Jak długo można przemierzać dziesiątki kilometrów, gdy towarzyszem drogi jest ból nóg, odciski? Trudno to wyjaśnić, ale często jest to możliwe nawet tygodniami. Dobry sposób na zmęczenie to czynny udział w modlitwach. Dolegliwości i bóle można ofiarować w podjętych intencjach. Takich momentów cierpienia mamy zawsze wiele i mimo strasznego bólu i łez w oczach idziemy dalej do domu Matki.
W tym roku wyruszyliśmy z Great Meadows, Trenton i Filadelfii na pielgrzymkowy szlak pod hasłem: „Otoczmy troską życie...”.
Każda z przybywających grup była witana w sanktuarium przez przeora Amerykańskiej Częstochowy o. Tadeusza Lizinczyka OSPPE znakiem krzyża i wodą święconą! A zwieńczeniem wszystkich pielgrzymkowych dróg była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem bp. Tomasza Wenckiego z diecezji Orlando.
- Niech Bóg będzie uwielbiony za ten wspólny czas modlitwy, czas sakramentu pokuty i pojednania, czas wspólnego pokonywania trudu, zmęczenia, bąbli i niesienia wielu intencji przed tron naszej Matki Maryi do Amerykańskiej Częstochowy - mówił na zakończenie o. Paweł Doliński, salwatorianin.
W tym roku było nas znacznie więcej niż w latach poprzednich. Ogółem dotarło do Doylestown ok. 4 tys. pielgrzymów - to sygnał, że nie tylko nad Wisłą pielgrzymowanie jest wielkim znakiem wyznawania naszej wiary, ale także tutaj, na ziemi amerykańskiej! Nie zapominajmy zatem o tym wszystkim, co Bóg dał nam w czasie błogosławionych dni. Dzielmy się owocami naszego pielgrzymowania z tymi, których Bóg stawia na naszej drodze życia. Do zobaczenia na pielgrzymkowym szlaku już za rok...