Wydawało się, że sondażowy faworyt wyborów prezydenckich, Włodzimierz Cimoszewicz, niezagrożony dostanie się do drugiej tury wyborów. Przypomnę, że kiedy wiosną zapowiedział odejście z polityki - rozważał jedynie możliwość kandydowania na urząd prezydenta - już prowadził z ponad 30 proc. poparciem. Celowo odwlekana, a jednocześnie starannie już przygotowywana kampania prezydencka przynosiła mu wysoką premię. W czerwcu jeszcze bardziej wzrosło mu poparcie, gdy podczas pierwszego przesłuchania przed Sejmową Komisją Śledczą ds. Orlenu zachował się arogancko, demonstracyjnie wychodząc z sali. Pamiętamy, że arbitralnie zażądał wówczas wykluczenia z komisji aż 7 posłów, zarzucając im, że nie są bezstronni i reprezentują jego konkurentów do prezydentury. Być może lewicowemu elektoratowi, a także niezdecydowanym wyborcom spodobało się, że w ten sposób utarł nosa szczególnie zadziornym prawicowym członkom komisji. Ci jednak nie dali za wygraną. 30 lipca marszałek W. Cimoszewicz stanął powtórnie przed orlenowską komisją. Teraz najnowsze sondaże dają mu co najwyżej trzecie miejsce (dawne 35 proc., wg OBOP, spadło do 18 proc.). Co się stało, że „bezpartyjny kandydat”, ostatnia nadzieja SLD, „laleczka Barbie postkomunizmu” - jak nazwał W. Cimoszewicza Ludwik Dorn - traci powoli szansę na wejście do drugiej tury wyborów?
Społeczeństwo potrafi wybaczyć brak kultury, butę i arogancję, cynizm…, kiedy jednak idzie o pieniądze, wszyscy są zgodni: dość afer. A wygląda na to, że marszałek nie ma czystej hipoteki. Konkretnie, Prokuratura Okręgowa w Warszawie musi rozważyć doniesienie Sejmowej Komisji Śledczej ds. PKN Orlen w sprawie złamania prawa w obrocie akcjami przez marszałka Sejmu W. Cimoszewicza. O co chodzi? Podczas przesłuchania wyszło na jaw, że marszałek zakupił w 2000 r. akcje Orlenu na zlecenie córki i zięcia mieszkających w USA. Oni przekazali mu ok. 100 tys. dolarów na zakup akcji, na resztę środków marszałek wziął kredyt bankowy. Cały zysk ze sprzedaży akcji w styczniu 2002 r. przekazał córce i zięciowi - wyjaśniał Cimoszewicz, nie przedstawiając komisji żadnych dowodów, że tak właśnie wszystko się odbyło.
Posłowie zastanawiali się, czy pieniędzy otrzymanych od rodziny nie należało traktować jako pożyczki? To wymagałoby rejestracji i uiszczenia opłaty skarbowej, czego Cimoszewicz nie zrobił. Co więcej, zbył akcje krótko przed zatrzymaniem prezesa Orlenu Andrzeja Modrzejewskiego, co mogło skutkować spadkiem ich cen. Komisja dociekała, czy marszałek coś wiedział o planach zatrzymania prezesa koncernu? Marszałek starał się za wszelką cenę udowodnić nie tylko posłom, ale całemu społeczeństwu - przesłuchanie odbywało się przed kamerami telewizyjnymi - że można nie umieszczać w zeznaniach majątkowych akcji o wartości 500 tys. zł, jeśli pieniądze pochodziły z kredytu bankowego lub otrzymało się je od córki. Uważał również, że można nie wykazywać zysku o wartości ok. 100 tys. zł ze sprzedaży akcji, jeśli tylko cały dochód przekaże się swoim dzieciom przebywającym za granicą. Gdyby nawet te działania uznać za zgodne z prawem, to należałoby marszałkowi postawić zarzut braku uprawnień doradcy inwestycyjnego, skoro w cudzym imieniu dokonywał transakcji zakupu i sprzedaży akcji. Gdyby tak postąpił zwykły śmiertelnik, miałby dawno do czynienia z urzędem skarbowym. Marszałek Sejmu, były minister MSZ, były premier, doktor praw… chyba powinien wiedzieć, że postępuje niezgodnie z prawem! Dlatego komisja, nie dając wiary zeznaniom marszałka, złożyła doniesienie do prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa - fałszywego wypełnienia deklaracji majątkowej.
Ale nie tylko tym „wsypał się” kandydat na prezydenta. Został złapany na niewiedzy o bezpieczeństwie energetycznym kraju. Na pytanie, ile procent ropy w Polsce pochodzi z Rosji, W. Cimoszewicz pomylił się o 45 proc. To tłumaczyłoby go, że będąc premierem, nie wiedział o budującej się na polskim rynku paliwowym dominującej pozycji spółki J&S, założonej przez dwóch ukraińskich muzyków. To oni przejęli niemal całość kontraktów na dostawę rosyjskiej ropy, odsuwając od tego państwowe przedsiębiorstwo CIECH. W. Cimoszewicz był też przez jakiś czas jako szef MSZ w radzie nadzorczej państwowej spółki BMC, handlującej także ropą (zbyt późno zrzekł się członkostwa w radzie nadzorczej tej spółki).
Takie postępowanie kandydata na prezydenta - kiedyś ministra sprawiedliwości w rządzie SLD kierującego akcją „czyste ręce”, oskarżającego innych o łamanie prawa - jest sygnałem alarmowym dla wyborców, czy jako prezydent będzie kierował się prawem. Żyjemy na szczęście w demokratycznym państwie prawa, i chociaż nasze życie publiczne pełne jest fałszu i hipokryzji, to jednak zawsze istnieje możliwość oczyszczenia go. Wyborcom daje ją udział w głosowaniach i mądry wybór. Należy więc nie tylko czytać wyniki sondaży, pytać polityków o programy, o stosunek do idei IV RP, o nowe instytucje, które trzeba powołać, o reformy, o sprawy międzynarodowe… Trzeba także poznać czyjś rodowód, dowiedzieć się, czy reprezentuje tradycję niepodległościową czy postkomunistyczną, jakie ma poglądy na rodzinę i ochronę życia, na sprawy gospodarcze oraz ideowe, jakie ma cnoty i wady, czy jest człowiekiem uczciwym, pracowitym i moralnym… Taka będzie Polska, jaką ją urządzimy. Nie musi to być Polska rozbita duchowo i fizycznie. Jest szansa, aby wybory parlamentarne i prezydenckie uładziły nasze życie gospodarcze, społeczne, polityczne, kulturalne, duchowe.