem dla biednych dzieci. Prowadzić je będą Siostry Służebniczki Starowiejskie. Dlatego, na zakończenie Tygodnia Miłosierdzia w przyszłą niedzielę zbierzemy do puszek ofiary po każdej Mszy św.

Dzisiaj natomiast, jak w każdą pierwszą niedzielę miesiąca, proszę Was o szczerą, choćby niewielką ofiarę na Seminarium Duchowne w Przemyślu. Prowadzimy w starym budynku od kilku lat remonty. Wymieniono już stropy, posadzki, wykonano nowe łazienki. Teraz okazało się koniecznym wymienić cały system ogrzewania. Przez te lata wielu nam pomagało, ufam, że zawsze Seminarium może liczyć na modlitwę o świętość kapłanów i na ofiarną, różnoraką pomoc. Zresztą, do kogóż pójdę w tej sprawie jak nie do naszych diecezjan i księży (a to jest też okazja do miłosierdzia) .

Do niektórych parafii dojadą z tym apelem klerycy i przeczytają ten mój list, ale o pomoc proszę wszystkich. Z radością też informuję, że pierwszy rok studiów rozpoczęło 35 alumnów.

Drodzy Bracia i Siostry, rozpoczynamy dziś różańcowy miesiące październik. Niech każdy diecezjanin modli się na różańcu codziennie, niech napełni się tą modlitwą każdy kościół, kaplica i każdy dom. Odmawiajcie Różaniec wynagradzający za grzechy i błagalny o Boże miłosierdzie dla ludzi i dla świata, jak o to prosiła Najświętsza Maryja Panna dzieci fatimskie.

Pomódlcie się też i za mnie, i przyjmijcie moje błogosławieństwo, którym codziennie Was obejmuję w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Wasz Arcybiskup