Peregrynacja obrazu Chrystusa Miłosiernego
Obraz Miłosierdzia Bożego wraz z relikwiami św. Faustyny przybył
do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zgłowiączce 2 czerwca
w niedzielę, w godzinach popołudniowych. Został przewieziony ze Świerczyna
pod opieką proboszcza tamtejszej parafii św. Mateusza - ks. Franciszka
Zygadlińskiego i przez niego przekazany parafianom. Obraz i relikwie
w kościele powitały dzieci, młodzież, rodziny i proboszcz parafii
- ks. Jerzy Mętlewicz. Następnie została odprawiona uroczysta Msza
św., podczas której kazanie wygłosił o. Roman Wit, przeor klasztoru
Ojców Paulinów w Brdowie.
Podczas tych szczególnych dni nawiedzenia i łaski kościół
stał się Wieczernikiem, gromadzącym u stóp Jezusa Miłosiernego tych,
którzy pragnęli zaczerpnąć Bożej mocy i siły na dalsze dni. Jako
rekolekcjonista,o. R. Wit prowadził duchowo parafian, przybliżał
im orędzie o Bożym Miłosierdziu, przekazane przez św. s. Faustynę
Kowalską i zapisane w jej Dzienniczku, zachęcał do odmawiania Koronki
do Bożego Miłosierdzia, ukazywał moc tej modlitwy, która jest "skutecznym
środkiem na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego, wielkim wołaniem
o pomoc Bożą w naszych słabościach i skłonnościach do grzechu".
Podniosłym przeżyciem natury religijnej było dla wiernych
błogosławieństwo relikwiami św. s. Faustyny, jakiego o. Wit udzielił
rodzinom, prosząc przez jej wstawiennictwo Boga, aby cechy Świętej
przenikały życie rodzinne wspólnoty parafialnej.
Punktem kulminacyjnym rekolekcji był sakrament pojednania,
do którego przystąpiła duża liczba wiernych. Kończące każdy dzień
rekolekcji Apele Jasnogórskie również gromadziły dość pokaźną grupę
parafian. Wierni przynosili z sobą na Apel jednego dnia obraz Jezu,
ufam Tobie, drugiego - krzyże, jeszcze innego - świece. Po powrocie
do domów błogosławili rodziny i zanosili światło Chrystusa, by przypominało
każdemu z domowników o tym, że winniśmy być światłością świata.
W środę 5 czerwca Mszy św. na zakończenie peregrynacji
obrazu przewodniczył bp Stanisław Gębicki. Uczestniczyło w niej wielu
kapłanów z dekanatu lubranieckiego z dziekanem ks. prał. Józefem
Osickim, ongiś proboszczem parafii Zgłowiączka. Byli też księża m.in.
z dekanatu izbickiego z tamtejszym dziekanem ks. prał. Stanisławem
Maćczakiem, z dekanatu lipnowskiego - z dziekanem ks. prał. Franciszkiem
Cieślakiem, a także z Włocławka, na czele z gwardianem klasztoru
Ojców Franciszkanów - o. Józefem Kiełbasą. Wśród wiernych byli nauczyciele
i uczniowie Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki z pocztem
sztandarowym. Pod sztandarem przybyli też druhowie z Ochotniczych
Straży Pożarnych. Nie zabrakło członków asysty w strojach ludowych.
Podczas Liturgii rodziny z parafii złożyły na ręce Księdza Proboszcza
własnoręcznie wykonane akty zawierzenia.
Po Komunii św. rozpoczęła się ceremonia pożegnania obrazu
i relikwii przez dzieci, młodzież, rodziny i Księdza Proboszcza,
który powiedział m.in.: " Któż zdoła pojąć to, co dokonało się w
sercach spracowanego kujawskiego ludu, który na głos dzwonów przerywał
pracę i gromadził się w świątyni, by szeptać sercem i ustami: ´Miej
Miłosierdzie dla nas i całego świata...´.
Na zakończenie Mszy św. słowo wygłosił bp S. Gębicki.
