Reklama

Katechezy o psalmach z Nieszporów

Z głębokości wołam do Ciebie

Niedziela Ogólnopolska 44/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ps 130 [129], 1-8
z pierwszych Nieszporów
na niedzielę IV tygodnia

Audiencja generalna, 19 października 2005 r.

1.Przed chwilą został proklamowany jeden z najbardziej znanych i umiłowanych przez tradycję chrześcijańską Psalmów: De profundis, tak nazwany od pierwszych słów łacińskiej wersji Pisma Świętego. Wraz z Miserere stał się on jednym z Psalmów pokutnych, umiłowanych przez pobożność chrześcijańską.
Oprócz jego zastosowania podczas pogrzebu, tekst ten jest przede wszystkim pieśnią na cześć Bożego miłosierdzia oraz pojednania między grzesznikiem a Panem, Bogiem sprawiedliwym, ale zawsze gotowym do okazania się „miłosiernym i łagodnym, nieskorym do gniewu, bogatym w łaskę i wierność, zachowującym swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczającym niegodziwość, niewierność, grzech” (por. Wj 34, 6-7). Z tego właśnie powodu Psalm ten został włączony do liturgii Nieszporów Bożego Narodzenia oraz całej jego oktawy, a także do Nieszporów IV niedzieli paschalnej oraz uroczystości Zwiastowania Pańskiego.

Reklama

2. Psalm 130 [129] otwiera wołanie, które płynie z głębokości zła i grzechu (por. w. 1-2). Modlący się kieruje ku Panu słowa: „Wołam do Ciebie, Panie”. Później Psalm rozwija się w trzech fazach, poświęconych tematowi grzechu i przebaczenia. Psalmista zwraca się przede wszystkim do Boga bezpośrednio przez „Ty”: „Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, (...) któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci służono z bojaźnią” (w. 3-4).
Znaczący jest fakt, że bojaźń tę, postawę szacunku połączonego z miłością, budzi nie kara, lecz przebaczenie. Bardziej niż gniew Boga, świętą bojaźń winna rodzić w nas Jego hojna i rozbrajająca wielkoduszność. Bóg nie jest bezlitosnym władcą, który potępia winnego, ale miłosiernym Ojcem, którego winniśmy kochać nie z lęku przed karą, lecz z powodu jego dobroci, gotowej do przebaczenia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

3. W centrum drugiego fragmentu jest „ja” modlącego się, który nie zwraca się już do Pana, ale mówi o Nim: „W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza, czeka na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu (...)” (w. 5-6). Teraz rozkwitają w sercu skruszonego Psalmisty nadzieja i pewość, że Bóg wypowie swoje wyzwalające słowo i zmaże grzech.
Trzeci i ostatni etap rozwoju Psalmu rozszerza się na cały Izrael, na naród często grzeszny i świadomy konieczności zbawczej łaski Boga: „Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaska i w obfitości u Niego odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów” (w. 7-8).
Zbawienie osobiste, wcześniej wypraszane przez modlącego się, jest teraz oczekiwane przez całą społeczność. Wiara Psalmisty zanurza się w historycznej wierze ludu przymierza, „odkupionego” przez Pana nie tylko z goryczy ucisku egipskiego, ale również „ze wszystkich win”.
Błaganie De profundis, wychodząc z mrocznej otchłani grzechu, dochodzi do świetlistego horyzontu Boga, gdzie królują „miłosierdzie i odkupienie” - dwa charakterystyczne przymioty Boga.

