Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dziś jest niedziela, 19 czerwca 2022 r., a Ukraina przeżywa 116. dzień tej okropnej wojny, którą rosyjski agresor sprowadził na naszą spokojną ukraińską ziemię.

W ciągu ostatnich dni na wschodzie i południu Ukrainy znów doszło do zaciętych walk. Według informacji administracji państwowej, najcięższe i najkrwawsze walki miały miejsce w okolicach Sewierodoniecka i Łysyczańska w obwodzie ługańskim. Przeciwnik skoncentrował tam większość dostępnej broni i zasobów, aby zająć tę część ukraińskiego obwodu ługańskiego.

W ciągu wczorajszego dnia w Charkowie miały miejsce intensywne, krwawe i podstępne ataki rakietowe. Również wczoraj dwukrotnie zbombardowano rakietami miasto Mikołajów na południu Ukrainy.

Ale Ukraina stawia opór, Ukraina walczy. Ukraina modli się, a my jesteśmy wdzięczni Panu Bogu i naszym obrońcom, naszym żołnierzom - synom i córkom Ukrainy - za to, że dożyliśmy tego poranka i zobaczyli to niedzielne światło i promienie słońca.

Wczoraj dotarła do nas bardzo smutna wiadomość: w obwodzie donieckim od pocisków moździerzowych zginął Artem Dymyd, syn naszego znanego księdza, doktora nauk Mychajło Dymyda, pierwszego rektora odnowionej Lwowskiej Akademii Teologicznej, oraz pani Iwanny Krypjakiewicz-Dymyd, znanej lwowskiej pisarki ikon. W imieniu całego Kościoła składam wyrazy szczerego współczucia ojcu Mychajło, pani Iwanie oraz całej rodzinie Dymydów i Krypiakiewiczów z powodu tej wielkiej straty.

Ta rodzina kapłańska, a zwłaszcza jej smutek z powodu obecnych warunków na Ukrainie, jest ikoną naszego Kościoła, który jest ośrodkiem służby swojemu ludowi i dźwiga ciężar, ból i cierpienie narodu ukraińskiego, jego młodzieży. Ta śmierć, bohaterska śmierć, wstrząsnęła wszystkimi środowiskami intelektualnymi i naukowymi na Ukrainie. Dziś mówimy: bohaterowie nie umierają. Prosimy: Boże, przyjmij go w swoje ramiona i daj mu odpoczynek wieczny.

Dziś na Ukrainie obchodzona jest uroczystość Wszystkich Świętych. Pierwsza niedziela po zesłaniu Ducha Świętego, zgodnie z tradycją bizantyjską, jest dniem wspominania owoców działania Ducha Świętego w historii ludzkości. Święty lub święta to osoba, która odzwierciedla, nosi w sobie boską świętość. W liturgii śpiewamy: „Jeden jest święty, jeden jest Pan, Jezus Chrystus, w chwale Boga Ojca. Amen”. Dlatego ten, kto nosi w sobie tego żywego Boga mocą i działaniem Ducha Świętego, objawiając światu oblicze miłującego Ojca niebieskiego, staje się uczestnikiem świętości samego Boga, w różnych formach i rodzajach. Módlmy się dzisiaj: „Wszyscy święci wszystkich okresów chrześcijaństwa, módlcie się dzisiaj za cierpiącą Ukrainę, za cierpiący Kościół ukraiński.

W tych dniach zastanawiamy się wraz z wami nad szczególnymi darami Ducha Świętego, które zesłał On na ludzi w dniu Pięćdziesiątnicy. Dziś chciałbym z wami porozmawiać o szczególnym darze Pięćdziesiątnicy, o darze Ducha Świętego, który nazywamy darem pobożności, choć nie mówimy tu o uczuciu religijnym czy pobożności jako rodzaju różnych rytuałów, praktyk religijnych, za pomocą których człowiek próbuje w pewien sposób uchronić się przed niebezpieczeństwem lub zmusić Boga, by spełnił jego wolę, jak to praktykują różne religie okultystyczne. Kiedy mówimy o pobożności jako darze Ducha Świętego, mówimy o zdolności osoby do odczuwania pierwszej przyczyny swojego życia i istnienia. Wiemy, że istota ludzka jest owocem miłości, przede wszystkim owocem miłości rodziców. Dlatego też zawsze odczuwamy szacunek i wdzięczność wobec tych, którzy dali nam życie. Natomiast dar Ducha Świętego - pobożność - daje nam możliwość odczuwania źródła wszelkiego istnienia, pierwszego źródła istnienia wszelkiego stworzenia.

Dzięki temu darowi Ducha Świętego powracamy do źródła naszego osobistego istnienia i życia. Dzięki temu darowi Ducha Świętego czujemy, że jesteśmy kochani i pożądani przez Boga. Jak śpiewa psalmista Dawid: „w Tobie jest źródło życia i w Twej światłości oglądamy światłość” (Ps 36.10). Osoba, która powraca do źródła swojego życia, do Pana Boga, odradza się, odnawia, żyje, rozwija się, wzrasta. Dlatego dar Ducha Świętego pobożności daje nam możliwość doświadczenia, że oddychamy każdego dnia, ponieważ Bóg oddycha nami w swojej miłości. Jesteśmy zdolni do pracy, do miłości Boga i bliźniego, ponieważ czujemy, że pierwszym, który nas umiłował i dał nam życie i istnienie, jest nasz Pan Bóg, nasz kochający Ojciec. Który zbawia nas w Jezusie Chrystusie mocą i działaniem Ducha Świętego.

Dziś prosimy: Panie, daj nam, Ukrainie, odrodzenie i życie. Dziś żyjemy Twoim darem Ducha Świętego i tą pobożnością, i jak łania wracamy do źródła wody, bo nasza dusza tęskni za Bogiem żywym. Panie, oddychaj nami. Oddychaj Ukrainą, aby Ukraina, jej młodzież, mogła przetrwać. Pośród morza śmierci Ty jesteś obecny jako źródło naszego życia.

Boże, błogosław dzieci Ukrainy!

Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was, ze względu na Jego łaskę i miłość do ludzi, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!