Św. Faustyna Kowalska - apostołka Miłosierdzia Bożego. Urodziła się 25 sierpnia 1905 r. we wsi Głogowiec, ok. 50 km od Łodzi, jako trzecie z dziesięciorga dzieci w rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich. Do szkoły uczęszczała niecałe 3 lata, potem pracowała jako pomoc domowa u zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim, Łodzi i Ostrówku. W 20. roku życia wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W ciągu 13 lat życia w zgromadzeniu przybywała w wielu jego domach, najdłużej w Krakowie. Jej życie nie było łatwe. Chorowała na gruźlicę płuc i przewodu pokarmowego. Znosiła także wielkie cierpienia duchowe, gdyż swoje życie złożyła w ofierze za grzeszników. Została obdarzona wieloma nadzwyczajnymi łaskami, m. in. darem kontemplacji, proroctwa, poznawania tajemnic serc. Zmarła w klasztorze zgromadzenia w Krakowie-Łagiewnikach 5 października 1938 r. W latach II wojny światowej szybko rosła sława świętości jej życia, gdyż wierni przez jej wstawiennictwo upraszali wiele łask. Proces informacyjny dotyczący heroiczności jej życia przeprowadzono w Krakowie w latach 1965-67. Beatyfikowana przez Ojca Świętego Jana Pawła II 18 kwietnia 1993 r. w Rzymie, kanonizowana 30 kwietnia 2000 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu