W Muzeum Diecezjalnym w Kielcach można odwiedzić interesującą wystawę pt. „Rodzina Sienkiewiczów w służbie Ojczyźnie”. Na uroczystość otwarcia wystawy przybyła 28 kwietnia 2012 r. wnuczka Henryka Sienkiewicza, pani Jadwiga. Wśród zgromadzonych pamiątek znajduje się medal noblisty i maska pośmiertna.
Bohater jednej z powieści naszego pisarza - „Na polu chwały” - mówi: „Ojczyźnie nie można za dużo ofiarować. (...) Więc dla niej choćby ostatni grosz. Choćby ostatnia kropla krwi!”. Tej zasady życia trzymali się na przestrzeni wieków Sienkiewiczowie - znakomity ród patriotów, ludzi wiary i honoru. Wystawa w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach nie ukazuje ich wszystkich (po wielu przodkach twórcy „Quo vadis?” brakuje pamiątek), lecz dotyczy Henryka Sienkiewicza i trzech kolejnych generacji jego familii.
Prezentowane eksponaty zostały wypożyczone z Muzeum Literackiego Henryka Sienkiewicza w Poznaniu lub pochodzą ze zbiorów prywatnych, więc w tak oryginalnym zestawieniu występują po raz pierwszy. Zebrane rękopisy, fotografie, obrazy, stare wydawnictwa, artykuły prasowe i pamiątki rodzinne przybliżają postawę Sienkiewiczów stale miłujących ziemię ojczystą, zawsze wiernych swemu krajowi. W każdym okresie historycznym (noc zaborów, I wojna światowa, najazd bolszewicki 1920, okupacja niemiecka i rosyjska 1939-45, czasy „Solidarności” i opozycji antykomunistycznej 1980-89) przedstawiciele tej rodziny prowadzili działalność społeczną i kulturalną lub walczyli zbrojnie o Polskę niepodległą.
W bezkompromisowych, często ryzykownych wyborach potomków pisarza zwiedzający będą mogli dostrzec wierność mocno utrwalonej właśnie przez niego drodze postępowania oraz świadomość doniosłości jego dzieła przenikniętego troską o dobro narodu. Podkreśla to wnuk autora „Trylogii”, Juliusz, w publikacji towarzyszącej kieleckiemu wydarzeniu:
„Henryk Sienkiewicz walczył piórem z siłą armatniej salwy. Jest jego niewątpliwą zasługą, że na kongresie w Paryżu (1919 r.), po zakończeniu pierwszej wojny światowej, sprawa Polski była jednym z najważniejszych tematów”.
Znacząca jest też - cytowana w tej samej książeczce przez główną organizatorkę i komisarza wystawy Małgorzatę Gorzelak - opinia profesora Kazimierza Morawskiego z UJ, który dobrze znał pana Henryka:
„(...) myślą był ciągle przy troskach i niedoli narodowej, stale o coś zabiegał, o coś się starał, prowadził i inicjował rozmaite akcje. Był wzorem społecznika (...) - niestrudzenie czynny i aktywny. (...) Pamiętam go zawsze bardzo poważnego, przejętego jak gdyby stałą troską o tę lub tamtą sprawę, świadomego swojej dobrowolnej odpowiedzialności wobec kraju i zagranicy”.
Najcenniejszy w kolekcji gipsowy odlew twarzy zmarłego pisarza - działacza społeczno-politycznego światowej sławy nadal budzi niezmiennie głębokie wzruszenie. Wiele innych unikatów stanowi namacalne świadectwo wyjątkowości biografii Sienkiewicza, np.: przepiękna szabla turecka jako dar przywieziony przezeń z Konstantynopola w 1886 r., legionowa odznaka honorowa, którą wręczył mu płk Władysław Sikorski (1916 r.), przenośne biureczko nieodzownie potrzebne do pracy w nieustannych podróżach albo replika złotego medalu noblowskiego (oryginał, niestety, przepadł w Powstaniu Warszawskim), uzyskana w ubiegłym roku od Komitetu Sztokholmskiego dzięki staraniom prawnuczki Anny.
Sienkiewiczowska prezentacja muzealna świetnie służy edukacji i wychowaniu, co potwierdził jeden z gości wpisem do księgi pamiątkowej, dziękując organizatorom „za tę kształcącą wystawę, która przypomina to, czego uczył Henryk Sienkiewicz - by bardziej kochać Ojczyznę niż wolność”. Wszyscy, a szczególnie młodzież, powinni więc skorzystać z okazji i wzbogacić swoją wiedzę w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach. Wystawa czynna będzie do września 2012 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu