G. L. Flanagan:
„Dziecko rozpoczyna życie jako pojedyncza komórka, mniejsza od kropki na końcu tego zdania (...). Po połączeniu jądra plemnika z jądrem jaja rozpoczyna się konfrontacja informacji genowych (...). Zostają zdeterminowane m.in. płeć, kolor oczu, włosów i skóry, rysy twarzy, budowa ciała, tendencja do wysokiego lub niskiego wzrostu, krzepkie zdrowie lub skłonność do pewnych chorób (...).
W czwartym tygodniu dziecko mierzy już ponad pół centymetra. Ma główkę, tułów i zawiązki górnych kończyn. Przy końcu pierwszego miesiąca cały zarodek jest już ukształtowany, posiada głowę z zawiązkami oczu, uszu, ust. Mózg (...) wykazuje wyraźnie specyficzne cechy ludzkie. Istnieją już pierwotne nerki, wątroba, przewód pokarmowy (...), naczynia krwionośne i serce”.
(G. L. Flanagan, Dziewięć pierwszych miesięcy życia, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1973, s. 19)

Prof. dr med. J. Lejeune (kierownik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. R. Descartesa w Paryżu):
„Dzięki nadzwyczajnemu postępowi techniki wtargnęliśmy do prywatnego życia płodu (...). Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu powstała nowa istota ludzka, nie jest już sprawą upodobań czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym”.
(Za: miesięcznik Wiedza i Życie, nr 11, 1986, s. 8)

Prof. dr hab. n. med. J. Roszkowski (członek-współzałożyciel Międzynarodowego Towarzystwa Ginekologicznego, członek Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie):
„Życie człowieka nie zaczyna się z chwilą narodzin, ale od momentu poczęcia”.
(Za: miesięcznik Pielęgniarka i Położna, nr 12/1988, s. 15)