Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Dzisiaj polski głos z Wołynia. Wierzymy przecież, że dusza jest nieśmiertelna, a czas jest Boży - nieskończony. W tym czasie to, co było wczoraj, nie umarło - trwa. I będzie trwać.
W radosnym rytmie mazurka - fragment Wiązanki Kresowej, wiązanki tęsknoty. A skomponowały ją w Londynie Irena Orłowska i Barbara Czajkowska ze śpiewaczego „Zespołu 316”, utworzonego w 1979 r. przez kombatantki, Ochotniczki 316. Kompanii Transportowej Pomocniczej Służby Kobiet w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Wspomnienie: „Dziewczęta pochodzące z Polskich Kresów Wschodnich, z zsyłek i więzień sowieckich dotarły do Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa...” - to słowa Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego w przedmowie do pięknego albumu wspomnień „Zespołu 316” - Mundur miałyśmy zielony. Wspaniałe Polki, które walczyły o wolność Ojczyzny, teraz śpiewają jej najpiękniejsze piosenki.
Pełna uśmiechu piosenka o Wołyniu. Cząstka Tajemnicy Radosnej tej pięknej krainy. I jest Tajemnica Bolesna. Jej cząstką jest Psałterz z Porycka - wiersz poety rodem z Lubomla na Wołyniu, duchowego przewodnika po Kresach, Krzysztofa Kołtuna.

Psałterz z Porycka

Krzysztof Kołtun

Zajaśniał ołtarz przedziwnie
- ucichł wiatr...
Szept Aniołów słyszały dzieci,
uśmiechając się do matek.
Zakołysały się sklepienia w oczach,
które dostrzegły karabiny.

Zaszumiało w głowie - ból,
ciepło w skroniach,
krew po twarzy spłynęła stróżką.
Z ołtarza zestrzelony krzyż
runął i uderzył w ramię
- wszystko w oczach płonie,
a wkoło - dzieci.

Zachwiała się - nie upadła,
trzymając się chorągwi
- wokół wszyscy padają,
wołyńskie snopy
na żniwną ścierń.
Dzieci troje -
z jękiem do nóg się kuliły.
Nie upadła
- przyciskając Psałterz do serca.

W postscriptum Krzysztof Kołtun pisze: „...stare księgi i psałterze, przechowywane w kościołach, czytano w dni szczęśliwe, jak i w godzinę trwogi. Wspomnienie Psałterza rozpalało wiele serc. Pozostanie w pamięci Kresowian”. I przypomnienie Andrzeja Kaczyńskiego: „11 lipca 1943 r. UPA zaatakowała równocześnie 167 miejscowości i zamordowała wszystkich Polaków, których zdołała dosięgnąć, nie wyłączając starców, kobiet ani dzieci, zrabowała ich mienie ruchome, a zabudowania spaliła... Nocą bojówki ukraińskie otoczyły polskie wsie. Rano zaatakowały. W Porycku (obecnie Pawliwka), Kisielinie, Chrynowie, Krymnie i Zabłoćcach zabijano Polaków zgromadzonych w kościołach na niedzielnej Mszy św. Świątynie i plebanie spalono wraz z ukrytymi w nich ludźmi. W Porycku zamordowano prawie wszystkich - ponad 200 osób”.
Wiersz Krzysztofa Kołtuna zawarty jest w najnowszym tomiku poezji - Psałterz z Porycka, ilustrowanym dawnymi i nowymi fotografiami Wołynia: domów, kościołów i ludzi. Ten piękny tomik można zamówić u autora (15 zł). Adres Krzysztofa Kołtuna: ul. Katedralna 15/2, 22-100 Chełm.
9 czerwca Studenckie Koło Badań Społecznych działające przy Zakładzie Socjologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie zorganizowało pod patronatem Prezydenta Częstochowy Tadeusza Wrony i Rektora WSP Janusza Berdowskiego otwartą dla wszystkich konferencję naukową Dawne Kresy Wschodnie w świadomości młodego pokolenia Polaków. Studenci przygotowali też aukcję wspaniale zaprojektowanych cegiełek w formie tradycyjnej i ceramicznych płaskorzeźb - na POMOC DLA POLSKIEGO RADIA LWÓW.
Niech żyje Radio Lwów! Niech żyją nasi studenci!