4. Zdajmy się teraz na medytację, jaką o tym Psalmie stworzyła tradycja chrześcijańska. Sięgnijmy do słów św. Ambrożego: w swoich pismach odwoływał się on często do motywów skłaniających do wołania o Boże przebaczenie. „Mamy dobrego Pana, który chce przebaczać wszystkim” - przypomina on w traktacie O pokucie i dodaje: „Jeżeli chcesz być usprawiedliwiony, wyznaj swoje występki: pokorne wyznanie grzechów rozwiązuje pęta winy... Widzisz, jak nadzieja przebaczenia popycha cię do wyznawania” (2, 6, 40-41: Saemo, XVII, Mediolan - Rzym 1982, s. 253).
W przedstawieniu Ewangelii według św. Łukasza, powtarzając to samo wezwanie, Biskup Mediolanu wyraża podziw dla darów, jakie Bóg dołącza do swego przebaczenia: „Zobacz, jak dobry jest Bóg, gotów przebaczać grzechy: Nie tylko zwraca to, co zabrał, ale obdarza nieoczekiwanymi darami”. Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela, stał się niemy z powodu niewiary w słowa anioła, ale później, przebaczając mu, Bóg obdarzył go łaską prorokowania w śpiewie: „Ten, który przed chwilą był niemy, teraz prorokuje” - zauważa św. Ambroży. - Jest to jedna z największych łask Pana, ci, którzy się Go zaparli, teraz Go wyznają. Niech nikt nie traci ufności, niech nikt nie wątpi w Bożą nagrodę, nawet, gdy ciążą mu stare grzechy. Bóg jest zdolny zmienić zdanie, jeśli ty potrafisz wyznać grzech” (2, 33: Saemo, XI, Mediolan - Rzym 1978, s. 175).

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE

2005-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zachariasz i Elżbieta, rodzice Jana Chrzciciela

Niedziela warszawska 46/2003

[ TEMATY ]

święci

Wikipedia.com

Święci Elżbieta i Zachariasz

Święci Elżbieta i Zachariasz

Zwiastowanie narodzin Jana Chrzciciela zaważyło w sposób wyjątkowy na reszcie życia Zachariasza i na jego stosunku do Boga.

1. O Zachariaszu wiemy z Ewangelii - tylko Łukasz o nim wspomina (1, 5-25. 57-80): - że pochodził z ósmej klasy kapłańskiej Abiasza; - że był małżonkiem Elżbiety; - że mieszkał ze swą małżonką Elżbietą w Ain Karem niedaleko Jerozolimy; - że byli to ludzie pobożni, zachowujący Prawo Pańskie; - że chyba nie byli jednak w pełni szczęśliwi, gdyż nie posiadali potomstwa, którego bardzo pragnęli. Dwa wydarzenia z życia podeszłego już w latach Zachariasza zasługują na szczególną uwagę: - zapowiedź narodzin Jana Chrzciciela; - obrzezanie nowo narodzonego dziecka i nadanie mu imienia.
CZYTAJ DALEJ

Prośmy Pana o serce czyste i otwarte

2024-10-16 09:26

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii Łk 14, 15-24.

Wtorek, 5 listopada
CZYTAJ DALEJ

Prof. Roszkowski pozywa Barbarę Nowacką za zniesławienie

Pozew został złożony przez prof. Roszkowskiego w Dniu Nauczyciela. Chodzi o wypowiedź minister Nowackiej na temat podręcznika jego autorstwa. Nowacka powiedziała: Pamiętacie, co oni robili? Oni uczyli kłamstwa. Przypomnijcie sobie, że do szkół wprowadzili taki przedmiot Historia i Teraźniejszość. Tam kłamstwo było na każdej stronie podręcznika. Oni uczyli tam, jak kłamać i manipulować”. Za te słowa prof. Wojciech Roszkowski pozwał minister edukacji.

Jakiś czas temu pisaliśmy: Minister Edukacji Narodowej Barbara Nowacka podczas weekendowej konwencji Koalicji Obywatelskiej, w ostrych słowach odniosła się do reformy edukacji za czasów rządu PiS, który to wprowadził do szkół przedmiot Historia i Teraźniejszość. Autorem książki jest prof. Wojciech Roszkowski, a wydawcą Wydawnictwo Biały Kruk.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję