Tak trudno w XXI wieku żyć według X przykazań. Tak ciężko żyć w zgodzie z własnym sumieniem i wyznawanymi wartościami. Nie umiemy upominać naszych dzieci, które żyją bez sakramentu ślubu, w tzw. „wolnym związku”. Udajemy, że nam to nie przeszkadza lub że tego nie widzimy. Często mówimy: „Takie czasy, co robić, przecież tak naprawdę nic złego się nie dzieje”. Ale czy pamiętamy, że wina grzechu młodych obarczy również rodziców?

Jezu, przepraszm Cię, że nie chce być Twoim odważnym i wiernym uczniem. Przepraszam, że nie dbam o to, by moja rodzina żyła według chrześcijańskich zasad i, za moją obojętność wobec Ciebie.

Stacja IX: Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem

,,Dusze nasze poniżone w prochu, nasze łono przywarło do ziemi”

Nikogo nie obchodzę – oprócz Ciebie, Panie Jezu. Upadłeś ze zmęczenia, a może ktoś Cię popchnął, chciał Ci dokuczyć… Ludzka obojętność i oziębłość powodują, że brakuje sił. Upadek jest bolesny i dotkliwy, bo tracimy wiarę w drugiego człowieka…

Przepraszam Jezu, że gdy znajdę się w kryzysowej sytuacji to nie szukam w sobie siły, by wstać i walczyć od nowa. A za wszelkie niepowodzenia obwiniam właśnie Ciebie.

Stacja X: Pan Jezus z szat obnażony

,,Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze”

Jak dobrze jest czasem kogoś upokorzyć, podłożyć mu nogę, by tylko się potknął i zaliczył ten przysłowiowy upadek. Nie raz zdarzyło nam się kogoś upokorzyć publicznie, a nawet wyśmiać. Może na początku nie myśleliśmy o tym, że takim zachowaniem szkodzimy tylko sobie. Nie bądźmy materialistami walczącymi o ,,tkaną tunikę”, ale zawieśmy sobie wyżej poprzeczkę, walcząc o czyste i wrażliwe sumienie, bo to ono jest wewnętrznym sanktuarium,w którym słyszymy głos Boga.

Przepraszm Panie za to, że jestem materialistą i nie rozkumiem, że szata to tylko przenośnia naszego ziemskiego życia, która kiedyś się podrze, wypłowieje i zniknie. Zapominam, żeto sumienie będzie kluczowym narzędziem przed niebiańską bramą.

Stacja XI: Pan Jezus do krzyża przybity

,,Przybywszy na miejsce, zwane Golgota, ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej stronie, drugiego po lewej"

Gwoździe, które zadawały tak wielki ból, to przede wszystkim grzechy ludzkości, to moje i twoje zaniedbania. Czy kiedy idziesz do spowiedzi, nie skupiasz się tylko na „wyuczonych” grzechach? Grzechy główne, grzechy cudze, czy wiem jak one brzmią? Czy jestem świadomy, że one też mocno bolą, gdy krzyżuję nimi Zbawiciela?

Przepraszam Panie, że zaniedbuję sakrament pokuty i pojednania, że moja spowiedź wynika z przymusu i, że mówiona tak szybko moje gzechy, by nikt ich nie zrozumiał, bo tak bardzo boję się oceny i zapominam, że przecież to Ty jesteś Miosiernym Ojcem.

Stacja XII: Pan Jezus na krzyżu umiera

"Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Po tych słowach wyzionął ducha”

Wykonało się. Odszedł. Zaufał do końca Ojcu. Był wierny i ukochał wszystkich ludzi. Ta stacja to już prawie koniec Drogi Krzyżowej. To ona opisuje odejście Boga, ale też człowieka, który zniżył się do ludzkiej postaci, a myśmy tego nie docenili i wyszydzili Go. Jak bardzo chcemy być bogami swego życia...Chciejmy stawać się lepsi – nie po to by, nam było przyjemniej, ale dlatego, by służyć innym.

Przepraszam Panie, że spoglądając na krzyż nie doceniam tego, co dla mnie uczyniłeś.