Wezwał wiernych do gorliwości i pełnego zawierzenia Jezusowi Miłosiernemu,
do odwagi dawania świadectwa o Chrystusie każdego dnia. Rozpoczął
się czas - mówił Ksiądz Biskup - wprowadzania w życie każdego z parafian,
w życie osobiste oraz rodzinne, orędzia o Bożym Miłosierdziu.
Skończyły się niezapomniane dla wspólnoty dni, których
atmosfera udzielała się także przejeżdżającym przez parafię, bowiem
wystrój domów, oświetlone obrazy w oknach, pięknie udekorowane kapliczki
przydrożne mówiły o czymś niezwykłym, co jest udziałem tego miejsca.
Oby dzieło, rozpoczęte z Bożą pomocą w ludzkich sercach, trwało nieustannie
i wydało wspaniałe owoce.
Spotkanie po 19 latach
Wydarzenie, mające miejsce we wtorek 11 czerwca br. w parafii
pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zgłowiączce, było ważne
dla wielu osób, zwłaszcza dla księży, którzy przybyli tu na zjazd
z okazji 19-lecia przyjęcia święceń kapłańskich. Uroczystości przewodniczył
bp Roman Andrzejewski, który w latach seminaryjnych był ich profesorem
i wychowawcą.
11 czerwca 1983 r., w wigilię Zesłania Ducha Świętego
w bazylice katedralnej we Włocławku ówczesny rektor Wyższego Seminarium
Duchownego - ks. Franciszek Jóźwiak przedstawił biskupowi włocławskiemu
Janowi Zarębie 14 diakonów, którzy następnie z jego rąk przyjęli
święcenia kapłańskie.
Po 19 latach w kościele pw. Narodzenia Najświętszej Maryi
Panny pod przewodnictwem bp. R. Andrzejewskiego zanieśli oni uroczyste
Te Deum. Mszę św. celebrowali: ks. Henryk Krawczyk, ks. Paweł Kubiak (
diecezja kaliska), ks. Stanisław Manios, ks. Jerzy Mętlewicz, ks.
Ryszard Nowicki, ks. Piotr Obolewski, ks. Wojciech Przybylski (diecezja
kaliska), ks. Władysław Waszak, ks. Jan Witkowski, ks. Jan Henryk
Witkowski (diecezja kaliska). Duchowo łączyli się z nimi ks. Telesfor
Kowalski i ks. Kazimierz Bidziński, pracujący zagranicą, ks. Andrzej
Walczak i ks. Andrzej Klauze. W dziękczynienie włączył się także
ks. Jacek Kwaśniewski, który zwolna wraca do zdrowia po wypadku samochodowym.
Homilię wygłosił bp R. Andrzejewski. Przypomniawszy ceremoniał
święceń, zwrócił uwagę na posługę kapłana we współczesnych realiach
i na potrzebę dawania świadectwa życiem i pracą. Na zakończenie Mszy
św. Ksiądz Biskup podał krótką, serdeczną charakterystykę osobową
każdego z Księży Jubilatów. Równie serdecznie zwrócił się do ks.
Kwaśniewskiego i jego rodziców, dziękując za troskę i trwanie przy
synu.
W obchody włączyli się także parafianie, a zwłaszcza
uczniowie Szkoły Podstawowej w Zgłowiączce i Gimnazjum Publicznego
w Siemnówku, przygotowując okazjonalny montaż słowno-muzyczny. Na
zakończenie uczniowie wręczyli Księżom Jubilatom wiązanki kwiatów.
Dopełnieniem uroczystości było spotkanie koleżeńskie
na plebanii. Wspominano czasy seminaryjne, wspaniałych profesorów,
pierwsze parafie, pierwszych proboszczów i pierwsze wikariaty...
Ksiądz Biskup podarował każdemu z księży swą najnowszą książkę Pleni
omnes sunt libri... Sto lektur Biskupa Romana, opatrzoną dedykacją.
Pomóż w rozwoju naszego portalu