W dniu święta narodowego Francji, które upamiętnia szturm na paryskie więzienie Bastylia 14 lipca 1789 r., kard. Christoph Schönborn wzywa do większego poszanowania praw człowieka. „Ideały Rewolucji Francuskiej są uważane za jeden z korzeni praw człowieka. Przewroty nie tylko radykalnie zmieniły Francję, ale miały wpływ na Europę, na cały świat” - wyjaśnił Schönborn w cotygodniowym felietonie publikowanym w bezpłatnej gazecie "Heute".
Metropolita Wiednia przypomniał, że "Oda do radości" Fryderyka Schillera, która została napisana "całkowicie w duchu rewolucji francuskiej", mówi również: "Wszyscy ludzie stają się braćmi!".
"Wszyscy ludzie rodzą się wolni i mają prawo do życia wolnego od przymusu. Wszyscy ludzie są równi pod względem godności i mają te same prawa" – zacytował kard. Schönborn fragment pierwszego projektu deklaracji praw człowieka przyjętej przez francuskie Zgromadzenie Narodowe 26 sierpnia 1789 roku.
Austriacki hierarcha przypomniał, że wysokie ideały rewolucji zostały szybko zdeptane przez rewolucjonistów, zaś hasła rewolucji: „Wolność, Równość, Braterstwo” szybko zamieniły się "w krwawy terror".
Metropolita Wiednia zwrócił uwagę, że choć teraz rzeczywistość jest inna to prawa człowieka są łamane w wielu krajach. "Niemniej, nadzieja na sprawiedliwy świat nie umiera" - podkreślił wiedeński arcybiskup w swoim felietonie, przypominając Powszechną Deklarację Praw Człowieka, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 r. i obchodzącą w tym roku swoją 75. rocznicę.
Niedawny dokument watykański, sprzeciwiający się uznawaniu związków osób tej samej płci za małżeństwa, wywołał niezadowolenie niektórych biskupów austriackich. Arcybiskup Wiednia kard. Christoph Schönborn porównał Kościół do "matki, która nie może odmówić błogosławienia swych dzieci" i zapowiedział, że w pewnych okolicznościach będzie błogosławił pary homoseksualne i lesbijskie.
!5 marca Kongregacja Nauki Wiary wydała orzeczenie, stwierdzające, iż związki osób tej samej płci nie mogą być uznane za małżeństwa i Kościół nie może ich błogosławić. "Nie godzi się udzielać błogosławieństwa relacjom lub nawet stałym parom, które zakładają praktykę seksualną poza małżeństwem (to znaczy poza nierozerwalnym związkiem mężczyzny i kobiety, otwartym z samej swej istoty na przekazywanie życia)" – głosi wspomniany dokument watykański.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
- Największą ciemnością na naszej drodze życia jest nienawiść. Odpowiedzią Jezusa dla nas wtedy, kiedy ta pokusa się rodzi, jest to, żebyśmy patrzyli na Niego. Jest Światło, które jest miłością - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas liturgii stacyjnej w Łodzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
