To jedna z najważniejszych Eucharystii w naszej parafii – mówił we wstępie do Mszy świętej odpustowej ks. proboszcz Mateusz Pawlica, witając parafian i zaproszonych gości.
- Gdy około 1259 roku powstawał ten kościół za jego patronkę wybrano św. Annę. W Polsce jest 184 kościołów pod tym wezwaniem, z czego aż 50 na Śląsku. Fakt ten świadczy, jak wielką czcią cieszy się św. Anna na naszych ziemiach. Mama Maryi, babcia Jezusa. To imię gromadzi nas dziś przy ołtarzu Chrystusa na Eucharystii – kontynuował ks. Pawlica witając szczególnie przewodniczącego świątecznej liturgii bp. seniora Ignacego Deca, który przed 5 laty skierował go pasterskiej posługi w niewielkiej miejscowości koło Świdnicy.
ks. Grzegorz Umiński
Msza św. odpustowa w kościele parafialnym
- Pamiętam kiedyś w kurii, gdy spotkał mnie bp Dec, zapytał: „Mateusz i ja jak ci tam w Grodziszczu?” a ja na to: „dobrze”, a biskup dodał – „tylko pamiętaj, kto cię tam posłał”. Pamiętam księże biskupie i dziękuję – wspominał ks. Mateusz, który także podkreślił obecność Ministra Ireneusza Zyski, dziękując na pomoc w dziele remontowym lokalnej świątyni. - Może to zwykły wiejski kościołek – ale dla nas parafian wyjątkowy i bliski sercu, dlatego pragniemy by nabierał blasku – mówił 31 lipca.
W wygłoszonej homilii bp senior przypomniał sylwetkę świętej Anny patronki kościoła w Grodziszczu. Mówiąc o historii jej kultu, wskazał także przesłanki jakie kieruje dziś do każdego z nas św. Anna. - Wielki myśliciel, mistyk, filozof i teolog czasów starożytnych Św. Augustyn, powiedział, że rodzice i dziadkowie winni być żywym katechizmem nauki wiary dla dzieci i wnuków. Zanim dziecko, czy wnuk weźmie do ręki katechizm, gdy będzie się przygotowywał do Pierwszej Komunii Świętej, czy do Sakramentu Bierzmowania, może uczyć się wiary, modlitwy od rodziców czy dziadków. Rzeczywiście rodzice, czy dziadkowie mogą być żywą księgą, z której dzieci i wnuki uczą się wierzyć, modlić i kochać, służyć innym. Mamy wiele świadectw, że tak może być – zauważył.
Pogrzeb odbył się na cmentarzu parafii katedralnej w Świdnicy.
W 88. roku życia i 61. roku kapłaństwa odszedł do wieczności ks. kan. Stanisław Melnik, wieloletni proboszcz w parafii Św. Jana Chrzciciela w Piszkowicach.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W przygranicznym Gubienie odbył się protest pod nazwą „Stop zalewaniu Polski migrantami przez Niemcy”, podczas którego zgromadzeni manifestanci domagali się obrony szczelności polskich granic, a także zmiany polityki rządu w tej sprawie.
Tutaj, w Gubinie, jak w Słubicach, Zgorzelcu, tutaj dokonuje się akt bezprawia ze strony Niemiec, którzy narzucają Polakom nielegalnych migrantów, wpychając ich do Polski, destabilizując państwo polskie i narażając nas wszystkich na utratę bezpieczeństwa i spokoju, z którego przecież Polska słynie — mówił.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