Stacja XIII: Pan Jezus zdjęty z krzyża

,,Niewiasto, oto syn Twój”

W tej stacji uczmy się od Maryi bezgranicznej ufności wobec planów Bożych. Pamiętajmy, że chodź czasem mamy dla siebie inną drogę, która wydaje nam się doskonalsza, to nie zapominajmy że ta Boska droga jest dla nas lepsza,przede wszystkim bezpieczniejsza. Jeżeli tylko będziesz chciał, to odkryjesz na niej tak niesamowite rzeczy i Twoja radość będzie ogromna, bo Bóg chce, byś był szczęśliwy i każdego dnia kochał Go co raz mocniej. A czy Ty jesteś na to gotów?

Jezu naucz mnie, zaufania wobec Twojego planu Zbawienia, jaki masz dla mnie. Chcę każedgo dnia wołać - Jezu ufam Tobie!

Stacja XIV: Pan Jezus do grobu złożony

„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”

Grób. Cisza. Milczenie. Zatrzymanie. Wzruszenie. Tych słów nie trzeba wyjaśniać nikomu. Często stojąc przed grobem jesteśmy zapłakani i wtedy uświadamiamy sobie, że ziemskie życie też ma swój koniec. Ale czy musiała się zdarzyć tak drastyczna historia jak ta, byś zrozumiał, że czas zacząć żyć inaczej, lepiej, byś każdego dnia mógł, powiedzieć: ,,Panie Jezu, dziękuję Ci, że moje zachowanie wywołało radość na twarzy moich bliskich, za to, że byłem pożytecznym narzędziem w Twoich rękach?”

Proszę Panie, pozwól mi zmieniać moje serce nie tylko podczas Wielkiego Postu,ale codziennie.

Niech słowa św. Jan Paweł II będą wskazówką, która może być warta Twojej wieczności:,,Wczoraj do ciebie nie należy. Jutro niepewne... Tylko dziś jest twoje”.

Podziel się cytatem

INTENCJA: Modlitwa o nawrócenie dla zatwardziałych grzeszników

MODLITWA OJCA PIO O NAWRÓCENIE GRZESZNIKÓW

Pokornie proszę Cię, Panie, abyś ze względu na Twoją dobroć i miłosierdzie powstrzymał gromy Twego gniewu na nieszczęsnych grzeszników i udzielił im łaski nawrócenia i pokuty. Ty, Panie, przez Autora " Pieśni nad Pieśniami" powiedziałeś, że "jak śmierć potężna jest miłość" ( Pnp 8, 6), dlatego z całym żarem proszę Cię: spojrzyj okiem niewypowiedzianej dobroci na tych braci i siostry, pociągnij ich ku sobie i złącz nierozerwalnymi więzami miłości. O Panie, niechaj znowu powstaną ci, którzy prawdziwie umarli. Ty, który swoim potężnym głosem wyprowadziłeś z grobu śmierci Łazarza, zawołaj na nich mocnym i potężnym głosem i przywróć im życie. Spraw, by na Twoje słowo porzucili swoje grzechy i mogli wraz ze wszystkimi odkupionymi sławić bogactwa Twego miłosierdzia... Ty sam, Panie, wiesz, jak wciąż wielu żyje z dala od Ciebie, źródła wody żywej; jak wciąż sprawdzają się Twe słowa, że " żniwo jest wielkie, a robotników mało", że już jest dojrzałe żniwo na polu Kościoła! Oby ono nie zmarnowało się z powodu braku robotników! Oby nie zagarnęli go emisariusze szatana, którzy są tak aktywni! Nie dopuść do tego, o najsłodszy Boże, ale okaż swą litość i wejrzyj na nędzę oraz potrzeby duchowe współczesnych ludzi, i odpuść grzesznikom winy, i wprowadź ich na drogi sprawiedliwości i pokoju, prowadzące do Twego królestwa życia i nieśmiertelności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

MODLITWA O POKÓJ ŚW. JANA PAWŁA II

Zamknij X

Przejdź na #SztafetaWielkopostna