Podczas manifestacji przedstawiciele młodzieży wypowiedzieli znamienne słowa: – Jesteśmy w miejscu, w którym rozpoczęła się II wojna światowa. Mamy prawo mówić: „Wczoraj my, dzisiaj wy”. My, młodzi, nie zgadzamy się na to, by ktoś w brutalny sposób niszczył młodość i marzenia, by zmuszał do zamiany piór i długopisów na karabiny, by zabijał niewinnych ludzi, i wołamy do świata: nigdy więcej wojny!
W dalszej części happeningu zabrzmiał hymn Ukrainy i odezwał się dzwon „Pamięć i Przestroga”, dar Andrzeja Dudy, prezydenta RP, podarowany Wieluniowi podczas obchodów 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej na pl. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie, gdzie uderzali w niego przywódcy państw świata, w tym prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski.
Szczególnym momentem manifestacji było złożenie wielkich flag Ukrainy i Polski z kartek, które młodzież przyniosła ze sobą, z piosenką „Podaj rękę Ukrainie” w tle.
Swój wydźwięk miał też utwór „Kocham wolność” zespołu Chłopcy z Placu Broni.
Piosence towarzyszył znak zwycięstwa „V”. Spotkanie zakończyła piosenka Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”.
Obecni na spotkaniu obywatele Ukrainy nie kryli wzruszenia. Wzruszenie widoczne było także na twarzach uczniów wieluńskich szkół.
2022-03-05 00:37
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Bp Długosz: Bóg jest zawsze obecny w życiu człowieka
W święto św. Macieja Apostoła w parafii św. Barbary Dziewicy i Męczennicy w Wieluniu biskup senior Antoni Długosz udzielił 29 młodym osobom sakramentu bierzmowania.
W homilii nawiązał do apelu św. Jana Pawła II: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”, wypowiedzianego po wyborze na papieża, oraz do jego słów: „Przybyłem świadczyć o Chrystusie”, wygłoszonych podczas pierwszej pielgrzymki do ojczyzny. W tym kontekście zwrócił się do młodzieży: – Przed chwilą wypowiedzieliście piękne słowa: przybyliśmy, by przyjąć sakrament bierzmowania po to, by móc świadczyć o Chrystusie, głosić Chrystusa i być z Nim w przyjaźni na całe życie. Jakże jesteście w tym momencie bliscy św. Janowi Pawłowi II – przyznał bp Długosz.
Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych i zezwolił na promulgację dekretów uznających cud za wstawiennictwem bł. Vincenzy Marii Poloni, założycielki Instytutu Sióstr Miłosierdzia, oraz męczeństwo pięciu Braci Mniejszych, zamordowanych w 1597 r. w USA, i marysty Lycarione Maya, zamordowanego w 1909 r. w Barcelonie.
Dekret dotyczący cudu otwiera drogę do kanonizacji bł. Vincenzy Marii Poloni. Przyszła święta urodziła się w 1802 r. w Weronie, gdzie dorastała w rodzinie, w której żywa była wiara chrześcijańska i silne zaangażowanie w dzieła miłosierdzia, w których przodował jej ojciec. Od najmłodszych lat pomagała mu w jego działalności charytatywnej i dzięki temu spotkała bł. ks. Johannesa Heinricha Karla Steeba, którego osobowość i czyny wywarły na nią wielki wpływ. Pochodził on z niemieckiej rodziny luterańskiej, a po nawróceniu się na katolicyzm przyjął święcenia i gorliwie służył ludziom zwłaszcza w dziedzinie charytatywnej. I to właśnie ks. Steeb, widząc przez lata wielką gorliwość dziewczyny w posługiwaniu osobom chorym i w podeszłym wieku, doradził jej założenie zgromadzenia zakonnego, które zajmowałoby się opieką nad ubogimi i potrzebującymi. Tak powstał Instytut Sióstr Miłosierdzia. Siostra Vincenza zmarła w swym rodzinnym mieście w 1855 r. Tam też w 2008 roku miała miejsce jej beatyfikacja.
Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych i zezwolił na promulgację dekretów uznających cud za wstawiennictwem bł. Vincenzy Marii Poloni, założycielki Instytutu Sióstr Miłosierdzia, oraz męczeństwo pięciu Braci Mniejszych, zamordowanych w 1597 r. w USA, i marysty Lycarione Maya, zamordowanego w 1909 r. w Barcelonie.
Dekret dotyczący cudu otwiera drogę do kanonizacji bł. Vincenzy Marii Poloni. Przyszła święta urodziła się w 1802 r. w Weronie, gdzie dorastała w rodzinie, w której żywa była wiara chrześcijańska i silne zaangażowanie w dzieła miłosierdzia, w których przodował jej ojciec. Od najmłodszych lat pomagała mu w jego działalności charytatywnej i dzięki temu spotkała bł. ks. Johannesa Heinricha Karla Steeba, którego osobowość i czyny wywarły na nią wielki wpływ. Pochodził on z niemieckiej rodziny luterańskiej, a po nawróceniu się na katolicyzm przyjął święcenia i gorliwie służył ludziom zwłaszcza w dziedzinie charytatywnej. I to właśnie ks. Steeb, widząc przez lata wielką gorliwość dziewczyny w posługiwaniu osobom chorym i w podeszłym wieku, doradził jej założenie zgromadzenia zakonnego, które zajmowałoby się opieką nad ubogimi i potrzebującymi. Tak powstał Instytut Sióstr Miłosierdzia. Siostra Vincenza zmarła w swym rodzinnym mieście w 1855 r. Tam też w 2008 roku miała miejsce jej beatyfikacja.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
