O. Jerzy Tomziński - jeden z najstarszych paulinów i jedyny żyjący w Polsce uczestnik Soboru Watykańskiego II - obchodzi 16 kwietnia 70. rocznicę święceń kapłańskich. To On zainicjował narodową modlitwę o uwolnienie Prymasa Stefana Wyszyńskiego i powstanie w ten sposób tradycji odmawiania Apelu Jasnogórskiego. Jemu także zawdzięczamy peregrynację kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej po Polsce. O. Jerzy ma 95 lat.

Jubilat urodził się 24 listopada 1918 r. w Przystajni koło Częstochowy. Do Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika wstąpił w 1935 r. Święcenia kapłańskie otrzymał na Jasnej Górze 16 kwietnia 1944 r. Już jako młody kapłan dał się poznać jako wybitny kaznodzieja i spowiednik, bardzo zaangażowany w pracę duszpasterską i społeczną. W okresie stalinowskim - jako przeor i kustosz sanktuarium w Leśnej Podlaskiej - stworzył młodzieżowe ogniska religijne, za co władze komunistyczne zmusiły go do opuszczenia tego miejsca.

Jako przeor Jasnej Góry (1952-57 i 1957-60) rozpoczął i prowadził prace konserwatorskie, mające na celu zachowanie spuścizny narodowego sanktuarium. Dzięki jubileuszom 300. rocznicy obrony klasztoru przed Szwedami i ślubów króla Jana Kazimierza (1956) wzmocnił integracyjną rolę Jasnej Góry dla całego narodu polskiego. Ojcu Jerzemu zawdzięczamy inicjatywę narodowej modlitwy o uwolnienie Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego i powstanie w ten sposób tradycji odprawiania Apelu Jasnogórskiego. Dzięki wystosowanym przez niego zaproszeniom Jasnogórskie Śluby Narodu w 1956 r. zgromadziły ponad milion wiernych, a Jego decyzja o przygotowaniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej - tzw. Obrazu Nawiedzenia - umożliwiła peregrynację Wizerunku po całej Polsce.

Pracując wśród Polonii w Rzymie, a później, jako generał Zakonu (1963-75) uczestnicząc w pracach Soboru Watykańskiego, o. Tomziński propagował kult Matki Bożej Jasnogórskiej, szerząc tym samym wiedzę o Polsce, Jasnej Górze i Częstochowie. Odegrał główną rolę w przygotowaniu i przeprowadzeniu uroczystości Tysiąclecia Chrztu Polski (1966) oraz VI Światowego Dnia Młodzieży (1991).

Zakonnik sam nazywa siebie „człowiekiem Jasnej Góry”. „Całe moje życie związane jest z tym miejscem, kocham je i chcę wiernie służyć Jasnogórskiej Maryi” - wyznał o. Jerzy. Dodał, że wszystko, co w życiu posiada i kim jest, zawdzięcza swemu zakonowi. „Jestem świadkiem i przykładem tego, że w zakonie można żyć i żyje się wspaniale, wbrew wielu nieżyczliwym opiniom. To zakon mnie wychował, wykształcił, posyłał do różnej pracy i wspierał w chwilach słabości” - powiedział pauliński mnich.

O. Jerzy jest „legendą” Jasnej Góry i wybitnym Polakiem, dla którego służba Bogu, Ojczyźnie, społeczności zakonnej i wiernym była i jest życiowym powołaniem.

Msza św. dziękczynna za 70 lat kapłaństwa z udziałem Jubilata zostanie odprawiona 16 kwietnia o godz. 15.30 w Kaplicy Matki Bożej.